Rubens Barrichello

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Rubens cieszący się z siódmego tytułu Schumachera

Rubens Barrichello (ur. 23 maja 1972 r.) – brazylijski były kierowca F1. Niedoszły mistrz świata w sezonach 2000–2004 i 2009.

Kariera[edytuj • edytuj kod]

Debiutował w 1993 roku w Jordanie – powiedzmy sobie szczerze, nienajlepszym zespole. Od samego początku podlizywał się Ayrtonowi Sennie, przez co zostali przez niektórych uznani za przyjaciół. Na początku sezonu 1994 przez chwilę był drugi w generalce. Podczas treningu przed GP San Marino omal nie zginął. W GP Belgii pobił rekord najmłodszego zdobywcy pole position. Sezony 1995-1998 to właściwie nic ciekawego. Jeździł, punktował i to wszystko.

W latach 1997-1999 jeździł w zespole Stewart (który później przekształcił się w Jaguara, a jeszcze później w Red Bulla). Wtedy też mógł zostać mistrzem. Jego kolega Johnny Herbert wygrał GP Europy 1999. Co prawda po odpadnięciu przeszło połowy stawki, ale co tam, bolid mógł wygrywać. Sezony 2000-2005 to wierne służenie Schumacherowi. Blokował jego najgroźniejszych rywali a sam hamował kilka metrów przed metą, żeby to Niemiec wygrał (GP Austrii 2002). W latach 2006-2008 jeździł w Hondzie. Jeździł dobrze i równo, tyle tylko, że w dolnych rejonach stawki. W 2009 znów pomagał pierwszemu kierowcy w zespole Down Brawn GP. Zaczął wygrywać dopiero, gdy Button miał bezpieczną przewagę. Podczas GP Węgier Felipe Massa zaznajomił się blisko z jego sprężyną. Na lata 2010-2011 przeszedł do Williamsa – mistrzowskiej ekipy (w czasach, gdy Rubens debiutował). Rok 2011 to ich najgorszy sezon w historii, rok wcześniej było niewiele lepiej.

Po F1[edytuj • edytuj kod]

Na sezon 2012 zastąpił go Bruno Senna. On sam testował bolid IndyCar. Obiecał żonie, że nie będzie ścigał się na owalnych torach, co może być pewną przeszkodą, bo IndyCar często gości na takich obiektach (w sezonie 2012 pięć razy)