Selen

Selen (Se) – trzydziesty czwarty pierwiastek chemiczny, na jego szczęście niemetal. W dużym stopniu przypomina siarkę, co nie powinno dziwić, gdyż leżą w tej samej grupie. Gości przeważnie tam, gdzie jest jej dużo, choć nie narzuca się jej zbytnio. Jego nazwa wzięła się od Tellura i pewnego dobrodusznego chemika, który stwierdził, że koło Ziemi (tellus) musi przebywać Księżyc (selene). Od tej pory w układzie okresowym gości namiastka innego układu – słonecznego.

Zastosowanie

Selen przyczynia się do postępującego upadku edukacji, gdyż umożliwia pracę kserokopiarkom, a studentom nieuctwo. Odpowiedzialny jest też za upadek fotografii, gdyż używany jest w aparatach cyfrowych. Używa się go też w fotokomórkach oraz fotoradarach, znacznie utrudniając łamanie prawa złodziejom i kierowcom. Selenian sodu stosowany jest wtedy, gdy jakaś kolonia robactwa utrudnia człowiekowi funkcjonowanie. Siarczek selenu zaś dodawany jest do szamponów, również w celu wytępienia, lecz tym razem robactwa na głowie.

Znaczenie biologiczne

Selen jest bardziej niezbędny w funkcjonowaniu ludzkiego organizmu niż wiele innych mikroelementów. Wpływa on między innymi na stopień uzbrojenia drogówki w żyłach, a co za tym idzie tępienie intruzów i przemytników. Przydatny jest też wtedy, gdy facet nie może zrobić kobitce dobrze. Zapobiega też rozwojowi kraba. Spożywa się go w zależności od szczodrości terenu, na którym się mieszka. Ziemie w Polsce są raczej ubogie w selen, co tłumaczyłoby w pewnym stopniu obecny stan umysłowy naszych znajomych. Selen zawiera się w niemal każdym, normalnym jedzeniu. Jeżeli kiedykolwiek uznasz, że brakuje ci selenu, żryj drożdże!

Związki

• SeReK – deseran potasu;
• SeBa – sebastian baru;
• BrUKSeLa – belgian chemiczny;
• SeRnIK – ciastek jodku potasu.

Układ okresowy pierwiastków chemicznych
H wodór																		He hel
Li lit	Be beryl												B bor	C węgiel	N azot	O tlen	F fluor	Ne neon
Na sód	Mg magnez												Al glin	Si krzem	P fosfor	S siarka	Cl chlor	Ar argon
K potas	Ca wapń		Sc skand	Ti tytan	V wanad	Cr chrom	Mn mangan	Fe żelazo	Co kobalt	Ni nikiel	Cu miedź	Zn cynk	Ga gal	Ge german	As arsen	Se selen	Br brom	Kr krypton
Rb rubid	Sr stront		Y itr	Zr cyrkon	Nb niob	Mo molibden	Tc technet	Ru ruten	Rh rod	Pd pallad	Ag srebro	Cd kadm	In ind	Sn cyna	Sb antymon	Te tellur	I jod	Xe ksenon
Cs cez	Ba bar	*	Lu lutet	Hf hafn	Ta tantal	W wolfram	Re ren	Os osm	Ir iryd	Pt platyna	Au złoto	Hg rtęć	Tl tal	Pb ołów	Bi bizmut	Po polon	At astat	Rn radon
Fr frans	Ra rad	**	Lr lorens	Rf rutherford	Db dubn	Sg seaborg	Bh bohr	Hs has	Mt meitner	Ds darmsztadt	Rg roentgen	Cn kopernik	Nh nihonium	Fl flerow	Mc moscovium	Lv liwermor	Ts tennessine	Og oganesson
Uue ununennium	Ubn unbinilium
				*	La lantan	Ce cer	Pr prazeodym	Nd neodym	Pm promet	Sm samar	Eu europ	Gd gadolin	Tb terb	Dy dysproz	Ho holm	Er erb	Tm tul	Yb iterb
				**	Ac aktyn	Th tor	Pa protaktyn	U uran	Np neptun	Pu pluton	Am ameryk	Cm kiur	Bk berkel	Cf kaliforn	Es einstein	Fm ferm	Md mendelew	No nobel

Oznaczenia kolorów
metale	lantanowce	aktynowce	gazy szlachetne
niemetale	półmetale