Saint Lucia

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Saint Lucia – państwo na Morzu Karaibskim, bardzo przemyślnie nazwane na cześć niewidomej prostytutki, czyli Świętej Łucji. Przez wieki Saint Lucia była pod kontrolą zarówno Francuzów, jak i Brytyjczyków, i odziedziczyła po okupantach wszystko co najgorsze.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Pierwsi Europejczycy dotarli na Saint Lucia na przełomie XV i XVI wieku, kiedy Krzysztof Kolumb poszukiwał drogi do Indii i trochę zabłądził. Wyspę odkrył i nazwał, a potem o niej zapomniał.

Angielski fail…[edytuj • edytuj kod]

Wyspa istniała sobie w spokoju aż do początków XVII wieku, kiedy to Anglicy próbowali skolonizować wyspę, ale zrąbali. Niestety, dwa z czterech statków, którymi płynęli na Saint Lucia, rozbiły się na skałach „zdradliwego” Morza Karaibskiego. Trzeci dopłynął na miejsce, ale ponieważ po drodze zgubił kotwicę, został wrzucony falami morza na brzeg, gdzie autochtoni (trudne słowo) zamordowali przybyszów. Czwarty statek nawet bezpiecznie dopłynął i choć fajfokloki całkiem dobrze radzili sobie w walce, niestety zachciało im się tego, o czym może myśleć facet po kilku miesiącach podróży statkiem, na którym nie ma żadnych niewiast – postanowili zgwałcić kilka miejscowych kobiet, czym przypieczętowali angielską dominację na wyspie. Gdy wracali, okazało się, że zarazili się jakimiś chorobami wenerycznymi a ponieważ ich lekarz pokładowy (który pewnie i tak niewiele by pomógł) zmarł na tropikalną chorobę jeszcze na Karaibach. Frajerzy nie zdołali dopłynąć do Europy i cała załoga najprawdopodobniej zmarła w drodze. Frajerzy.

… i Francuski win[edytuj • edytuj kod]

Życie na wyspie wróciło do normy na kilkadziesiąt lat, kiedy na wyspę trafili Francuzi Nie były ich w stanie powstrzymać choroby weneryczne, a to z dwóch powodów: po pierwsze francuscy marynarze byli gejami i nie pociągały ich lokalne kobiety, a po drugie brzydzili się ich, jako ci mniej tolerancyjni z europejczyków, toteż nie chcieli dotknąć. Szybko przejęli władzę na wyspie, a autochtonów zmusili do pracy przy plantacjach trzciny cukrowej, okrutnie się bogacąc.

Wystąpiła natomiast zamiana ról odnośnie zarażania się. Otóż tym razem Francuzi przywieźli na Saint Lucia odrę i ospę. Osadnicy szybko zaczęli wymierać w takim tempie, że nawet nie mogli nadążyć z rodzeniem odpowiedniej liczby dzieci. Francuzom to jednak mocno zwisało i zaczęli zwyczajnie zwozić afrykańskich niewolników na wyspę, którzy byli efektywniejsi, tańsi i w ogóle ciekawsi od cherlawych i chorowitych miejscowych.

Ostateczne zaklepanie wyspy[edytuj • edytuj kod]

Nagle o wyspie przypomnieli sobie angielscy urzędnicy, którzy odkopali dawne dokumenty świadczące o tym, iż wyspa należy do nich a wysłana tamże ekspedycja nie powróciła. Anglicy nie lubili Francuzów i za wszelką cenę chcieli im zrobić na złość, toteż wysłali kolejną ekspedycję na Saint Lucia.

Co ciekawe, gdy Brytyjczycy już tam dotarli, okazało się, że Francuzi nie ogłosili, że wyspa należy do nich. Brytyjczycy początkowo nie wiedzieli o tym i kolonizowali wyspę razem z Francuzami na podstawie całkowicie antagonistycznych stosunków.

Przez lata wspólna eksploatacja wyspy męczyła zarówno jedną, jak i drugą stronę. W końcu w 1814 roku jeden z, już wtedy, brytyjskich prawników stwierdził, że wyspa oficjalnie nie należy do nikogo. Brytyjczycy byli szybsi, ogłosili, że Saint Lucia staje się częścią Brytyjskiego Imperium.

W swojej wspaniałomyślności, Brytyjczycy pozwolili Francuzom opuścić wyspę, tyle że przed wypłynięciem uszkodzili konstrukcję statku i tym sposobem w połowie drogi statek zatonął, niby nie z winy Brytyjczyków.

Niepodległość[edytuj • edytuj kod]

Później po reorganizacji kolonii, Saint Lucia stała się częścią Indii Zachodnich. Jednak w 1979 roku wyspiarze wywalczyli niepodległość, gdyż nie chcieli żyć w federacji, która nazywała się podobnie jak kraj tych brudasów.

Polityka[edytuj • edytuj kod]

Po Brytyjczykach Saint Lucia odziedziczyła królową. Otóż królowa brytyjska jest również królową Saint Lucii. Mieszkańcy wyspy zastanawiają się, co zrobić z tym fantem, bo w końcu jaki jest sens twierdzenia, że się nie jest kolonią, a mimo to uznawać za głowę państwa osobę, która nie tylko nigdy nie była w kraju, a pewnie nawet nie wie, że taki istnieje. Tak czy siak, wparcie finansowe od Wielkiej Brytanii jest na tyle duże, że Saint Lucii nie przeszkadza należeć do Commonwealth.

Turystyka[edytuj • edytuj kod]

Huragan Dean. Saint Lucia jest gdzieś pod spodem a małe rzeczy ruchome, gdzieś na innych wyspach

Saint Lucia ma dwie atrakcje turystyczne, które utrzymują wyspę przez cały rok. Mianowicie wyspa posiada górę Sufur Springs, która jest jedynym na świecie wulkanem, na który można wjechać samochodem i popatrzeć do środka. 100-300 turystów i około 50 samochodów rocznie wpada do krateru. W końcu każdy chce spojrzeć do wulkanu.

Drugą atrakcją jest dzień 13 grudnia, w którym na wyspę przyjeżdżają zboczeńcy z całego świata, aby wziąć udział w obchodach dnia Świętej Łucji, patronki wyspy. Dzień ten tradycyjnie czci się przez dokonywanie masowych gwałtów na przypadkowych kobietach, zmuszaniu ich do wydłubywania sobie oczu a następnie na zamykaniu w domach publicznych na resztę życia. Rząd kontroluje ilości kobiet, które w danym roku mogą być potraktowane na wzór patronki wyspy. Jest to dobry sposób na ograniczanie przyrostu naturalnego, który jest spory na wyspie.

Gospodarka[edytuj • edytuj kod]

Interesującym faktem jest niewątpliwie to, iż Saint Lucia znajduje się w Top 25 krajów posiadającą najwolniejszą gospodarkę (w sensie wolny jak ptak a nie jak ślimak). Wynika to jednak ze zwykłej nieporadności biurokratycznej na wyspie, czyli każdy orze jak i co może.

Jednym z dóbr narodowych Saint Lucii są też huragany, które regularnie nawiedzają wyspę, zabierając ze sobą śmieci a przynosząc inne dobra, które huragan zabrał z innych wysp. Taka wymiana handlowa jest bardzo rozpowszechniona na Karaibach.

Demografia[edytuj • edytuj kod]

Saint Lucia jest najlepsza w jednej kwestii. Otóż ma najlepszy stosunek noblistów do całkowitej liczby ludności. Aż dwóch noblistów pochodzi z Saint Lucia, a że mają tylko ok. 173 tys. ludności, to całkiem nieźle. Żeby Polska mogła doścignąć w tej kwestii tę małą karaibską wysepkę, musielibyśmy mieć jakichś 440 noblistów. Ale jesteśmy na dobrej drodze.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy