Keczup

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Ketchup (również kepucz, keczap, dżem pomidorowy) – jeden ze znanych sosów, odwieczny rywal musztardy, błędnie uznawany za warzywo, konkretnie ciekłego pomidora.

Rodzaje keczupu[edytuj • edytuj kod]

  • Pomidorowy – najczęstszy rodzaj keczupu w PRL-u.
    • Łagodny – dla bobasów. Gwarancja, że nie sparzysz sobie języka.
    • Pikantny – często mylony z innym ostrym sosem, tylko dla hardkorów. Prawdziwi Pro umieją zjeść cały keczup bez picia czegokolwiek.
  • Tani keczup – sama nazwa wskazuje. A każda taniocha, w smaku jest równa gównu.
  • Rybny – pierwszy rodzaj keczupu. Made in China.
  • Tortex – wbrew panującej opinii nie jest to typowy tani ketchup, lecz rodzaj niespotykany w swoim gatunku. Może nawet zawierać śladowe ilości pomidorów!
  • Fanex – ten sam co w KFC, ale w wiaderku.

Jak powstaje?[edytuj • edytuj kod]

  • Keczup pomidorowy – Przede wszystkim trzeba mieć dobre pomidory. Dobry keczup ze złych pomidorów jest do dupy. Tak samo jak zły z dobrych. Potem słodzimy sobie sosik by móc mu dosolić i marynować go w occie. Po czym zagęszczamy, „angielszczymy”, zmuszamy do płaczu i przyprawiamy. Na koniec pasteryzujemy i keczup Pudliszki jest gotowy do dodania do frytek.
  • Keczup rybny – Przede wszystkim pamiętaj o Świętej Zasadzie Sosu – „jeśli składniki są chujowe, to i sos jest chujowy”. Teraz dajemy sardynki, cebulę, dofasolimy i gotowe. A, i nie zapomnij o ziółku!
  • Tani keczup – To jest ban analnie proste, jak bułka z arszenikiem. Wystarczy pokolorować wodę na czerwono i dolać ją do mąki ziemniaczanej.

Miksy[edytuj • edytuj kod]

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]