Konsumpcjonizm

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Nie pożyczam, spadaj!

Ulubiony zwrot materialisty

Konsumpcjonizm – schorzenie umysłowe dotykające 99% ludzkości. Główne objawy to kierowanie się swoim interesem i manipulowanie ludźmi. W początkowych stadiach uleczalne, w zaawansowanych – szczególnie u polityków w sejmie – nie. Ewentualnie można stosować leki typu pas, czy kabel. Albo pięść.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Dawno, dawno temu pewien głodny jaskiniowiec stwierdził „PCenzura2.svg. Nie będę ich żywił, co ja Caritas jestem!?” i sam zjadł wszystko, co upolował. Przyszedł do swojej żony z pustymi rękami, a ona go pobiła. Kilka dni później jaskiniowiec ten zmarł z powodu zatrucia pokarmowego.

Im dalej w historię tym gorzej. Pewni mądrzy ludzie wymyślili sobie, że podbiją ziemię i stworzą tak zwane państwa. Przekupili swoich przyjaciół, przyjaciół przyjaciół i przyjaciół przyjaciół przyjaciół własnymi niewolnikami, wysokimi stanowiskami i ładnymi domami. Później podczas bitew większość i tak umarła, a reszcie władcy nic nie dali, bo przecież mieli mało. Protestujący lud czekała niezbyt zachęcająca perspektywa egzekucji. W końcu co inteligentniejsi władcy, widząc, że nie mają poparcia wśród gawiedzi, dali się namówić, ale osoby chcące legalnie użytkować ziemie musiały coś zapłacić. Wymyślono genialny system, gdzie od najbiedniejszych wymagano najwięcej. Chłopi byli specyficznym rodzajem niewolnika, mieli Pana, któremu musieli służyć, płacić pańszczyznę i najlepiej karmić, bo co się biedaczek będzie męczył. Panowie z kolei musieli płacić podatki władcy. W ten sposób każdy był usatysfakcjonowany. No może oprócz najniższej warstwy społecznej. Ale oni, generalnie rzecz biorąc, nie mieli zbyt wiele do gadania.

Stadia rozwoju[edytuj • edytuj kod]

  • Dziecko – występuje już w wieku trzech lat, kiedy dziecko zamiast dzielić się zabawkami w piaskownicy, zabiera i przenosi się w odległy kąt. W domu nie chce wykonywać poleceń rodzica i prosi go o coś, na przykład „mamusiu, kup mi tablet, bo Józek ma, a ja nie”.
  • Nastolatek – uleczalne jedynie za pomocą kar cielesnych, tu zaczyna się manipulowanie ludźmi by wykorzystać ich w jak najlepszy sposób, dziewczyny robią to za pomocą różnych części ciała, chłopcy przyciągają płeć żeńską wyglądem. Tu zaczyna się także namawianie rodziców do podwyższenia kieszonkowego (na papierosy musi przecież starczyć) i spania u koleżanki, która jest kolegą. Czasem, gdy jest wzorowym uczniem zarabia pieniądze na ściąganiu i robieniu prac domowych za innych.
  • Dorosły – stadium prawie nieuleczalne, zazwyczaj jest to bogaty mężczyzna bądź kobieta z własnym domem i samochodem, która zaraz po zdobyciu przyjaźni i pożyczeniu kilkuset złotych znika z naszego życia raz na zawsze,
  • Polityk – stadium bardzo zaawansowane, najczęściej spotykają się w sejmie, chcąc obrabować biednych obywateli za pomocą podatków.