Radom

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Panorama miasta
Wszyscy kochają Radom

Brałbym cię jak chytra baba z Radomia Trzy Cytryny.

Mistrz podrywu nawiązujący do Radomia

Radom… Co za gówno odkryłam!

Maria Skłodowska-Curie o Radomiu

W Radomiu otwarto nowy stadion, pomieści 18 widzów i 3 słuchaczy.

Kiepscy o Radomiu

Radom… Radom! Jadą!

DJ. Hazel nawołuje w utworze „Weź Pigułkę” do ostrego baunsu w Radomiu

– Kiedy to zrobisz?
– Jak wrócę z Radomia.
– A kiedy jedziesz?
– Nie wybieram się.

Krótki opis kłopotów radomskiej turystyki

Ładom?

Elmer Fudd o Radomiu

Nie przenoście nam stolicy do Radomia

Mieszkaniec Warszawy na wieść o przeniesieniu stolicy województwa mazowieckiego do Radomia

Radom – wieś na prawach powiatu w woj. mazowieckim, nad rzeką Mleczną, światowa stolica nie wiadomo czego, siedziba championatu. W Radomiu działa fabryka broni, przez wiele lat nazywana fabryką maszyn do szycia i do pisania. Siedziba powiatu radomskiego i siedziba dawnego województwa radomskiego. Kraina zupką chińską i mlekiem płynąca. Jedyna na świecie wieś, która dorobiła się własnego portu lotniczego.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Nawet Radom nie od razu zbudowano. Już w VIII wieku wędrowcy, widząc fajną rzekę[1] postanowili się tu osiedlić. Potem powstała legenda, według której pewien rycerz usłyszał słowa: Rad dom bym tu zbudował i nazwał tą małą wioskę Radomiem. Za panowania Kazimierza Wielkiego postanowiono zbudować Nowy Radom, bo stary już się wszystkim znudził. Od tego czasu w Radomiu właściwie nie wybudowano już nic nowego i nic ważnego się już nie wydarzyło. Po I wojnie światowej Radom znalazł się pod panowaniem Kielc i dopiero dzięki Towarzyszowi Gierkowi wybił się na niepodległość. Okupacja kielecka zaowocowała gorącą miłością pomiędzy mieszkańcami obu ośrodków. Aby uniknąć powtórnej niewoli ze strony mniejszych Kielc, podczas ostatniej reformy województw dobrowolnie przyłączył się do Warszawy, wybierając status Grójca-bis.

Od 1964r. największe miasto graniczące z Polską. Tytuł odebrany Łomży po odkryciu afery hazardowej w tamtejszym Peweksie.

Inna zaś legenda powiada, że pewną ścieżką chodził sobie wielki król naszego wielkiego kraju. Zmęczył się, dlatego usiadł na pieńku stojącym przy dróżce. Był on bardzo niewygodny, więc monarcha krzyknął o kurCenzura1.svg!. Zbudowano tam miasto o tej samej nazwie, którą po wielu latach zmieniono na Radom.

Handel[edytuj • edytuj kod]

Najsłynniejszy radomski żart

Radom przewidziany jest jako przyszła stolica województwa mazowieckiego (po wykrojeniu Warszawy) – które ma stać się Wielkim Księstwem Radomskim. Istnieją plany, aby przenieść tam stolicę Polski, następnie Parlament Europejski, ONZ oraz NATO. NASA wybrała Radom jako przyszłe centrum startu promów kosmicznych, mające ożywić miejscowe lotnisko.

W Radomiu produkowane są zupy chińskie, z których jedna stała się bohaterką skeczu kabaretu Ani Mru-Mru. Była to jedna z najszybciej przyrządzonych zup z radomskiej stajni, ponieważ została wylana na spodnie klienta restauracji jeszcze przed przyrządzeniem. Mieszkańcy Radomia znani są także z handlu wszelakimi gadżetami, jak: buty, ubrania, telefony komórkowe czy samochody, a wszystko nówka nieśmigane z drugiej ręki. Najbardziej znaną dzielnicą handlową Radomia jest ul. Struga, będąca oazą bezrobotnych starszych pań sprzedających wiejskie (kupione w M1) produkty.

Tradycja[edytuj • edytuj kod]

Najstarszą tradycją regionu radomskiego jest stanie. Od zarania dziejów tzw. stacze kultywują ją, stojąc pod blokami, przeważnie w okolicach klatek schodowych. Do obowiązków rzeczonego należy:

  • Stanie oczywiście, zwykle w klatce, tak aby nikt nie mógł przejść;
  • Dbanie o to, by żaden z domofonów zamontowanych w bloku nie działał;
  • I rzadko prośba o dwa złote na piwo.

Z pozoru nieskomplikowana praca stacza tak naprawdę jest ciężką harówą.

Komunikacja[edytuj • edytuj kod]

Oczywiście tradycyjnym środkiem lokomocji Radomianina jest BMW (najlepiej jeszcze ze znaczkiem M, chociażby doklejonym). Większość tych aut pochodzi sprzed co najmniej 10 lat, co jednak nikomu nie przeszkadza i każdy dąży do posiadania własnego jak najbardziej wypasionego egzemplarza samochodu tej cenionej niemieckiej marki.

W Radomiu nie ma tramwajów, nie ma metra, nie ma trolejbusów, ale za to są autobusy. Miejski Zarząd Dróg i Komunikacji dzielnie walczy z przewoźnikami i mieszkańcami o najważniejsze sprawy dla miejskiej komunikacji takie jak: wgranie nazw pętli końcowych do telewizorów i wyświetlaczy lub przeniesienie przystanku o 2 domy, bo pani Ziuta ma za daleko na jedynkę. Po Radomiu kursuje 27 linii [2] oznaczone cyfrowo[3], które są obsługiwane taborem nowoczesnym na miarę XXI wieku, takim jak 30-letnie Many, Neoplany i wszechobecne Jelcze. Ale tu mała ciekawostka: w Radomiu niektóre Jelcze są młodsze od Solarisów. Serio.

Media[edytuj • edytuj kod]

W Radomiu działają o dziwo dwa radia i jedna telewizja. Prawie jak w Warszawie… tyle że w Radomiu telewizja nadaje jeden program pod wszystkomówiącą nazwą Informacje (dawniej zwany Teledziennikiem), który ma za zadanie pokazać jak najwięcej wad Radomia w przeciągu zawrotnych 20 minut i zgnoić radnych z PiS-u. Odwrotność Teleexpressu. W Radiu Rekord (szkoda, że nie Guinnessa – przyp. aut.) przez połowę czasu leci wixa i disco-polo, przeplatane z rzadka informacjami lokalnymi wyssanymi z palca oraz giełdą pracy, która proponuje wywóz gnojówki za czy-pindziesiont za godzinę. W weekendy w tym radiu odbywa się audycja, w której od kilkunastu lat można o tej samej godzinie usłyszeć te same kawałki i pozdrowienia tych samych słuchaczy. Z kolei przez resztę czasu można posłuchać wywiadów napisanych w dowolnym edytorze tekstu. Podobnie działa Radio Radom, tyle, że tam nie ma disco-polo, ale same kunszty muzyki – Chopin, Strauss, Bach, i inne pierdolamento, a audycji z tymi takimi samymi osobami – o dziwo jeszcze nie ma. Działa także kilka gazet, które oferują zdjęcia przedstawiające ludzi pokazujących palcem na różne przedmioty a'la dziura w jezdni, bądź gówno w centrum miasta.

Inne fabryki i firmy[edytuj • edytuj kod]

Poza produkcją zupek chińskich Radom jest znany też z innych rzeczy. Na przykład z:

  • Zbyszko Company – fabryka ulokowana pod Radomiem, produkująca RoKo, Polo Cocktę oraz słynne 3 Cytrynki, które ukradła chytra baba;
  • Radoskór Radom – kilka garbarni produkująca buty. Gdyby istniała konkurowała by z Adidasem, czy z Nike. Były sponsor Radomiaka;
  • Fabryka Broni Łucznik lub Zakłady metalowe – chyba nie muszę pisać co tam jest produkowane – sponsor Broni Radom;
  • Fabryka wyrobów metalowych – tutaj nie wiadomo co produkowano.
  • Lotnisko Radom-Sadków – najbezpieczniejsze lotnisko na świecie. Głównie dlatego, że nikt się nim nie interesuje.

Sport[edytuj • edytuj kod]

W Radomiu funkcjonują dwa kluby piłkarskie – Radomiak i Broń. Lokalne gazety chętnie piszą o tym, jak Radomiak potrafi przegrać z Widzewem Łódź 0:7[4], a także jak Broń nie potrafi strzelić do pustej bramki w meczu z Wisłą Sandomierz, przegrywając 0:13. Stadion Radomiaka potrafi pomieścić mniej niż trzydziestu widzów, a Broni – nawet jednego, przez co rzeczywista liczba widzów dowolnego meczu Radomiaka lub Broni wynosi zero.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Wtedy woda nie była jeszcze taka brudna
  2. Z czego jedna w trakcie roku szkolnego i dwie nocne
  3. Dwie linie nocne oczywiście mają przed cyfrą literę N
  4. I to w przeciągu pierwszych dziesięciu minut!