Portal 2

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Niezwykle oryginalne logo gry. Jego zaprojektowanie pochłonęło ponad jedną trzecią kosztów produkcji Portala 2

No jasne! Trzeba strzelić portal tu, tu i... a nie.

Przeciętny gracz o Portal 2

Istnieje prawdopodobieństwo, że doznałaś bardzo niewielkiego, poważnego uszkodzenia mózgu.

Wheatley, jeden z bohaterów gry przedstawia skutki grania w Portal 2

Portal 2 – „logiczna” gra komputerowa. Przyczyna śmierci wielu komputerów osobistych i konsol, rzuconych o ścianę przez graczy, którzy weszli w posiadanie tejże gry. Dzieło panów z Valve, z którego są bardzo dumni.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]


GLaDOS, jedna z głównych bohaterek Portala 2

Główna bohaterka poprzedniej części gry budzi się w tajemniczym pokoiku. Zostaje ona poproszona przez tajemniczy głos o wykonanie parę ćwiczeń. O dziwo, zamiast biegać i wrzeszczeć „wypuście mnie, gdzie ja jestem?!” pokornie wykonuje je wszystkie. Następnie kładzie się do łóżka i po przespaniu co najmniej 9999999 dni[1], budzi się w obecności kuli z niebieską żarówką o imieniu „Łitli”. Razem idą przez laboratoria i spotykają GLaDOS z pierwszej części. Ta, niezwykle ucieszona ich obecnością wrzuca Chell[2] do spalarni. Dalsza fabuła gry to właściwie ciągle powtarzające się aspekty, dlatego autorzy oszczędzą sobie problemu i napiszą streszczenie. Twoim zadaniem jest uciekanie pod groźbą śmierci, wymienianie głównego rdzenia, testowanie plansz, znów uciekanie, znowu testowanie, uciekanie, prawdę mówiąc, nie wiem, co ludzie widzą w tej grze. Na koniec jest walka z bossem, którym jest Wheatley, który zirytowany obecnością bohaterki, postanawia ją zabić z bliżej niewyjaśnionych powodów. Chell trafia w księżyc, co skutkuje wyssaniem ich w kosmos. GLaDOS łapie główną bohaterkę, a Wheatley otrzymuje darmowy bilet na wycieczkę po przestrzeni kosmicznej. GLaDOS wypuszcza Chell. Gra kończy się piosenką śpiewaną przez GLaDOS i monologiem Wheatleya.

Niebezpieczeństwa[edytuj • edytuj kod]

Grając w Portal 2 można się natknąć nie tylko na typowe zagrożenia znane nam z pierwszej części gry, ale i:

  • lasery
  • bezdenne przepaści
  • zgniatacze
  • bomby
  • ptactwo
  • drugi gracz[3]
  • żele[4]
  • Wheatley
  • kostki[5]

Co ciekawe, została usunięta możliwość śmierci przez oberwanie kostką, prawdopodobnie dlatego, że w ten sposób ginęła większość graczy i wściekli nie chcieli już nawet słyszeć o grze, więc pozbywali się jej przy okazji wraz z całym PC.

Perpetual Testing Initiative[edytuj • edytuj kod]

Dzięki tej aktualizacji możesz tworzyć oraz grać w mapy stworzone przez Społeczność! Tak, Ty! Oto instrukcja korzystania z usługi:

Jak pobrać mapę?[edytuj • edytuj kod]

  • Wejdź do Warsztatu Steam.
  • Kliknij „Portal 2”, takiego śmiesznego ludka z dwójką obok.
  • Wybierz pierwszą lepszą mapę.
  • Pobierz ją.
  • Wystaw jej ocenę negatywną.
  • Gotowe!

Jak stworzyć mapę?[edytuj • edytuj kod]

To bardzo proste. Wystarczy otworzyć edytor, powstawiać losowo elementy, kliknąć „Gotowe” i wysłać do Internetu!

Zagrożenia związane z grą[edytuj • edytuj kod]



Cquote2.svg

Większość obiektów testowych doznaje pewnej degradacji kognitywnej po kilku miesiącach hibernacji grania.
Cquote2.svg

— Wheatley ponownie dzieli się z nami swoimi mądrościami

Gra epatuje przemocą skierowaną do małych, słodkich robocików. Mimo to PEGI dało jej oznaczenie 12+ co pokazuje, jak bardzo omylny jest ten system. Oprócz tego do zagrożeń należą rozgotowanie mózgu (z powodu ilości mindfucków, czekających w grze), agresja w stosunku do komputerów, pałanie uczuciami do przedmiotów w kształcie kostki, problemy z logicznym myśleniem, skakanie z 10 piętra z myślą, że nic ci nie będzie, Degradacja Kognitywna, Kaskada Rezonansowa, Lęk przed zbiornikami wodnymi, ... i Śmierć.

Przypisy

  1. Tak między nami, niezły śpioch
  2. Bo tak nazywa się główna bohaterka
  3. Gra ma tryb wieloosobowy
  4. Należy podkreślić, że bynajmniej nie jadalne
  5. Ja bym im nie ufał - źle im z serduszek patrzy


Zobacz też[edytuj • edytuj kod]