Roguelike

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Osz kur...

Początkujący gracz po zobaczeniu grafiki

Roguelike – starożytne gry komputerowe[1] powstałe na przestrzeni wieków. Z bohaterami, którzy zabijają ciągle bogu winne potworki, oraz dźwigają tony żelastwa.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Gry typu Roguelike są historią samą w sobie. Krąży jednak legenda, że gra ta została stworzona przez mnichów celtyckich w roku 1000.

Grafika[edytuj • edytuj kod]

#########
###.@.### @ – gracz
###.$.### $ – mamona...
##.r...## r – groźny szczur
##C/.$.## C – nie mniej groźny demon
##>###### / – miecz
#......## > – drzwi
#$$$$$.## . – ziemia
###>##### # – ściana

Jak widać mamy tu do Roguelike mają piękną grafikę. Przewyższającą takie wielkie tytuły jak Tibia. Wystarczy spojrzeć na bardzo groźnego Demona oraz realistycznie wykonany Miecz. Sam wojownik też jest wykonany świetnie. Cała grafika Roguelike została wykonana najprawdopodobniej w notatniku.

Zasady[edytuj • edytuj kod]

Roguelike podobnie jak inne gry rządzą się własnymi prawami. Na przykład bohater musi jeść bo inaczej zwyczajnie zdechnie. Kolejną „nowością” jest wyżynanie wszystkiego co stanie nam na drodze. Część tytułów promuje również wybijanie monstrów robiących wszystko, byleby tylko zejść graczowi z drogi. Nazywane jest to „zadaniami”.

Drugorzędnym celem gier z tegoż gatunku jest zginięcie w jak najciekawszy możliwy sposób. Gdyby nie były to śmierci wirtualne dawno gracze roguelike otrzymaliby wiele nagród Darwina. Przodujący w tej kategorii jest NetHack, który oferuje zakończenie żywota przez spadnięcie ze schodów, zakrztuszenie się własnymi wymiocinami, czy też rzucanie kamieni pionowo w powietrze tak długo, aż pęknie nam czaszka.

Rozwój postaci[edytuj • edytuj kod]

Jak w każdej grze RPG tak i tutaj mamy możliwość wyboru rasy, klasy i umiejętności postaci.

Niekiedy wolno także rozwinąć bohatera w sensie bardziej fizycznym. Zdobywając rozmaite mutacje postać bohatera jakiejkolwiek by nie była rasy otrzymuje dodatkowe pajęcze nogi, paskudne macki, rogi tudzież inne części ciała bardzo użyteczne w procesie przemielania stworów na miazgę. Aby zmienić swój kod genetyczny można łyknąć nielegalny nieoznakowany eliksir (Dungeon Crawl), poświecić na siebie różową latarką (ADOM) lub nachlać się z radioaktywnego rynsztoka (Zap'M).

Rasy[edytuj • edytuj kod]

Zawsze(prawie) mamy też 4 rasy postaci

  • ludzi – w każdej grze jest najbardziej wyważoną klasą. Standardowe umiejętności: pranie+1, znajdowanie trupów ew. pożywienia+5 i inne.
  • elfy – piękne, smagłe, ciotowate elfy.
  • troll – ja być wielki. Ja być silny. Ja być głodnyyyy!
  • Niziołek – mały wszechobecny kurdupel.

Klasy[edytuj • edytuj kod]

Jest naprawdę wiele klas bo aż 3, czyli:

  • Mag – wielki nieposkromiony zabójca wszystkiego co jest dalej niż 6 kropek.
  • Wojownik – Rembałjo z mieczem +3 i tarczą +4, w przeciwieństwie do maga jest pogromcą wszystkiego do 2 kropek.
  • Łucznik – też jest niebezpieczny do 6 kropek.

Współczynniki[edytuj • edytuj kod]

Bez nich gówno zdziałasz.

  • Siła – im więcej, tym mocniej (trzepiesz).
  • Zręczność – niby potrzebna to strzelania z łuku ale...
  • Inteligencja – przydaje się żeby się przypadkiem nie oślinić.
  • Charyzma – nie potrzebne.

Oczywiście możemy grać mężczyzną lub kobietą, ale nie ma różnicy kim się gra i tak dostaniesz po mordzie. Z powodu braku możliwości dołączenia do PT (do których jak wiadomo bierze się jak najlepsze laski, żeby móc zaszpanować przed kumplami jaką to dupę wyrwaliśmy) wszyscy gracze wybierają płeć męską.

Rozgrywka[edytuj • edytuj kod]

Rozgrywka jest oczywiście bardzo rozbudowana. Zazwyczaj lądujemy w podziemiach i mamy zdobyć jakiś tam skarb (lub amulet, do wyboru do koloru). Oczywiście trafiają się bardziej ambitne scenariusze w których to mamy zabić głównego złego.

Środowisko[edytuj • edytuj kod]

Środowisko gry jest bardzo zanieczyszczone. Wszędzie walają się miecze, tarcze i nie tylko. Ale gry uczą też jak dbać o środowisko np: gracz musi zabijać potwory, które po rozłożeniu się użyźniają glebę. Dodatkowo po spożyciu eliksiru gracz poddaje butelkę, w której był automatycznemu recyklingowi. Niestety, POWDER postanowił być inny i wypicie napoju pozostawia szklankę, którą zazwyczaj wykorzystuje się jako niebezpieczny granat odłamkowy.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

Ciekawych elementów gry jest nie wiele, oto niektóre z nich:

  • Gra jest tak trudna jak Freecell;
  • Jeśli przejdziesz ją bez oszukiwania to... to...;
  • Pogłoski mówią że istnieją Roguelike z trybem graficznym.

Śmierć[edytuj • edytuj kod]

Tutaj w przeciwieństwie do innych gier śmierć oznacza kasacje postaci i save(jeśli jest). U większości graczy wywołuje to piane na ustach, nie liczymy oczywiście ADOMowców, którzy mogą sejva zapisać gdzie indziej, a po śmierci znowu go przenieść na dawne miejsce. Oczywiście większość początkujących umiera w najprostszy możliwy sposób, po prostu z głodu.

Kanibalizm[edytuj • edytuj kod]

Nieodłączną częścią większości gier roguelike jest kanibalizm. Niemal każdy stwór, którego w grze pokonamy może być pożarty pod warunkiem, że go nie zechcemy ugotować. Upichcone ścierwo stwora nie jest już tak smaczne, ani też nie ma istotnych właściwości metafizycznych pożądanych przez grabarzy. Ci ostatni polegają na świeżych zwłokach by stworzyć sobie armię niedobitych (un-killed) będących im posłusznymi na każde wezwanie.

Klasycznym przypadkiem jest zjadanie pośladka smoka, by zyskać jego wiedzę, moc oraz spryt. Uzyskane efekty zależą od koloru oraz humoru pokonanego gatunku smoka. Przykłady:

  • Pomarańczowy smok. Jego ciało smakuje jak sok pomarańczowy i wzmacnia wzrok. Najlepiej go zjeść w pomieszczeniu mającym zapach pomarańczy, gdyż wtedy nasza percepcja wzrośnie o wiele więcej. Następnie zapach zniknie.
  • Fiołkoworóżowy smok. Spożycie go jest jedynym sposobem uzyskania nietykalności na dezintegrujący oddech fiołkoworóżowego smoka, który natychmiastowo zabija. Uwaga! Aby bezpiecznie zjeść jego zwłoki trzeba być odpornym na jego oddech, inaczej w momencie ugryzienia ucztująca postać zostanie zdezintegrowana.
  • Kosmiczny smok. Zostawia zwłoki tylko w 0.0000001% przypadków. Kiedy już to się stanie, zwłoki te w 99.9999% zabiją gracza przy próbie spożycia ich. W przeciwnym wypadku zjadający otrzyma właściwość wewnętrzną „uśmiech przeznaczenia”.

Istnieją teorie, że roguelike tak naprawdę opowiadają historię najeźdźcy bohatera, który ma tylko jeden cel: zjeść wszystkie potwory w lochu. Jest to jedynie pogłoska.

Noob w grach Roguelike[edytuj • edytuj kod]

Info.png Główny artykuł: noob
  • Nie je podczas gry, co prowadzi do śmierci.
  • Wyłącza grę po 3-4 min.
  • Nie potrafi założyć czegokolwiek.
  • Ginie w pierwszej turze.

Crystal Clear app Volume Manager.png Autor tej sekcji wpisał tu raptem parę słów. Jeżeli denerwuje Cię takie postępowanie – rozwiń ją.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. podobno