Serek wiejski

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Medal.svg


Serekwiejski.jpg

Móóóóóóóóóóóóózgiiiiiiiiiii…

Zombie o mózgach

Wiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeejskiiiiiiiiiiiiiii…

Człowiek o Serku Wiejskim

Serek wiejski – gęsta substancja chemiczna zawierająca produkty białkopodobne typu ser, wykorzystywana na szeroką skalę w przemyśle żywieniowym. Składa się głównie z twarogu, serwatki, śmietanki, mleka oraz trójsmakanu zajebistości (VI).

Historia Serka Wiejskiego[edytuj • edytuj kod]

Serek Wiejski posiada bogatą historię, która kształtowała się przez wszystkie epoki w dziejach Ziemi.

Prehistoria[edytuj • edytuj kod]

Początki Serka Wiejskiego sięgają wczesnego kambru, wśród pierwszych organizmów żywych. Pierwsze skamieliny trylobitów wraz ze śladami Serka Wiejskiego odkryto w pierwszej połowie XIX w. na terenie Stanów Zjednoczonych. Niestety, nietrwałość tego typu wykopalisk wyklucza dalsze badania tego odcinka historii Wiejskiego. Coraz częściej jednak znajduje się pozostałości po Serku przy szkieletach dinozaurów.

Kolejne oficjalne wzmianki o Serku Wiejskim pochodzą dopiero z epoki neolitu, z rysunków naskalnych jaskiniowców z okolic Piątnicy. Dopiero człowiek w pełni opanował ekspresję produkcji tego przysmaku. I to właśnie z historią ludzi, a nie zwierząt Serek Wiejski wiąże swą dalszą historię bytu.

Starożytność[edytuj • edytuj kod]

Serek wiejski obecny był we wszystkich możliwych państwach starożytnych, począwszy od Mezopotamii, przez Mezopotamię, skończywszy na Mezopotamii, nie pomijając Mezopotamii oczywiście. Występował także w Mezopotamii. Prawdopodobnie był mu przeznaczony jeden z zikkuratów. Uwieczniany był na hieroglifach egipskich. Indianie Ameryki Południowej pożywiali się nim przed swoimi obrzędami, jedli go na podkurek Trzej Królowie idący do stajenki, a wybitny grecki filozof Platon poświęcił mu trzy ze swoich wybitnych, niestety zaginionych, dzieł.

Serek Wiejski w Starożytności najbardziej rozpowszechniło Imperium Rzymskie, które rozprowadzało go od Judei poprzez Kartaginę, Sandomierz, po Mur Hadriana. Serek wiejski w Rzymie był jadany zarówno przez plebs, jak i przez patrycjuszy i cezarów. Jedna z najbardziej charakterystycznych budowli Rzymskich, Koloseum, jest wzorowany właśnie na kształcie pudełka po Wiejskim. Można powiedzieć, że Serek Wiejski odegrał znaczącą rolę w każdym z tych państw i zawsze wiązał się z wielkimi i historycznymi wydarzeniami[1].

Wieki ciemne[edytuj • edytuj kod]

Rycerz walczący w Krucjacie o Serek Wiejski
Inna wersja

Wieki ciemne są nieoficjalnym okresem pomiędzy starożytnością a średniowieczem. Część historyków uważa, że powinny zostać uznane za odrębną epokę. Oficjalnym powodem jest zahamowanie i upadek kultury. Nieoficjalnie – brak jakichkolwiek wzmianek o Serku Wiejskim.

Średniowiecze[edytuj • edytuj kod]

Średniowiecze to czas rycerzy, podbojów, królów i innych takich. W tej epoce swój wpływ miał także Serek Wiejski. Pomimo pozornego zaciemnienia ludzi względem poprzedniej epoki, Serek wciąż odgrywał wielką rolę w społeczeństwie. Jadł go król Artur przy Okrągłym Stole. Chłopi organizowali pucze, aby dostać choć łyżkę tej strawy. Co wtorek spożywał go papież na swoich włościach w Państwie Kościelnym. Bili się o niego Bolesław Chrobry pod Grodami Czerwieńskimi i Władysław Jagiełło pod Grunwaldem. Do Jerozolimy udawały się wyprawy krzyżowe mający na celu odebranie Muzułmanom oryginalnej receptury. Wreszcie była ona skrzętnie przepisywana w odosobnionych klasztorach Cystersów.

Nowożytność[edytuj • edytuj kod]

Nowożytność przyniosła nowe spojrzenie na człowieka, świat i Serek Wiejski. W renesansie potrawa ta często była umieszczana na dziełach najwybitniejszych twórców okresu. Znajduje się ona na freskach Kaplicy Sykstyńskiej, wczesnych planach maszyn latających, a jeżeli się dokładnie przyjrzeć nawet na „Ostatniej Wieczerzy” Leonarda da Vinci. Serek wiejski odegrał także ważną rolę w zmianach postępowych świata. Jadł go Krzysztof Kolumb zanim postanowił dopłynąć do Indii[2], spożywał go Marcin Luter przed sporządzeniem swoich słynnych tez[3], wreszcie zainspirował Mikołaja Kopernika do wysnucia teorii heliocentrycznej.

W okresie baroku Serek Wiejski przestał inspirować malarzy, ale zaczął się wdzierać do wszelakich tekstów pisanych i naukowych. Na Serku Wiejskim swoje eksperymenty przeprowadzali Blaise Pascal oraz Isaac Newton. Przy Wiejskim swoje teorie opisywali Kartezjusz oraz John Locke. Wreszcie wielcy astronomowie, jak Galileusz i Edmund Halley swoje odkrycia zawdzięczają temu daniu[4].

Kolejna epoka – oświecenie – także odcisnęła swoje piętno na Serku. A właściwie to Wiejski odcisnął piętno na epoce oświecenia. Bo wbrew powszechnej opinii właśnie Wiejskiego jedli rewolucjoniści francuscy. To przy jego jedzeniu James Madison oraz Stanisław August Poniatowski[5] wpadli na pomysł konstytucji dla swojego kraju. To Serek Wiejski był głównym daniem Obiadów Czwartkowych i w końcu właśnie wyczerpanie polskich zasobów tego dania doprowadziło do rozbiorów Rzeczpospolitej.

Konstytucja Serka Wiejskiego 3 maja

Romantyzm także przyniósł wiele zmian. Ludzie zaczęli postrzegać Serek Wiejski bardziej uczuciowo niż kiedykolwiek. Pisali o nim wielcy pisarze zagraniczni oraz polscy[6]. Poza literaturą, Serek stał się też symbolem walki o wolność, szczególnie podczas powstań: listopadowego i styczniowego[7].

Historia najnowsza[edytuj • edytuj kod]

Pomimo wyniszczających wojen cosplayowców pierwszej i drugiej części MMORPG-ów Wojna Światowa, pomimo powstania ZSRR, pomimo komuny i innych ważnych spraw które sprawiły spadek zainteresowania, to właśnie na ten okres przypada rozkwit Serka Wiejskiego. Międzynarodowi badacze wciąż próbują rozwiązać to zagadnienie – część z nich za sprawce podaje kapitalizm.

„Z czym to się je?”[edytuj • edytuj kod]

Serek Wiejski jest produktem wszechstronnym. Można go używać do ciast, deserów, obiadów, kolacji, podkurków, mogą stanowić dodatki, wykorzystywać jako „piankę” lub po prostu, co stosowane jest najczęściej, zjeść łyżeczką prosto z pudełka.
Często spotykany z miodem lub cukrem, jednak nie są one wymagane do spożycia serka.
Pytanie jednak brzmi: kto je Serek Wiejski? Więc, Serek Wiejski jedzą:

Dzień Serka Wiejskiego[edytuj • edytuj kod]

Serek Wiejski ma własne święto przypadające na 30 grudnia. Dlaczego akurat 30 grudnia? Dlatego że właśnie wtedy ludziom brzydnie już jedzenie ze świąt i szukają w lodówce czegoś innego. Najczęściej jest to właśnie Serek Wiejski. Poza tym serek przypomina śnieg leżący w grudniu, nieprawdaż?

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Serek Wiejski jest starszy od węgla,
  • Serek Wiejski ma własną kategorię w testach żywnościowych proTest,
  • Najczęstszy powód popełniania samobójstw wśród osób uczulonych na laktozę jest brak możliwości zjedzenia Serka Wiejskiego.
  • Masz go w lodówce…
  • …lub właśnie go zjadłeś.

Kontrowersje[edytuj • edytuj kod]

Ale zaraz, jak to, POSIŁEK ma własne święto? Jak on może być od początku świata? Co to jest trójsmakan zajebistości (VI)? Oni też? Dlaczego te zdjęcia są tak niewyraźne? I dlaczego drogi użytkowniku, skoro jest czwartek 28 marca 2024 godz. 23:56, TY NIE CZYTAŁEŚ TEGO ARTYKUŁU?!

Men in black.jpg

Galeria[edytuj • edytuj kod]

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Illuminati Seal.jpg FNORD! 
Ten artykuł jest zbyt bliski PRAWDY!
Zapomnij o tym co tu przeczytałeś lub przygotuj się na pranie mózgu bądź eliminację.

Przypisy

  1. Na przykład w 64 roku naszej ery cesarz Neron w gniewie podpalił Rzym gdy dowiedział się, że jego zapasy Wiejskiego się skończyły
  2. Gdzie odkrył, że Serek Wiejski był już tam znany
  3. Tak samo jak kontrreformatorzy przed walką z jego tezami; Cóż za ironia losu
  4. Odkryć dokonali obserwując niebo idąc do nocnego właśnie po Serek Wiejski i popitkę
  5. Choć w innych okolicznościach
  6. „Gdzie ten Wiejski Serek, piękny, jak śnieg biały,
    Posypany on cukrem, żołądek zapełni niemały”
    Adam Mickiewicz„Pan Mateusz”
  7. A jak myślisz, co jedli żołnierze?
  8. No, z wyjątkiem tych uczulonych na laktozę