Mariangela Demurtas

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Mary rozmawia z dziennikarzami, którzy jej nie lubią.

Mariangela (Mary) Demurtas (ur. 1981 czy coś koło tego) – sardyńska wokalistka, import z Włoch do Norwegii na potrzeby własne (podawane zazwyczaj jako gothmetalowej Tristanii). Legendarne jest już jej wejście do zespołu – oszołomiła jego członków przede wszystkim pobiciem Ostena na głowę. Pięściami.

Testów wokalnych już nie przewidziano potem, natomiast Osten kurował się pół roku w szpitalu (co tłumaczy nieobecność zespołu w mediach od lutego 2007 do października 2007 – marzec: przesłuchanie kandydatek, kwiecień: rehabilitacja frontmana).

Mary i muzyka[edytuj • edytuj kod]

Związki Mary z muzyką są bardzo silne. W dzieciństwie pogrywała na nerwach rodzinie. W wieku dziesięciu lat została wydalona z chóru kościelnego po tym, jak organista znalazł gumę do żucia na swoim siedzeniu. Kiedy okazało się, że gitara podebrana jej bratu nie pasuje do nowej bandamki, rzuciła ją w kąt i znalazła zespół Alight, gdzie do niedawna zajmowała się szlifowaniem kostek do elektryka lidera zespołu. Mary została raz nawet Miss Universe w szlifowaniu głosem materiałów opornych takich jak diament czy bazalt.

W 2007 roku przeczytała ogłoszenie na stronie Tristanii informujące o poszukiwaniach następczyni Vibeke znanej przede wszystkim z nieziemskiego głosu, powalających kreacji i umiejętności stania jak kołek na scenie. Jako że Mary spełniała te warunki mniej więcej (głos sprawiający, że włosy stają jak kołek, scena jest przy niej iście nieziemska – dokładniej r'lyehowata), a na dodatek Mary powala swoim emo imagem), spakowała się i zostawiła ukochanego rottweilera z przykazaniem danym mamusi: „karm go tylko jogurtem”.

Imidż sceniczny[edytuj • edytuj kod]

Ponieważ siła Mary leży przede wszystkim w okolicach klatki piersiowej, a dokładniej w bicepsach, dziewoja korzysta z tego ile wlezie. Ta stara nauczycielka Pudziana, trzykrotna mistrzyni kulturystyki, na scenie wykonuje przede wszystkim coraz to kolejne ćwiczenia.

W momencie, kiedy otwiera usta i zabiera (Ostenowi) głos, wszystkie światła gasną, przywołuje Wielkich Przedwiecznych i rozpętuje piekło. Po czym wychodzi w śnieżnobiałej jak gdyby nigdy nic podfruwajce, zostawiając za sobą strzaskane okna, karetki przyjeżdżające masowo po ogłuchłych słuchaczach oraz sterty śluzu i resztki macek, które Cthulhu i towarzysze nieopatrznie zostawili po sobie.

Oczywiście, jak sama Mary twierdzi, jest zajebista w tym, co robi i zamierza bardziej się udzielać na kolejnej płycie zespołu. Również kompozycyjnie (przecieki z wiarygodnych źródeł sugerują, że nadchodzącym singlem ma być cover „Roots” Sepultury).

Hitem są również kreacje Mary, a przede wszystkim jej bandamki upodabniające ją do kapitana Jacka Sparrowa oraz kostiumy wykradzione z planu filmowego podczas kręcenia Power Rangers, gdzie wciela się w postać Rity Repulsy.

Głos[edytuj • edytuj kod]

Wokół głosu Mary narosło już wiele legend. Ta najpopularniejsza twierdzi, że jest ona syreną. Jak każda legenda, jest ona stekiem bzdur, gdyż syreny przyciągały swoim głosem słuchaczy, a jedyne, co przyciąga ona, to Wielcy Przedwieczni.

Druga legenda to ta, że Mary jest tak naprawdę alternatywnym wizerunkiem Dody lub Isis Gee. Również nieprawda. W pierwszym przypadku ma za małe piersi, w drugim zbyt owalną szczękę.

Mary i emo[edytuj • edytuj kod]

Niektórzy twierdzą, że Mary jest emo. Nieprawda, ona umiejętnie rozwija styl zapoczątkowany przez wokalistkę Nightwisha, Anette Olzon (która prawdopodobnie odgapiła go od Toli z Blog 27), przez co jest bardziej gotycka niż katedra Notre Dame. Właściwie to przy niej katedra jest emo. Poza tym, Mary nie cierpi emo. No, chyba, że z sosem czosnkowym.