Karabin SWD
Karabin SWD, Karabin Wyborowy Dragunowa (ros. Снайперская Винтовка Драгунова) – wydłużone i nieco udziwnione AK-47, strzelające tą samą amunicją nieco mocniejszą i, oczywiście, droższą amunicją. Mechanizmy są na tyle proste, że ruski żołdak nie może ich zepsuć, a naboje były projektowane jeszcze w czasach carskich. Tylko Rosjanie mogli nazwać coś takiego karabinem snajperskim.
Powstanie
SWD było tworzone pod kątem radzieckiej skuteczności, co bynajmniej nie miało się przekładać na celność czy siłę pojedynczego pocisku, ale na możliwość posłania w kierunku wroga jak największej liczby ołowiu w jak najkrótszym czasie, stąd samopowtarzalność.
Celownik
Do broni dołączany jest dziwny celownik optyczny zawierający kreseczki i cyferki, które na pewno nie pomogą w boju typowemu rosyjskiemu piechurowi (szybciej przeszkodzą mu w skupieniu się na celu). Szczególnie, jeżeli wcześniej użył wspomagania. Niestety karabin snajperski bez lunety wygląda beznadziejnie, więc rzadko któremu żołnierzowi chciało się ją wymontowywać.
Cena
SWD można było kupić na Stadionie Dziesięciolecia oraz wielu pomniejszych bazarach. Jego wartość jest porównywalna z kosztem pary dobrych butów. Horrendalna cena powodowana jest głównie celownikiem optycznym sprzedawanym zazwyczaj w zestawie. Ze względu jednak na wejście Polski do Unii Europejskiej i spowodowane tym faktem ochłodzenie stosunków z naszym wschodnim bratem sąsiadem coraz trudniej o kupno tego karabinu.
Zastosowanie
Obecne zastosowanie karabinu autorstwa Dragunowa to eliminacja niewiernych na Bliskim Wschodzie, wrogiego elektoratu w Bułgarii i Rosji oraz konkurencji w obrocie narkotykami. Jest stosowany w armiach byłych krajów Układu Warszawskiego przez rosyjskich komandosów i szalonych imamów. Jak każda przeróbka Kałasza, broń ta może być zanurzona w błocie, wytarzana w piachu, podeptana przez pluton żołnierzy oraz rozjechana przez czołg i nadal będzie strzelać.
