Tal

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

BruTal (Tl) – osiemdziesiąty pierwszy pierwiastek chemiczny, metal. Jego nazwa znaczy tyle co zielona gałązka, choć ani kolorem, ani wyglądem, ani miejscem występowania nie ma z nią nic wspólnego. Najwidoczniej jego odkrywca lubił zielone gałązki… Tal z natury jest chuliganem, nie lubi wodoru i kiedy tylko ma okazję, wyrzuca go z kwasów na zbity pysk. Boi się jednak chloru, przez co w jego obecności wodór może czuć się bezpiecznym. Talu w skorupie ziemskiej jest na tyle dużo, że można go wydobywać kopalnie. Jak większość chuliganów, odkłada się w pobliżu stadionów oraz na osiedlach.

Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]

Chuligana tala można nasłać na sąsiada. Jest tak przyjazny dla otoczenia, że wyrywa włosy, kopie po żołądku, znęca się psychicznie i wpływa na pogorszenie krążenia. Niegdyś napuszczano go wyłącznie na szczury, jednak z czasem chemia zaczęła być stosowana też i w drobnych porachunkach. Jedynym sposobem na pozbycie się go z organizmu jest błękit pruski, czyli slangowa nazwa policjantów. Sam tal ich nienawidzi, jednak skutecznie rachują mu kości i wtrącają na stałe do zasłużonego aresztu.




Oznaczenia kolorów
metale
lantanowce
aktynowce
gazy szlachetne
niemetale
półmetale