Język czeski

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Praktyczne zastosowanie czeskiego – czołówka czeskiej Nonsensopedii
Ostrzeżenie w języku czeskim

Język czeski (česky jenziček, čestina) – język spotykany przede wszystkim w Czechach (Česká Republička). Mówią nim wszyscy Czesi oprócz czeskiej reprezentacji w piłce nożnej (mówiącej po angielsku), szaleni, opici pilznerem lingwiści oraz złośliwi goście na Słowacji, chcący wpienić autochtonów.

Język czeski charakteryzuje się jedną, dominującą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu knedliczków (knědličký), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychiatrycznym (špitalný odšajbový přibitek nebo můzhovnickove nemocnice).

Język czeski znany jest z kilku filmów (czeskie filmyčeské nudovinký), kreskówek (słynny Krecik, symbol czeskiej tępoty, którego jedynymi kwestiami były Jeeeeee! i Ahjo!), a także książek, gazet, etykiet na piwie i odświeżaczy powietrza.

Zdrabnianie[edytuj • edytuj kod]

Główny wypinacz poza wypinaniem potrafi też zapinać

Istotną cechą czeskiego jest również usilne zdrabnianie wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:

szkoła – školička
gówno – hovínko
flaga/parasol – šmatička na patičku/deštník
czekolada – kakaová deštička
telefon komórkowy – ukradená cihlíčka
denaturat – fioletová napitečka
spodnie dresowe – šelesticské drehové halotky
łódź – ďuravá lůpinka
gimnastyka – zdrvotné výhybasky
zegarek – hodinečky
czapka – náhlavník
chusteczka do nosa – smrková šmatička
stanik – cycková výhoda
krzesło – podprdelnice
papier toaletowy – utírák zadečku
komórka w piwnicy – odkládiště bordélu
itd.

Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem Czechów, na przykład:

awaria pługa – porucha na ruhadle
oś liczbowa – číselná osa
śpioszki – dupačky
kapcie – bačkory
paluszki – tyčinky
dobra sprzedaż – dobrý odbyt
rekin – žralok
zakonnica – jeptiška
chwilowo nieobecna – momentálně nepřítomná
odjazdy autobusów – autobusové odchody
płyta główna PC – základní deska
płyta kompaktowa – kompaktní desečka (cédéčko)
emerytura – odchod do důchodu

Inne zwroty:

ptasie mleczko – ptákové hovinko
Być albo nie być – oto jest pytanie. – Být či nebýt? Toto je otázka!
rękawice bokserskie – mordové rozbijačky
gołąb – střechový sráč
rekin ludojad – lůďkový pohryzač
tygrys – páskovaný pohryzač
konserwa – pálcová tortura
menel – smrdoucý náhabyvač
rodak – pivný pohlánač
ochroniarz, bramkarz – potencjálný potůrbovnik
zając – polný popěrdáláč
serwetka – mordová vyčeračka
autostopowiczka – lodárna motélová
podpaska – podmáitéčková vhládanka
papier toaletowy – dupová vytěračka
krzesło – dupový podperač
kot – miaučoucy drápač
jeż – choďící kaktus
komputer – doprůdné ličídlo
kamikadze – japonský spadalec
ogórek konserwowy – styrylizovaný uhorek
terminator – elektronícký mordulec
info stojące na przystankach autobusowych – odchody busů
mam pomysł – mám nápad
miejsce stałego zamieszkania – trvalé bydliště
stonka ziemniaczana – mandelinka bramborová
plaster na odciski – náplast na kuří oko
wiewiórka – dřevní kocour
teatr narodowy – narodní divadlo
zepsuty – porouchaný
koparka – rypadlo
Zaczarowany flet – Zachlástaná flétnička
związek nieorganiczny – anorganická sloučenina
umowa międzynarodowa – mezinárodní smlouva
Związek Reński – Rýnský spolek
pokrzywa – hváscik pařýdupník
lody – zmrzlina
hot dog – párek v rohlíku
skinhead – hololebek/holohlav
maj – květen
frytki – francouzské hranolky
itd.

Zaimki wskazujące[edytuj • edytuj kod]

Po ludzku – zaimki wskazujące to słówka typu ten, ta, to, tego, tamtego, jej i tak dalej. W języku czeskim podstawowe zaimki wskazujące to ten, ta, to, identycznie jak w polskim. W dopełniaczu to jest toho, té, toho, nadal proste.

Z niewiadomych przyczyn Czesi odczuwają potrzebę ciągłego podkreślania o co konkretnie im chodzi, dlatego na przykład pokazując palcem na kontroler PLC mówią tento peelcečko, analogicznie mówią tato i toto. Zabawniej robi się, gdy zaczyna dochodzić do głosu czeski odpowiednik słowa otohle, a następnie to wszystko jest łączone, mieszane, deklinowane i bełkotane przez pijanych Czechów. Poniżej spisaliśmy kilka czeskich zaimków wskazujących z tłumaczeniami:

  • tohle – to oto;
  • tohohle – tego oto;
  • tohotohle – tego to oto;
  • těchhle – tych oto;
  • tohohletoho – tego oto tego;
  • tentohletétentoho – ten to oto tę ten tego (fragment rozmowy dwóch Czechów zasłyszany w barze opisujący romans kolegi z sekretarką);
  • těchhletentotentoho – tych oto ten to ten tego (komentarz nt. sytuacji politycznej w Czechach i postawy polityków partii rządzącej wobec narodu);
  • tentonetentehotéhletotímtohletomuto – ten to nie ten tego tej oto to tym to oto temu to (tego nie tłumaczymy ze względu na dużą ilość wulgaryzmów, Nonsensopedię przecież też czytają dzieci).

Jak widać, samymi zaimkami wskazującymi można w języku czeskim wyrazić właściwie dowolne zdanie. O ile wyżłopie się przedtem odpowiednią ilość piwa.

Minirozmówki czesko-polskie[edytuj • edytuj kod]

Náchod, východ, záchod – teraz spróbuj nie pomylić które to „toaleta”, a które to nazwa miasta
– Co chceš, do prdele? – Witam.
– Promiňte. – Sorry.
– Kolik chcete za to hovno? – Ile to kosztuje?
– Hele, kde se tady můžu nejblíž vysrat? – Sorry, gdzie jest najbliższa toaleta?
– Seru na to! / Mam to v prdeli – Proszę wybaczyć, ale nie interesuje mnie to.
– Co to do prdele je?!? – Co to jest?
– Jdi do prdele! – Do widzenia.
– Tma jak v prdeli – Bardzo tu ciemno.
– Dej sem ten mobil, nebo ti dám takovou jebu, až zapomeneš, jak se jmenuješ! – Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
– Co to je, do prdele, vaše knedlíčkové těsto je tlusté jako té české kůloplujký! – Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!
– Hovno se stalo. – Nie, nie, nic mi nie jest.
– Mám nápad. – Mam pomysł.
– To je sračka. – Fajne, ale mogło być lepsze.
- Pane vrchní, ta ryba smrdí! – Jo, jo, už otvírám okno! – dialog gastronomiczny.

Czeskie językowe połamańce[edytuj • edytuj kod]

Polacy mają swój stół z powyłamywanymi nogami czy chrząszcz brzmi w trzcinie. A teraz spróbujcie słynnych, czeskich łamańców, w których nawet samogłosek brakuje.

Strč prst skrz krk – włóż palec przez gardło.
Smrž pln skvrn zvlhl z mlh – smardz pełen kropel wilgoci od mgieł.
Pštros s pštrosicí a třemi pštrosáčaty – struś ze strusiem i trzema małymi strusiami.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]