Telenowela

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Telenowela – gatunek serialu kojarzony najczęściej z Argentyną, Wenezuelą, Peru lub innym krajem Ameryki Łacińskiej, gdzie ludzie mają dużo koksu, który stymuluje wyobraźnię. Liczy najczęściej 100-300 odcinków, w którym akcja toczy się ruchem jednostajnie opóźnionym (bohater je banana przez pięć odcinków). Uwielbiana przez twoją babcię. Powód, dla którego dziewice i singielki pragną nauczyć się hiszpańskiego. Często oglądana po kryjomu przez dresiarzy. Zadaniem telenowel jest pokazanie młodym dziewczynom, że odbijanie komuś męża/chłopaka jest cool, a hajs da się zbić dzięki dobroci, skromności i wrażliwości. Tytuły telenowel są najczęściej bardzo oryginalne - w 90% przypadków jest nim imię głównej bohaterki, a w pozostałych 10% jakiś chwytliwy tekst, mający brzmieć dramatycznie i uczuciowo, np W niewoli namiętności, Sidła zdrady, czy Gorejąca otchłań zranionych uczuć.

Bohaterowie telenowel[edytuj • edytuj kod]

  • Ona – kwintesencja dobroci, skromności i flaków z olejem. Jest sierotą, albo przynajmniej półsierotą, bo to bardziej chwyta za serce, a poza tym scenarzystom nie chce się zatrudniać dodatkowych aktorów do grania jej starych. Najczęściej pochodzi ze wsi/biednej rodziny i na początku serialu je grillowane szczurze ogonki, by nie paść z głodu. Religijna, zawsze kładzie rączki na kołderkę po zmówieniu paciorka. Najczęściej jest brunetką, bo nikt nie lubi blondynek. Nie umie czytać, pisać ani zawiązać sobie sznurówek. Uwielbia pasać kozy, kocha przyrodę i rozdaje na ulicy cukierki obcym dzieciom. Przez niesamowity zbieg okoliczności trafia do bogatego domu jako służąca/niańka lub do wielkiej korporacji jako pomocnica stażystki kserującej dokumenty. Już na początku pokazuje swoje upośledzenie umysłowe, przez przypadek upuszczając tacę przy dostojnych gościach albo wylewając kawę na portki ważnego kontrahenta firmy. Kończy jednak jako pani owego domu lub właścicielka owej korporacji, gdyż w życiu wszystko da się osiągnąć krętactwem i daniem du... szy bogatemu panu.
  • On – ocieka bogactwem, luksusami i głupotą. Szef lub udziałowiec prężnej firmy. Jeździ wypasioną bryką, sypiąc biednym dzieciom hajs z Monopoly przez szybę, żeby pokazać, że mimo fortuny, jest wrażliwy i ma serce. Wygląda jak gej i ma na pysku więcej pudru niż twoja mama podczas odświętnego obiadu. Poznaje czystym przypadkiem, kiedy niemal rozjeżdża ją na płasko swoim porsche, wpadając na nią w biegu do pracy lub gdy przypadkiem widzi ją, jak kąpie się nago w zasyfionym, wiejskim strumieniu, rzucając przy tym chleb kaczkom. Spotykają się wzrokiem i gapią się na siebie przez trzy następne odcinki. Podczas pierwszego spotkania najczęściej On dostaje od Niej plaskacza, ale niech was to nie zwiedzie - oboje od pierwszej sekundy znajomości planują już wspólną starość. Ona bardzo szybko wykorzystuje okazję i już następnego dnia pojawia się z CV w jego firmie lub zatrudnia się jako „służąca” w jego domu.
  • Wredna Suka – żona lub narzeczona Jego. Normalna, piękna i bogata, może odrobinę wredna babeczka, która nagle musi zmierzyć się z faktem, że jej facet puszcza ją w trąbę dla dopiero co spotkanej dziewoi. Ona, najczęściej oprócz chłopa, z czasem odbiera też Wrednej Suce stanowisko/fortunę (bo na przykład w 223 odcinku okazuje się, że to Ona jest tak naprawdę córką jej bogatego tatusia) i ostatnią parę stringów. Słowem, Wredna Suka to bohaterka mająca racjonalne powody do wkurwu, jednak scenarzyści i tak chcą, żebyśmy jej nie lubili. Z czasem dostaje coraz większej cholery i zamienia się w psychopatkę. Sprowokowana i doprowadzona do ostateczności ginie lub trafia do pierdla, a On i Ona robią sobie dziką imprezkę nad jej grobem/pod celą, bo dobro zwyciężyło.
  • Ten Drugi – prosty chłopak wywodzący się z tych samych slumsów, co główna bohaterka. Jest równie biedny, żywi się szczawiem i mirabelkami, a chodzi w koszuli po dziadku i majtkach po mamie, bo i tak żadna go nigdy nie zechce i nikt nie zobaczy. Często znają się z główną bohaterką od dziecka lub jest synem jej podstarzałej kumpelki/przyjaciółki domu, co stawia przed Nią moralny dylemat, zanim ostatecznie da mu kosza. Często jest komunistą i nienawidzi bogaczy. Dostaje szału z miłości do Niej, jednak ta zdążyła się wkręcić w świat hajsu i nie chce już patrzeć na prostego chłopka. Ten Drugi walczy o Nią przez jakiś czas i kilka razy zjawia się w rezydencji Jego, żeby dać mu w mordę, jednak z czasem odpuszcza, gdyż „chce po prostu, żeby była szczęśliwa”.
  • Stara Jędza – matka/ciotka Wrednej Suki, ewentualnie matka Jego. Kocha przepych, luksusowe życie i dezynfekuje ręce po każdym kontakcie z kimś zarabiającym mniej niż 20 koła miesięcznie. Od początku łypie podejrzliwym okiem na Nią, gdyż obawia się skandalu, mezaliansu i nieprzychylnych artykułów na Pudelku. Pomaga Wrednej Suce w intrygach.
  • Bogaty Tatuś – ojciec Wrednej Suki lub Jego, często mąż Starej Jędzy - to wszystko zresztą zmienia się 15 razy w toku serialu, gdyż Bogaty Tatuś ma zawsze mnóstwo grzeszków z młodości i nie do końca pamięta, kogo z kim zrobił. Najczęściej jednak prędzej czy później okazuje się ojcem Jej, żeby mogła w piękny sposób zamienić się z brzydkiego kaczątka w pięknego, cholernie bogatego łabędzia i wzruszyć tym zakompleksione telewidzki. Bogaty Tatuś jest bowiem panem domu z osiemdziesięcioma sypialniami, szefem wielkiej korporacji i w ogóle podciera się banknotami. Dorobił się majątku wyzyskując biedne dzieci w Kambodży. Jest bardzo chimeryczny, ale wszyscy liżą mu rowa w nadziei na spadek. Zawsze ma problemy z sercem i średnio co dwadzieścia odcinków trafia do szpitala.
  • Badasszły, mroczny, ubiera się na czarno, często nosi złowieszczy wąsik. Gdy tylko pojawia się w kadrze, muzyczka staje się bardziej dramatyczna. Zostawia po sobie krew, śmierć i rzygi. Nienawidzi Jego przez wzgląd na konkurencję w interesach/w firmie lub dawne porachunki. Często łączy siły z Wredną Suką przeciwko Jemu, a nierzadko i Jej. Bywa, że ma wyjątkowo tępego pomagiera, który ze strachu pozostaje pod jego wpływem.
  • Dzieciaki – w niektórych telenowelach On zdążył owdowieć przed rozpoczęciem akcji serialu i ma na koncie kilka strzelonych goli z poprzedniego małżeństwa. W ich skład wchodzą najczęściej: buńczuczna nastolatka, nerdowaty chłopiec gnębiony w szkole i słodka, mała dziewczynka. Wszyscy oni zakochują się w Niej od pierwszego wejrzenia, bo taka piękna, dobra i och. Nienawidzą natomiast Wrednej Suki, choćby wypruwała sobie żyły, by się z nimi zaprzyjaźnić.
  • Służba/Biedota – szczerzy, dobrzy, skromni, uczciwi i pracowici, a ich bąki nie śmierdzą. Służą w tej samej rezydencji co Ona lub parzą kawę dla tych samych szefów w wielkiej korporacji. Zaprzyjaźniają się z Nią od pierwszego wejrzenia, czczą jak bóstwo i są gotowi skoczyć za nią w ogień. Okrutnie traktowani przez Wredną Sukę, Starą Jędzę i innych „złych”. Na końcu serialu swatają się między sobą, żeby dzielić szczęście z Nią i Nim. Najczęściej w skład takiej gromadki wchodzą:
    • Podstarzała rampampuła, która jest szczególnie dobra i skromna. Pełni rolę przybranej matki dla Niej. Zawsze świetnie gotuje. Czasami to właśnie ona jest matką Tego Drugiego, jednak bardziej obchodzi ją szczęście Jej niż własnego dzieciaka.
    • Pyskata dziewka, która często stawia się czarnym charakterom, kiedy widzi, że nieuczciwie sobie pogrywają z Nią.
    • Jeden lub dwóch totalnych imbecyli, wokół których kręcą się wątki humorystyczne.
    • Osoba z problemami, które oczywiście koniec końców pomaga jej rozwiązać Ona, zdolna do wyleczenia ludzi z alkoholizmu, depresji i trądzika samą swoją obecnością oraz stwierdzeniami typu Spójrz przez okno, jak pięknie kwitną kwiaty.
    • Jedna pozornie surowa osoba, która jednak dzięki leczniczemu wpływowi Jej staje się bardziej ludzka i przyjazna.
    • Czarna owca, która kolaboruje ze światem bogaczy w nadziei, że pyknie loda komuś z nich i dzięki temu sama będzie bogata. Wyjątkowo nie lubi Jej, przez co reszta służby/biedoty rzuca na nią klątwę i goni ją z widłami. Czasem jednak zrozumie swoje złe postępowanie i staje się na powrót dobrą osobą.
  • Nieuczciwy Doktorek – skorumpowany medyk na usługach tych złych. Kiedy trzeba, zawsze chętnie wystawi zaświadczenie o ciąży, poronieniu, inwalidztwie, ciężkiej chorobie lub kaszelku. Na końcu wpada i idzie do ciupy.

Zasady telenowel[edytuj • edytuj kod]

  • Bogacze są źli i próżni. Wyjątkiem jest tylko On.
  • Biedacy są dobrzy, uczciwi i nie kradną. Wyjątkiem jest jedynie Czarna Owca.
  • Bohaterowie cierpią na specyficzną odmianę porażenia mięśni twarzy. W wyniku usłyszenia zaskakującej informacji, ich jama ustna otwiera się do nadnaturalnych rozmiarów i nie są w stanie jej zamknąć przez następne cztery odcinki. Kamera musi w tym momencie skierować się po kolei na wszystkich obecnych w pokoju, będących w identycznej pozie. Jedynym wyjątkiem jest służąca, która dodatkowo upuszcza tacę.
  • Każda taca zostanie zresztą prędzej czy później upuszczona.
  • Blondynki są wredne, a brunetki dobre i kochane.
  • Wredna Suka ma w głowie specjalny czujnik, dzięki któremu za każdym razem, gdy On i Ona się całują, teleportuje się z dowolnego miejsca na świecie, by z impetem wejść do pomieszczenia, gdzie akurat są nasze gołąbki.
  • Bycie czyimś ojcem, matką, synem, czy córką to stan przejściowy.
  • Ojciec siostry twojej przyrodniej matki jest tak naprawdę synem matki twojej ciotecznej córki.
  • W ostatnim odcinku telenoweli wszyscy bohaterowie ustawiają się w kolejce, by podziękować Jej za rozwiązanie wszystkich swoich życiowych rozterek, nawet jeśli tak naprawdę nic nie zrobiła. Ci, którzy nie przychodzą z podziękowaniami, są martwi lub siedzą w więzieniu.

Oddziaływanie telenowel na widzów[edytuj • edytuj kod]

  • Nastolatki wpadają w kompleksy.
  • Morze wypłakanych łez i walających się dookoła telewidzek chusteczek.
  • Nieugotowany na czas obiad przez mamę, bo już, już, tylko się skończy!
  • Twoja babcia zna hiszpański na poziomie A1.
  • Twój tata chodzi podkurwiony, bo znowu nie będzie mógł obejrzeć meczu.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]