Josip Broz-Tito

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Josip Broz-Tito właśnie zaczepił Churchilla wracającego z treningu

Whisky jest dla zdrowia o wiele lepsza niż mleko.

Mądrość życiowa Broz-Tity

Josip Broz-Tito (ur. 7 maja 1892 w Kumrovcu, zm. 4 maja 1980 w Lublanie) – przywódca Jugosławii, pierwszy Jugosłowianin na świecie. Byłby ostatni, ale krótko przed jego śmiercią pojawiła się jugosłowiańska scena nowofalowa, której przedstawiciele nazywali się dumnymi Jugosłowianami bez komunistycznej mentalności. Jego partyzanci wyzwolili Jugosławię. Bez pomocy Sowietów[1].

Tito to była cała Jugosławia – jego ojciec był Chorwatem, matka Słowenką. W ciągu wielu lat stworzył sztuczne państwo, wzorowane na naciąganej historii Macedonii. Zmarł w Serbii, a pomnikiem jego dokonań jest Bośnia po wojnie.

Broz-Tito głosił, że dzięki jedynej słusznej ideologii ludzie nauczą się żyć z dwoma alfabetami, trzema językami, czterema religiami, pięcioma narodowościami, sześcioma republikami i siedmioma złotymi medalami z Igrzysk olimpijskich z Los Angeles, które kuły w oczy reprezentacje sportowe z wszystkich demoludów. Jego poglądy były sprzeczne z poglądami Józefa Stalina, który nasyłał na Broz-Titę płatnych zabójców. Po złapaniu szóstego mordercy Broz-Tito napisał do Moskwy list z informacją, że może wysłać swojego płatnego zabójcę i pokazać, jak to się robi. W nagrodę za odcięcie się od ZSRR mieszkańcy Jugosławii w dowód wdzięczności zaprzestali kraść majątek państwowy.

Zobacz też

Przypisy

  1. Awantura na zabawie