Stanisław Wojciechowski

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wojciechowski był jak Królowa Elżbieta: Niby taki stary, a i tak wszystkich przeżył

(…) Inflacja… Bezrobocie… Strajki.

Prezydent Wojciechowski komentuje sytuację wewnętrzną w kraju za swojej prezydentury

Stanisław Wojciechowski (ur. 15 marca 1869 w Kaliszu, zm. 9 kwietnia 1953 w Gołąbkach) – de iure drugi, de facto w zasadzie pierwszy prezydent Polski. Okres jego prezydentury charakteryzował się dla kraju poprawą koniunktury i ogólnym dobrobytem obywateli hiperinflacją i zastojem gospodarczym.

Oczywiście sam Wojciechowski pragnął dla Polski jak najlepiej (tak jak zresztą pozostali światli prezydenci-rezydenci). Postanowił w sposób całkowicie legalny i demokratyczny załagodzić niejakiego Marszałka Piłsudskiego, wprowadzając coś na wzór planu Balcerowicza, jednakże uzupełnionego o poprawkę ideologiczno-polityczną.

Dokonania[edytuj • edytuj kod]

  • Zawstydził wszystkich pozostałych prezydentów II RP, dożywając PRL-u.
  • Jego sukcesy pragnęła kontynuować Małgorzata Kidawa-Błońska, wywodząca się z rodu Wojciechowskich.
  • Nie krzyczał, że Grabski musi odejść.
  • Przyczynił się do niewielkiego zwiększenia przepustowości Gdyni do transportu ryb.
  • W 1919 roku prasa bulwarowa ogłosiła go frajerem roku, gdyż pozwalał żonie robić zakupy i czekać w kolejce.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]