Pantera (zespół)

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Dimebag Darrell i jego Vulgar Display of Power (rym!)

ROOOAARR!!!

Przeciętny fan Pantery o Panterze

ROOOAARR!!!

Przeciętny fan Pantery o tym artykule

Dlaczego Pantera się rozpadła? Bo wokalista ma Downa.

Karol Strasburger o Panterze

Pantera (kryptonim: Kowboje z piekła) – założona w 1981 kapela metalowa, która zasłynęła z tego, że jej gitarzystę zastrzelono na koncercie oraz z psucia płyt balladami, które mogłyby podobać się co najwyżej naćpanemu gejowi, którego rzucił chłopak (docelowy odbiorca zespołu). Prócz tego wykonywali całkiem ciekawą muzykę powstałą z thrashu i Bóg wie czego jeszcze. Pochodzili z Dallas (Teksas), więc uważali się za kowbojów. Życzliwi znajomi i fani nie chcieli wyprowadzać ich z błędu. Wydali 11 albumów.

Pierwsze kroki[edytuj • edytuj kod]

Zespół założyli dwaj bracia Abbot, którym się zapewne nudziło: Darrell Abbott (przyjął pseudo Diamond Darrel, bo błyszczały mu się zęby) i Vincent Paul Abbott (o którym wiadomo, że grał na perkusji i że znamy go jako Vinnie Paul). Ich ojciec był producentem muzyki country, więc nie mieli kiepskiego startu. Do braciszków dołączyli kumple z piaskownicy: basista Rex Brown i wokalista Terry Glaze. W takim oto teamie wydali 3 płytki. Każda była lepsza od poprzedniej, choć i tak były do dupy. Gdzieś w okolicach roku pańskiego 1986, na koncercie niejakiego Razor White bracia Abbott podeszli do wokalisty, wtedy jeszcze nie narkomana, Philipa Anselmo i najzwyczajniej w świecie ukradli chłopaka z jego aktualnego projektu, a Terry'ego Glaze'a wywalili na zbity pysk. Nagrali z nim album zatytułowany Power Metal, który nie wyróżniał się zbytnio od poprzednich, mimo to widać było wstyd kuguarów za poprzednie albumy i chęć oderwania się od nich, ale chłopaki przynajmniej podpisali kontrakt płytowy. Oczywiście nie zarobili na tym.

...To lecimy dalej![edytuj • edytuj kod]

Chłopaki zaraz po wydaniu płyty Power Metal zadecydowali, że aby coś konkretnego zyskać, trzeba grać ostro i agresywnie. Dwa lata później zespół ruszył w trasę po całym świecie. Zaraz! Jak to się stało?! Ano, w lipcu roku pańskiego 1990 chłopcy nagrali płytę Cowboys from Hell, która była lepsza niż gorsza. Wykryto na niej m. in. takie utwory jak: tytułowi Kowboje..., Cemetery Gates, czy chociażby Domination. W każdym bądź razie: było nieźle. Czego to oni na tej trasie nie robili! Grali z takimi bendami jak Judas Priest, Metallica, czy choćby AC/DC. Koncertowali z nimi w Moskwie na imprezie Monsters of Rock dla ponad miliona widzów (którzy przyszli by obejrzeć inne zespoły, ale to nieistotny szczegół). Kariera Pantery rozwijała się błyskawicznie!

Grób Darrella. Całkiem przyjemne lokum...

Bracia Abbott zastanawiali się co by tu jeszcze wykombinować, by idioci fani kupowali ich nowe albumy. Gdy muzykowali z grupą Helmet wpadli na następujący pomysł: Zacznijmy dodawać do płyt nalepki z Hello Kitty! By być na topie trzeba grać agresywnie, ot co! Owocem tych przemyśliwań nad kuflem piwa była, uważana za najlepszą w historii Pantery, płyta Vulgar Display of Power. Śpiewali tam o metalu, problemach osobistych, życiu, miłości i przemocy. Wprasowali na nią m.in utwory takie jak Walk, This Love, czy Hollow. Diamond Darrell zmienił ksywę na Dimebag Darrell, bo tamta była z deka pedalska.

Gdy w 1994 roku zespół miał wolny miesiąc postanowił nagrać, o tak sobie, jakiś albumik. W ten oto sposób powstał Far Beyond Driven. Ten album diametralnie różnił się od poprzednich - kowbojaki grali ciężej, a i piosenki miały jakiś takiś inny, mocniejszy i bardziej hardkorowy, brutalny styl. Na tą kompilację szatańskich nut wryto m.in 5 minutes alone (nazwa sama mówi za siebie), I'm Broken czy chociażby Becoming lub 25 years, mimo zejścia kilka tonów w dół panterka była nadal na pierwszych miejscach list wszelakich. Jak to zwykle bywa, bywało i bywać będzie, w tym okresie pojawiły się wewnętrzne sprzeczki między chłopcami. Anselmo nieco ochłodził swe stosunki z zespołem. Bolała go też miednica, ale zamiast poddać się terapii zaczął brać heroinę. Dużo heroiny. Nastepnym albumem byl The Great Southern Trendkill. Tu Pantera zaczęła się sypać. Muzyka była coraz mocniejsza, wokalista wychodził na scenę pijany i naćpany, wyzywał publiczność, przy tworzeniu płyty nagrywał swe sekwencje osobno. Podczas jednego koncertu tak się naćpał, że przez 5 minut nie oddychał. Na pomoc przylecieli sanitariusze, którzy go ocalili. Anselmo przyrzekł, że rzuci ćpanie. Potem grupa wydała koncertówkę, a następnie album Reinventing the Steel. Mieli przyjechać do Polski, ale jakiś samolot walnął w jakieś wieże i im się odechciało. Rozpad „Kowbojów z piekła” nastąpił w 2003 roku, kiedy wokalista bardziej skupił się na grze w grupie Down, a potem na własnym projekcie, Superjoint Ritual. 23 sierpnia A.D. 2003 wyszła składanka najwspanialszych hitów Pantery (w zasadzie nie wiadomo po co wydawali poprzednie płyty) o nazwie złożonej z tytułów poprzednich płyt, mianowicie The Best of Pantera: Far Beyond the Great Southern Cowboys' Vulgar Hits!. Muzycy poszli w swoje strony.

Zamach[edytuj • edytuj kod]

Dimebag Darrell wraz z Vinniem Paulem grali sobie w zespole Damageplan. Zespół ten dawał koncert 8 grudnia 2004 roku. Na scenę tylnym wejściem wszedł były żołnierz (całe zło świata bierze się z armii USA...) Nathan Gale. Zranił 2 członków ekipy technicznej, zabił fana Pantery, który próbował ratować idola, ochroniarza i pracownika klubu po czym sprzedał Darrellowi 5 ostrzegawczych kulek w tył głowy. Następnie został zastrzelony przez policjanta. Podobno wydawało mu się, że muzyk nabija się z niego. A to pech...

Okładka pierwszej płyty zespołu. Zgadnij o co tu chodzi

Vinnie Paul nie zaprosił Philipa Anselmo na pogrzeb Dimebaga Darrella. Chyba chłopaki się nie pogodzili. Życie...

Muzycy z ostatniego składu[edytuj • edytuj kod]

Dyskografia[edytuj • edytuj kod]

  • Metal Magic (Metalowa Magia) – (1983)
  • Projects in the Jungle (Pornuchy w Dżungli) – (1984)
  • I Am the Night (Jestem Nocnikiem) – (1986)
  • Power Metal (Super Metal) – (1988)
  • Cowboys from Hell (Kucyki z piekła) – (1990)
  • Vulgar Display of Power (Wulgarny pokaz kwiatków) – (1992)
  • Far Beyond Driven (Daleko od szosy) – (1994)
  • The Great Southern Trendkill (Milusi Południowy Róż) – (1996)
  • Official Live: 101 Proof – (Oficjalny Lajw) koncertówka (1997)
  • Reinventing the Steel (Cyganienie Stali) – (2000)
  • The Best of Pantera: Far Beyond the Great Southern Cowboys' Vulgar Hits! (Ta nazwa miała być chwytliwa, ale wyszło jak wyszło) – kompilacja (2003)