International level

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Leo Beenhakker godnie prezentuje international level

International level (z Leo, internaszjonal lejwel, poziom międzynarodowy) – koncepcja gry prezentowana przez nadwornego selekcjonera polskiej reprezentacji piłkarskiej w latach 2006–2009, Leo Beenhakkera.

Ogólny zarys[edytuj • edytuj kod]

Koncepcja international level opiera się na powoływaniu do kadry piłkarzy, którzy nie lubią wyrażać swojego zdania, będących w przyjacielskich relacjach z selekcjonerem oraz nowych, młodych, którzy jeszcze boją się wyrażać swoje opinie, niekoniecznie zasługujących na to swoim poziomem[1]. Ale nie na tym international level polega. Na nic zostanie piłkarzem miesiąca i strzelanie masy bramek w Bundeslidze, bycie najszybszym napastnikiem w Ligue 1 czy wykonywanie cudów w bramce w Premiership[2], jeśli masz swoje zdanie – nie pasujesz do koncepcji trenera. Obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania alkoholu, bo przecież piłkarze to roboty, a nie normalni ludzie. Jeśli coś się posypie – panuje chaos.

Krytyka[edytuj • edytuj kod]

Oczywistym jest, że selekcjoner pozwala na krytykę swojej kadry, jeśli jej gra idzie kiepsko, i za wyniki bierze pełną odpowiedzialność na siebie, lecz oczywistym jest też, że po każdej takiej krytyce będzie on oburzony, powie, że to wszystko wina piłkarzy i się obrazi. Odpowiedzi w stylu emo są na porządku dziennym (wy nie rozumiecie mojej koncepcji gry![3]).

Przypisy

  1. Team spirit, z Leo, duch drużyny
  2. Artur Wichniarek, Ireneusz Jeleń, Tomasz Kuszczak
  3. Brakuje tu kwestii o pocięciu się, niestety


Przyjecie.jpg To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny piłki nożnej. Jeśli odróżniasz Borubara od Perejry – rozbuduj go.