Kai Hansen

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Kai Hansen na trzeźwo…

Kai Hansen (ur. 17 stycznia 1963 w Hamburgu) – niemiecki gitarzysta i wokalista metalowy, nazywany Ojcem Chrzestnym Power metalu[1]. Założyciel zespołów Helloween, Gamma Ray, Iron Savior oraz zapewne kilku innych, z których każdy grał z grubsza to samo, ale Kai przecież musiał dbać o to, żeby każdy z jego kolegów znalazł pracę.

Życiorys[edytuj • edytuj kod]

Swoją pierwszą gitarę Kai dostał w wieku 12 lat, co niestety zakończyło się dla niego dość przykro. Gra spodobała mu się bowiem do tego stopnia, że rzępolił na niej bez przerwy, do momentu, w którym jeden z jego zdesperowanych sąsiadów rozwalił mu ją na głowie. Jak się później okazało miało to zbawczy wpływ na twórczość Hansena.

Kiedy już wydębił od rodziców pieniądze na nową gitarę, założył podwórkowy zespół, który szybko stał się zaczątkiem Helloween. Z tym zespołem Kai nagrał trzy albumy, które niechcący stały się podwaliną nowego gatunku – Power Metalu. Ktoś uznał bowiem, że Speed metal wyprany z basów, zarówno w grze jak i śpiewie oraz z dużą ilością chórków i elementami rocka psychodelicznego zasługuje na specjalną nazwę. Kiedy zespół zdobył już jaką taką popularność, Hansen dał się z niego wyrzucić.

Z tej okazji postanowił, że kończy działalność artystyczną. Fani wytłumaczyli mu jednak w dość jednoznaczny sposób, że nie jest to najlepszy pomysł. Nie mając za bardzo innego wyjścia, stworzył Gamma Ray, w którym gra i śpiewa do dzisiaj. Nie znaczy to jednak, że nie współpracował z innymi zespołami. W 1996, założył ze swoim kolegą ze szkoły Iron Savior, w którym produkował się do 2001 roku. Ostatnio założył też z radzącym sobie coraz gorzej Michaelem Kiske zespół Unisonic. Oprócz tego współpracował, zgodnie z zasadą, że europejski zespół metalowy nie może grać power metalu, jeśli nie gra w nim Kai Hansen, z różnymi zespołami pokroju Blind Guardian, Primal Fear, HammerFall, Stormwarrior, Angra, Avantasia i Heavenly.

Manewr Hansena[edytuj • edytuj kod]

Manewr ten polega na tym, że z istniejącego zespołu zostaje wydzielony nowy zespół, który gra w zasadzie to samo i w możliwie podobny sposób. Służy to zarobieniu większej ilości pieniędzy. Wyraża się on wzorem:

gdzie:

  • P – dodatkowy przypływ gotówki.
  • k – współczynnik podobieństwa wyznaczany na podstawie doświadczeń, w których grupą badawczą są fani zespołu
  • M – przypływ pieniędzy z zespołu pierwotnego.
  • Ls – liczba członków starego zespołu w nowym.
  • Lw – liczba wszystkich członków nowego zespołu.

Manewr ten jest szeroko stosowany nie tylko przez Hansena, ale również przez innych ludzi z branży muzycznej. Podobnie zrobili między innymi: Leif Edling, powołując do życia Krux, członkowie Sabatonu, tworząc Civil War, Ronnie James Dio i Vinny Appice przechodząc do Dio czy Bruce Dickinson rozpoczynając solową twórczość.

Najlepiej jednak manewr Hansena przyjął się w Niemczech, gdzie mamy do czynienia z rozmnażaniem się przez podział nawet do trzeciego rzędu (Helloween → Gamma Ray, Iron Savior, Masterplan, Place Vandome, SupaRed; Gamma Ray → Primal Fear, Freedom Call, Unisonic; Primal Fear → Scheepers). Należy przy tym nadmienić, że w międzyczasie poszczególne pokolenia mogą się ze sobą mieszać, co w sposób znaczny zaciemnia możliwe obliczenia.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Niezmiennie od 25 lat Kai używa tego samego osprzętu do gitary, bo, jak tłumaczy, nie ma sensu go zmieniać, skoro i tak za rok kończy działalność[2].
  • Hansen wstydzi się swojego głosu tak bardzo, że na niektórych nagraniach jego wokal jest zatajony.
  • Na jednym z nagrań koncertowych Blind Guardian możemy zobaczyć jak pijany Hansen spada ze sceny.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Ojcem wszak nie mógł być nazwany, bo, sądząc po stylu śpiewania, to kastrat.
  2. Znaczy się twierdzi tak od jakichś 20 lat