Maszyna do pisania

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Na tym urządzeniu napisano pierwszy artykuł na Nonsensopedii. Obecnie stoi w muzeum Nonsensopedii, chyba, że ukradły go ruskie, by edytować swój splagiatowany portal АбсурдопедиЯ

Tap; tap tap tap... Klik! Tap; tap DING! rrrrrrrr

Maszyna do pisania we współpracy z maszynistą[1] o tym artykule.

Maszyna do pisania – przestarzały model komputera bez monitora, z klawiaturą i wałkiem, który zajefajnie przesuwa się w lewo gdy naciskasz klawisze.

Użycie[edytuj • edytuj kod]

W powszechnym użyciu są już od ponad wieku, choć już dawno odeszły do lamusa. Dzielą się na mechaniczne i elektryczne. Różnią się one wyłącznie tym, że elektryczne zwykle mają wtyczkę i automatycznie przesuwają wałek na początek kartki. Kiedyś było to luksusem, dziś już niekoniecznie.

Klawiatura[edytuj • edytuj kod]

Komputerowa klawiatura ma układ QWERTY, natomiast maszyny do pisania – QWERTZ. Po prostu zamieniono Z i Y miejscami, a także kilka innych, mniej istotnych przycisków. W systemie Micro$hitu, naciśnięcie Shift + Ctrl sprawia, że komputer stosuje układ klawiszy charakterystyczny dla maszyny do pisania – taka opcja wzbudza jednak wiele kontrowersji: zarzuca się Microsoftowi robienie debila z komputera, który jest zmuszany do interpretowania Z jako Y i odwrotnie. Często wnerwia to noobów, którzy nie umieją tego naprawić i robią tysiące wątków typu „Jak pisye Y to jest Z, o co kamaan? Help Mi”.

Czcionka[edytuj • edytuj kod]

Znaki na papierze stawiane są przez młotki, ukryte pod osłoną, znajdującą się między klawiaturą a wałkiem. Reagują one na klawisz i podnoszą się. Siła odbicia jest równa sile przycisku, dlatego pisząc na maszynie trzeba naciskać klawisze mocniej niż na klawiaturze komputerowej. Literki na kartce ustawiają się w tej samej odległości i mają tę samą długość i szerokość. Pamiętaj, drogi informatyku, nie można zmienić czcionki na Times New Roman 14 pkt.!

Przyciski specjalne[edytuj • edytuj kod]

  • Shift (d. zmieniacz) – litery małe stają się wielkie, inne litery stają się tymi górnymi na ich przyciskach. Nie można zastosować zasady cofania Caps Locka, tak jak na komputerze (niemożność wciśnięcia Caps Locka i Shifta – Caps Lock blokuje). Niesamowite, czyż nieprawdaż?
  • Caps Lock (d. blokada zmieniacza) – podobnie jak Shift, ale blokuje, dopóki nie naciśniemy go jeszcze raz.
  • Tab – tabulator, służy jako akapit. Jego naciśnięcie wywołuje przejazd wałka o różną odległość spacji. Wtedy wałek jeździ śmieszniej.
  • Backspace (d. cofacz) – nie, nie usuwa liter z kartki. Cofa wałek (błąd można poprawić mocniejszym naciśnięciem poprawnej litery).
  • Nie wiadomo jak się nazywa (czasem ma symbol ↔), ale cofa splecione młotki czcionek – po wciśnięciu pary klawiszy jednocześnie, często młotki zderzają się ze sobą i nie chcą wrócić na miejsce. Naciśnięcie tego klawisza powoduje powrót wszystkich młotków na miejsce. Nie działa gdy się skrzyżują.
  • Wprawdzie nie klawisz, ale powoduje, że wałek zjeżdża w dół o jedną, dwie lub trzy linijki – jest w postaci rączki po lewej stronie wałka. Naciskasz, a kartka podnosi się, więc możesz zwandalizować następną linijkę.


Przypisy

  1. Nie kolejowym, tylko takim… no… papierowym!