Ryszard Legutko

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Tak, to on

Ryszard Legutko (ur. 24 grudnia 1949) – profesor filozofii, do października 2005 prezes Ośrodka Myśli Politycznej, od 2005 senator, od 13 sierpnia 2007 do 16 listopada 2007 minister edukacji narodowej.

Lustracja[edytuj • edytuj kod]

Legutko jest zwolennikiem lustracji środowisk akademickich, za co, jak sam wymienił, mógłby zostać nazwany „hunwejbinem, bolszewikiem, inkwizytorem, propagandzistą władzy” i „szambem”, a także porównany do „Stalina, Hitlera, Gomułki, PRL” i „Marca 1968”.

Typ pisowsko-peerelowski[edytuj • edytuj kod]

Kiedy jego doktorant wywieszał na tablicy listę obowiązkowych lektur Platona i komentarzy do nich, zawarł na niej uwagę Zakaz czytania komentarzy Witwickiego. Władysław Witwicki w pierwszej połowie XX wieku tłumaczył Platona, ale od tego czasu napisano mnóstwo lepszych komentarzy, a studenci mieli w oczach doktoranta nie iść na łatwiznę, czytając w kółko Witwickiego. Fakt ten spowodował nazwanie Legutki, który o dopisku na liście lektur dowiedział się z listu pracownika naukowego UJ do „Wyborczej”, typem pisowsko-peerelowskim, gdyż stosuje peerelowską cenzurę.

Minister Edukacji[edytuj • edytuj kod]

Lepszy filozof, niż faszysta – co do tego zgodna była młodzież, którą radosna wiadomość zastała w prześwitach i na osiedlowych ławkach. Lepszy profesor od magistra, lepszy komentator dzieł Platona od komentatora dzieł Tejkowskiego, w końcu: lepszy zwolennik kary śmierci, który nie chce jej wykonywać od zwolennika dinozaurów pod Wawelem i teorii, jakoby neandertalczycy żyli do dziś.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]