Snajper

I czeka na odpowiedni moment...

Snajper (strzelec wyborowy, człowiek-trawa) – osobnik formacji zbrojnej (wojsko, schroniska, radio Maryja), specjalizujący się w długotrwałym kampieniu, mający dużego cela jak baba z wesela (wbrew pozorom baba z wesela ma celność większą niż chłop z wesela). Potrafi określić jaka jest pogoda i gdzie wtedy musi celować aby trafić taliba, ruska, lub inną istotę paranormalną. Wyjątek stanowią snajperzy, którzy sami są taką istotą. Snajperzy wykazują wysoką więź z krzaczkami gdzie po kryjomu siedzą razem z obserwatorem. Strzelcy wyborowi lubią (jak sama nazwa wskazuje) wszystko co wyborowe, czyli wódkę wyborową, musztardę, czy sok z gumi jagód.

Maskowanie

Maskowanie to czynność przeprowadzona przez snajpera, która zmniejsza ryzyko wykrycia stanowiska, w którym kampi.

Rodzaje maskowań:

• Maskowanie łonnonaturne – ukrywanie się we wcześniej wspomnianych krzaczkach, drzewach, ewentualnie w mrowisku, czy (dla bardziej oryginalnych strzelców) w jaskini niedźwiedzia. Maskowanie o tyle skuteczne, że nikt nie chce tam szukać.
• Maskowanie miastowe – często wykorzystywane w Iraku. Samobójczy snajperzy talibscy wchodzą do budynku, zabijają z karabinu SWD jednego, upasionego komandosa dzielnych i nieulękłych Marines, po czym zostają zabici granatem wpadającym przez okno.
• Maskowanie „brak maskowania” – mało popularne wśród snajperów ze względu na swój brak skuteczności.

Cele

Najczęstszymi celami snajperów są irackie, bośniackie lub czeczeńskie dzieci, puszki ustawione na murku, czy też skrzydełka komarów. Rzadko celami są żołnierze, gdyż snajperzy strzelając do nich myślą „czy to na pewno ten kolor munduru?”. Ogólnie gdyby mogli to strzelaliby do wszystkiego co się rusza, ale zwykle mają za mało amunicji przy sobie.

Pole walki

Na polu walki snajper może leżeć i kampić spokojnie, i bez ograniczeń. Czasem trwa to nawet parę dni i przez ten czas zdarza się, że zabije wielu żołnierzy wroga, lub też z nudów jedynie przelatującą kaczkę. Innym zajęciem snajpera podczas czekania jest rozgniatanie kolbą leśnych mrówek. Szansa przeżycia snajpera na polu walki wynosi 99%. 1% to zasługa najczęściej innego snajpera. Na starość, każdy snajper pragnąc pozostać w zawodzie może go jeszcze wykonać, aż do śmierci. Wystarczy, że wyjdzie na balkon i skutecznie będzie przeprowadzał rozpoznanie osiedlowe.

Broń

Bronią snajpera jest tuba z przyczepionym kawałkiem drewna i czymś w środku, co pozwala na strzelanie; dodatkowo obcięte pół lornetki z narysowanym markerem krzyżykiem na obiektywie. Taka broń złożona z części garażowych kosztuje zazwyczaj około 15000$.

Najlepsi

Za najlepszego snajpera uważa się gracza w CS-ie, który kupił AWP. Innym z najlepszych jest Simo Häyhä, który uzbierał najwięcej fragów. Trzecie miejsce zajmuje kamper – Carlos Hathcock (ptak drzwiowy), którego nie wykryli nawet przez wallhacka i zabijał strzelając innym snajperom w lunety.

Objawy zbyt dużego interesowania się snajperstwem

• Gdy siadasz przed kompem, przy drzwiach do pokoju zastawiasz minę claymore, by nikt ci nie przeszkadzał.
• Wyciąłeś mamie wszystkie kwiatki z ogródka wymawiając się, że robisz ghillie suit.
• Próbujesz pobić rekord trafień i strzelasz do wróbli z wiatrówki.
• Na lekcjach geometrii rysujesz okrąg, po czym tworzysz w nim nowy model siatki celowniczej.
• Siedzisz całymi dniami przed komputerem, mówiąc że czekasz na cel.
• Bierzesz poprawki nawet na balistykę, efekt Coriolisa i wiatr boczny wiejący z okna na papierowy samolot ze ściągą rzucony do kolegi.
• Nie cierpisz szturmowców – to nooby.
• Próbujesz doczepić lunetę do długopisu aby ładniej pisać.
• Malujesz ściągę na zielono, bo twierdzisz, że wtedy jest dobrze zamaskowana.
• Podążasz do szkoły czołgając się z prędkością 0.2km/h.