Nonźródła:Teologiczna interpretacja sieciowego rozkładu jazdy pociągów

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Medal.svg
Objętościowo cegła dorównuje Biblii, teologicznie zresztą też

Oto kompleksowa interpretacja teologiczna sieciowego rozkładu jazdy pociągów. W tej księdze rysuje się bowiem Twoja przyszłość. Wszyscy korzystają z dobrodziejstw tej księgi, nieważne, czy mieszkają w Warszawie, Gdańsku, Żaganiu czy Czeremsze[1].

Oprócz codziennych użytkowników i czytelników, używających go zgodnie z podstawowym zastosowaniem, SRJP stał się obiektem zainteresowania filozofów, teologów, badaczy literatury i innych specjalistów, którzy pomagają odkrywać jego prawdziwe znaczenie.

Sieciowy rozkład jazdy pociągów składa się z wielu części pochodzących z różnych czasów i napisanych przez różnych autorów.

Genesis (100)[edytuj • edytuj kod]

Na początku była Praha…

Pierwsza część nosi tytuł Tabela 100, zwana też jest Genesis, gdyż jest na początku. Zaczyna się słowami:



Cquote2.svg

Na początku była Praha. Praha wyjechała z Warszawy Wschodniej i zmierzała do praskiego dworca głównego. A potem PKP Intercity rzekło: «Niechaj powstanie podmiana lokomotyw w Boguminie i niechaj ona oddzieli jedne koleje od drugich!» Uczyniwszy tę podmianę, České Dráhy oddzieliły lokomotywę polską od lokomotywy czeskiej. A PKP Intercity widziało, że to było dobre.
Cquote2.svg

Księga Wyjścia (101)[edytuj • edytuj kod]

Tabela 101, jak oficjalnie jest nazywana, ma alternatywną nazwę Księga Wyjścia. Pochodzi ona stąd, że zawiera ona pociągi, którymi można uciec z Sosnowca.

W Księdze możemy znaleźć liczne fragmenty opisujące ucieczkę mieszkańców z Sosnowca, na przykład:



Cquote2.svg

Drzwi się rozstąpiły, a Sosnowiczanie szli przez środek korytarza, mając siedzenia po prawej i po lewej stronie. […] Konduktorzy zaś szli po zatłoczonym korytarzu, mając pasażerów po prawej i po lewej stronie. W tym to dniu wybawiły Koleje Śląskie uchodźców z rąk Sosnowca. I widzieli Sosnowiczanie śpiących Zawiercian na brzegu fotela. Gdy Sosnowiczanie widzieli wielkiego Impulsa, którego kupił marszałek, ulękli się Kierownika pociągu i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Konduktorowi.
Cquote2.svg

Księga Kapłańska (102)[edytuj • edytuj kod]

Tabela 102 stanowi zbiór szczegółowych zasad, jakich powinni przestrzegać pasażerowie podczas podróży koleją.



Cquote2.svg

Wszelkie rodzaje EN57 będą dla was obrzydliwością i nie będziecie nimi jeździć. […]
Nie wolno wam jeździć PolRegio do Piotrkowa tak, jak jeździcie ŁKA. Jest to obrzydliwość. […]
Nie wolno ci się zbliżyć do toalety bez systemu zamkniętego w czasie postoju na stacji, ale jeżeli kto z takiej toalety skorzysta, to stacja ta będzie dla was nieczysta. […]
Nie wolno wam jeść niczego z cebulą, ani stóp z obuwia rozdziewać, abyście w strasznych męczarniach nie pomarli.

Cquote2.svg

Księga Liczb (122)[edytuj • edytuj kod]

Alegoryczny obraz przedstawiający bydło ładujące się do składu TLK

W Tabeli 122 znajdziemy opis trudów Ukraińców podążających do Ziemi Obiecanej.



Cquote2.svg

[…] Ukraińcy również zaczęli płakać, mówiąc «Kiedyż skład ruszy z Medyki, abyśmy mogli jechać dalej? Według rozkładu powinniśmy już być od dwóch godzin w Przemyślu. Tymczasem tu giniemy, pozbawieni wody, jedzenia i nadziei. Oczy nasze nie widzą nic poza wścibskimi celnikami». Celnicy zaś byli podobni do węży jadowitych i mieli kieszenie napchane łapówkami.
Cquote2.svg

Księga Powtórzonego Prawa (200)[edytuj • edytuj kod]

Tabela 200 posiada szereg opisów wściekłych pasażerów, którzy w szczytach przewozowych nie są w stanie zmieścić się do pociągów podstawianych przez PKP Intercity.



Cquote2.svg

Rzekł Pan do niego: «Oto Dart, którego poprzysiągłem pasażerom tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Dałem ci go zobaczyć własnymi oczami, lecz tam nie wsiądziesz». Tam, na peronie w Kaliszu, według postanowienia Konduktora, pozostali pasażerowie. I zostawiono ich na peronie drugim krainy kaliskiej, a nikt nie zna ich żalu aż po dziś dzień. W chwili tej miał Dart dwieście osób jadących na stojąco, a wzrok ich był przyćmiony, a siły ich opuściły. Pasażerowie opłakiwali Darta na peronie Kalisza przez minut czterdzieści i cztery.
Cquote2.svg

Księga Psalmów (220)[edytuj • edytuj kod]

Księga Psalmów, lub, jak kto woli, Tabela 220 zawiera mnóstwo przygód opisanych przez autora dojeżdżającego codziennie z Opola do Wrocławia. Poniżej Psalm 14, pisany w REGIO 46405 Racibórz – Wrocław Główny:



Cquote2.svg

Kierownikowi pociągu. Regio.
Mówi pasażer konduktorowi:
«Nie ma papieru».
Kibel jest zepsuty, ohydne wyziewy nękają,
nikt nie czuje się dobrze.
Kierpoć spogląda z góry
na synów ludzkich,
badając, czy jest wśród nich pasażer,
który chce siku.
Wszyscy razem zechcieli, stali się nikczemni:
nie ma takiego, co ma to w tyle,
nie ma ani jednego.
Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość,
którzy robią na tory, jak gdyby to było normalne,
którzy nie robią tego w domu?
Tam zadrżeli ze strachu,
gdyż do Wrocławia jeszcze godzina.
Chcecie udaremnić zamiar desperata:
lecz toika w Brzegu jest ucieczką.
Kto naprawi w szopie zbawienie podróżnych?
Gdy Rewident odmieni los swego narodu,
Obsługa się rozraduje, pasażer się ucieszy.

Cquote2.svg

Księga Hioba (260)[edytuj • edytuj kod]

Tabela 260 to pamiętnik jednego z konduktorów Kolei Dolnośląskich, w którym opowiada o swojej pracy. Księga Hioba zaczyna się słowami:



Cquote2.svg

Żył w ziemi dolnośląskiej pociąg imieniem Kaczawa. Był to pociąg przyspieszony, wygodny i komfortowy. Miał cztery, a czasem i pięć członów. Był najwybitniejszym pociągiem spośród wszystkich składów Kolei Dolnośląskich. Pasażerowie jego mieli zwyczaj udawania się na ucztę, którą każdy z nich urządzał po kolei na swoich siedzeniach. Zapraszali też swoje żony, by jadły i piły z nimi. Gdy przeminął czas ucztowania, konduktor dbał o to, by bilety były sprawdzone. Wstawał wczesnym rankiem i obsługiwał podróżnych przez dziesięć godzin. Bo mówił konduktor do siebie: «Może moi pasażerowie zgrzeszyli i nie kupili biletu?» Konduktor zawsze tak postępował.
Cquote2.svg

Księga Przysłów (300)[edytuj • edytuj kod]

Tabela 300 jest zbiorem myśli pasażerów, którzy – mając do wyboru PKP Intercity albo Koleje Wielkopolskie, nie wahają się zbyt długo.



Cquote2.svg

Kto napomnienie lubi, kocha mądrość, kto nagan nie znosi, jest głupi. Dobry znajdzie łaskę u Pasażera, przewoźnik o złych zamiarach – potępienie. Dotacją nikt się nie utwierdzi, a 111A pasażera nie przekona. […] Lepiej jeździć Elfem, ale wozić ludzi, niż pysznić się biletami za sto złotych. Prawy uznaje potrzeby swych klientów, a serce nieprawych okrutne. Z winy PLK-i nieprawy w potrzasku[2], przewoźnik prawy uniknie nieszczęścia[3]. […] Głupi uważa swą drogę za słuszną, ale rozważny posłucha rady. Głupi swój gniew objawia od razu, roztropny ukryje obelgę. […] Ręka gorliwych walczy o klienta, a leń zarabia dotacjami. Smutek przygnębia serce człowieka, rozwesela je dobra usługa. Opóźnienia nie złowią klienta, ludzka pilność – cennym bogactwem.
Cquote2.svg

Księga Mądrości (330)[edytuj • edytuj kod]

Tabela 330 powinna przykuć uwagę PKP Polskich Linii Kolejowych, niestety, jak wiemy z nieoficjalnych źródeł, polski zarządca infrastruktury nie zapoznał się z nią i nie wie, o co w niej chodzi.



Cquote2.svg

Mądrość jest wspaniała i niewiędnąca: ci łatwo ją dostrzegą, którzy ją miłują, i ci ją znajdą, którzy jej szukają. […] Początkiem jej najprawdziwszym – pragnienie poprawy parametrów linii, a poprawianie parametrów – to sprawne modernizacje, sprawne modernizacje zaś – to lepsze czasy przejazdu, a lepsze czasy przejazdu to rękojmia popytu, a popyt przybliża do rentowności. Zatem jeśli wam miłe premie i odprawy, o władcy ludów, modernizujcie mądrze, byście królowali na wieki.
Cquote2.svg

Ewangelia wg św. Mateusza (360)[edytuj • edytuj kod]

Hosanna synowi Newagu!

W pierwszej z Ewangelii, znanej szerzej jako Tabela 360 znajdziemy opis szczecińskiego miłośnika kolei, Mateusza, który był na prezentacji pierwszego Impulsa dla Pomorza Zachodniego:



Cquote2.svg

Gdy się przybliżyli do [Szczecina] Głównego i przyszli na peron 1, wtedy megafon posłał pasażerów i rzekł im: «Wsiądźcie do pociągu, który będzie przed wami, a zaraz znajdziecie WiFi i klimatyzację. A gdybyście chcieli hasło do internetu, brzmi: „zachodniopomorskie”». Stało się to, żeby się spełniło słowo PR-ów: Powiedzcie mediom branżowym: Oto Impuls przychodzi do Szczecina lśniący, sunący dostojnie po torach. Dziennikarze poszli i napisali, jak im PR-y poleciły. Przyprowadzili Marszałka i Prezesa, a Oni wsiedli do niego. A ogromny tłum stał na peronie, inni klaskali i robili zdjęcia. A tłumy, które Marszałka poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno:

Hosanna Synowi Newagu!
Błogosławiony Ten, który przychodzi w służbie kolei!
Hosanna na wysokościach!
Gdy wjechał do Stargardu, poruszyło się całe miasto, i pytano: «Co to jest?» A tłumy odpowiadały: «To jest nówka, Impuls od Newagu w Nowym Sączu».

Cquote2.svg

Ewangelia wg św. Marka (380)[edytuj • edytuj kod]

W Tabeli 380 przeczytać można wspomnienia Marka, kolejarza z Białogardu, korzystającego często z usług pociągów kategorii Twój Letni Koszmar.



Cquote2.svg

A gdy ujrzycie ohydę, zalegającą tam, gdzie być nie powinna – kto jeździ, ten wie – wtedy ci, którzy będą jechać TLK, niech jadą Regio. Kto jedzie na dachu, niech wymienia bilet w kasie i zmienia pociąg. A kto będzie na peronie, niech nie próbuje się wciskać do wagonów. Biada zaś pasażerom nieszczęsnego TLK. A módlcie się, żeby to nie przypadło w zimie. Albowiem dni owe będą czasem ucisku, jakiego nie było od początku stworzenia Bożego aż dotąd i nigdy nie będzie. I gdyby współpasażer nie miał półlitrówki, nikt by nie ocalał.
Cquote2.svg

Ewangelia wg św. Łukasza (400)[edytuj • edytuj kod]

W księdze 400 zawarte zostały proroctwa zstąpienia na polskie tory mesjasza. Spisał je mikol Łukasz z Gdańska.



Cquote2.svg

W szóstej godzinie czekania na opóźnione TLK posłało Intercity anioła Gabriela do miasta w Pomorskiem, zwanego Gdańskiem, do Mikola czekającego na ów skład do Warszawy; a Mikolowi było na imię Łukasz. Anioł wszedł do Dworca i rzekł: «Bądź pozdrowiony, pełen łaski, Pantograf z Tobą».

On zmieszał się na te słowa i rozważał, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niego: «Nie bój się, Łukaszu, twój lud znalazł bowiem łaskę u Boga. Oto zstąpi na te ziemie Syn, któremu nadacie imię Pendolino. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Intercity, a PLK da Mu tron najwyższy we wszystkich Tabelach. Będzie panował nad torami Polski na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Łukasz rzekł do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie macie pieniędzy nawet na remonty śmierdzących 111A?» Anioł Mu odpowiedział: «Dofinansowanie z Unii zstąpi na Intercity i moc Łapówki osłoni je. Dlatego też Pendolino, które się narodzi, będzie nazwane Synem Intercity. A oto również krewny Intercity, Przewozy Regionalne, zmodernizował w swej starości syna i jest już po drugiej modernizacji to EN57, które uchodziło za złom. Dla PKP bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekł Łukasz: «Oto Ja sługa Intercity, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niego anioł.

Cquote2.svg

Podejrzewamy, że łatwowierność Łukasza wynikała z odwodnienia i udaru spowodowanego wielogodzinnym koczowaniem na dworcu w środku lata.

Ewangelia wg św. Jana (530)[edytuj • edytuj kod]

Tabelę 530 stworzył Jan, jeden z urzędników dojeżdżających często z Białegostoku do Warszawy. Oprócz standardowych dla Podlasia opisów ataków ludności na wielkie, stalowe monstrum, przeczytamy także kilka historii dotyczących podróży tą trasą.



Cquote2.svg

A w Białymstoku mieszkał pewien urzędnik, który podróżował koleją. Usłyszawszy, że Dart miał przybyć z Mazur na dworzec białostocki, udał się tam, aby zobaczyć ten cud techniki na własne oczy. Megafon rzekł do niego: «Pociąg Intercity Słowacki ze stacji Ełk do stacji Jelenia Góra, planowy odjazd o godzinie szóstej czterdzieści osiem, jest opóźniony około dwadzieścia minut». Powiedział pod nosem urzędnik: «Darcie, przyjedź, bo się spóźnię do pracy». Rzekł do niego Megafon: «Wielkość opóźnienia może ulec zmianie». Uwierzył człowiek słowu, które Megafon powiedział do niego, i szedł kupić drożdżówkę. A kiedy był jeszcze w drodze, Megafon wyszedł mu naprzeciw, mówiąc, że jego pociąg już wjeżdża. Zapytał się o godzinę. Rzekli mu: «Za pięć siódma». Poznał więc urzędnik, że było kwadrans wcześniej, niż zapowiedziano. I uwierzył on sam w punktualność polskich kolei, gdyż do Warszawy dotarł o czasie.
Cquote2.svg

Dzieje Apostolskie (601)[edytuj • edytuj kod]

Tabela 601 zwana Dziejami Apostolskimi opisuje tułaczkę narodu słoikowego próbującego wydostać się w godzinach szczytu z Warszawy.



Cquote2.svg

A na Warszawie Centralnej Głos potężny z głośników kazał im nie odchodzić z zatłoczonego peronu, ale oczekiwać obietnicy: «Szczytowe TLK do Łodzi utknęło na Wschodniej, ale wy wkrótce doczekacie się Interregio». Zapytywali Głos zebrani: «Panie, ale dlaczego musimy wszyscy jechać jednym składem? Czy się pomieścimy?». Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, kiedy siódema się rozkraczy na Grochowie. Dane wam będzie jechać na stojąco.»
Cquote2.svg

Apokalipsa (614)[edytuj • edytuj kod]

Ostatnia w SRJP Tabela 614 ma alternatywny tytuł pochodzący od tego, jak pasażerowie postrzegają stan i organizację polskiej kolei. Kończy się ona tymi słowami:



Cquote2.svg

Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, PKP PLK mu dołoży plag zapisanych w tej księdze. A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to UTK odejmie jego dostęp do torów. Mówi Ten, który o tym świadczy: «Zaiste, przyjadę niebawem». Amen. Przyjedź, EN57! Łaska polskich kolei ze wszystkimi!
Cquote2.svg
Czterej jeźdźcy Apokalipsy

Przypisy

  1. No chyba że ktoś jest z Jastrzębia-Zdrój
  2. Autor wspomina o niedawnych objazdach przez Gniezno i Inowrocław
  3. Do Wrześni, a później do Konina, pociągi kursowały normalnie