Słownik:Łódzko-polski

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Słownik łódzko-polski

A

  • ulica Andrzeja – ulica Struga
  • angielka – bułka paryska

B

Bałuciarze podczas pracy
  • bałuciarz – dresiarz
  • bigiel – deptak, w szczególności deptakowa część Pietryny
  • brzuszek – boczek

C

  • chechłać – kroić tępym nożem
  • chęchy/chynchy – krzaki
  • ciekać – biegać

D

  • drygle – zimne nóżki

E

  • ekspres – zamek błyskawiczny

F

Reprezentacyjne famuły
  • famuła – łódzki dom familijny

G

  • galancie – dużo, dobrze

K

L

  • leberka – kiełbasa pasztetowa
  • Limanka – mikrodzielnica na ulicy Limanowskiego

M

  • migawka – bilet miesięczny

P

  • Park śledzia – Park Staromiejski
  • Pietryna – ulica Piotrkowska
  • prażoki – potrawa z ziemniaków i mąki
  • przylepka – piętka chleba

S

T

  • towar – tkanina
  • trambambula – stół do piłkarzyków

Z

  • zalewajka – coś jakby żurek po łódzku
  • zimne nóżki – galareta z nóżek

Ż

  • żulik – ciemny chleb z rodzynkami
  • żydy – kibice konkurencyjnego klubu sportowego
  • Żydzew – klub sportowy RTS Widzew[1]

Zwroty

  • jechać do Rygi – wymiotować
  • z miasta Łodzi – bo z Łodzi brzmi jak złodziej[2]

Przypisy

  1. Nie polecamy używać na Widzewie
  2. Niektórzy serio tak mówią