Klakson

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Klakson z prostym interfejsem MIDI, montowanym na zamówienie

Klakson (ang. clack – trzask, son – syn) – instrument z rodziny elektrofonów, dawniej produkowany jako instrument dęty ze zintegrowanym miechem. Używany powszechnie przez kierowców, a nawet rowerzystów, na całym świecie. Pierwotnie stosowany jako zamiennik systemu audio w samochodzie, jednak seryjnie montowane odtwarzacze CD i głośniki o mocy 200 kW zabrały klaksonom to zastosowanie. Stosowany jako mobilny instrument orkiestrowy, stąd jego szczególna popularność na ulicznych jam sessions, zwanymi przez niewtajemniczonych korkami.

Charakterystyka[edytuj • edytuj kod]

Obecne klaksony klasyfikowane są jako elektrofony z elektronicznym wydobywaniem dźwięków. Konstrukcyjnie są zbliżone do syntezatora analogowego, nie mają jednak centralnej obudowy, a klawiatura posiada zaledwie jeden klawisz. Brzmienie dobierane jest losowo w zakresie ustalonym przez producenta, ale nie większym niż 100 kHz.

Wielu muzyków zarzuca klaksonom brak interfejsu MIDI i wyjścia/wejścia audio, jednak dla prawdziwych profesjonalistów nie stanowi to żadnej przeszkody; Atrum Artifex, solowy projekt Nero Bellum, wykorzystuje klakson zamiast syntezatora, a dwa pierwsze albumy Grendela były stworzone wyłącznie za pomocą klaksonu.

Dawniej klakson był instrumentem dętym blaszanym ze zintegrowanym miechem obsługiwanym manualnie, bez regulacji przepływu strumienia. Służył on umilaniu sobie podróży poprzez wygrywanie ulubionych melodii. Ze względu na brzmienie był stosowane w orkiestrach dętych. Stanowił on także pierwowzór dla organów, które są jedynie klaksonem ze zwielokrotnioną ilością piszczałek i dodanym mechanicznym kontrolerem MIDI.

Klaksony zatraciły swoją świetność przez wstrętny monopol, najpierw producentów trąbek, puzonów i organów, a w erze klaksonów elektrycznych – ze strony producentów syntezatorów. Najlepiej trzymały się w Państwie Rad, bo aż do 1991 roku. Właśnie na klaksonach powstały największe radzieckie przeboje, jednak brak sprzętu do nagrywania doprowadził do zatracenia ogromnej, klaksonowej spuścizny. Jedynym zachowanym w pierwotnej formie utworem skomponowanym i zagranym na klaksonie jest hymn ZSRR.

Inspiracje klaksonem[edytuj • edytuj kod]