Assassin's Creed

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Słitaśne logo gry

Assassin's Creed – przygodowa gra komputerowa produkcji Ubisoftu, z widokiem zza pleców bohatera, opowiadająca o losach okrutnie wykorzystywanego przez naukowców Desmonda Milesa, jego sadystycznego przodka Altaïra ibn La-Ahada, oraz o bezsensownej walce zła z mniejszym złem. Co ciekawe, w tej grze brak wątku erotycznego [1].

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

Altaïr z ukrytym ostrzem, właśnie idzie Ci wpierdolić

Desmond Miles, 25-letni barman mieszkający w Nju Jorku zostaje zgarnięty przez firmę Abstergo i użyty do testowania Animusa – niewygodnego łóżka pozwalającego na odczytywanie wspomnień przodków z DNA, oraz na korygowanie skrzywień kręgosłupa. Desmond odtwarza pamięć Ibn-La'Ahada, asasyna z Ziemi Świętej, z czasów trzeciej krucjaty.

Altaïr, po wykonaniu na nim kary śmierci[2] za złamanie trzech zasad Bractwa, przez co inny asasyn, Malik, stracił brata i, przede wszystkim, rękę, zostaje zdegradowany przez mistrza Asasynów, Al Mualima, do najniższego stopnia. Zostaje mu także zabrane wyposażenie.

Aby się zrehabilitować, Altaïr decyduje się wykonać misję wyznaczoną mu przez swojego mistrza. Polegała ona na zabiciu dziewięciu osób, ciemiężących biednych mieszkańców Ziemi Świętej i nakłaniających do wojny chrześcijan z muzułmanami. Oprócz tego, byli Templariuszami – odwiecznymi rywalami Asasynów.

Altaïr bez problemów zabija swoje cele, zyskując tym samym wyższe rangi, prestiż na mieście, kluczyki do nowego BMW i lepsze bronie. W tym samym czasie Desmond dowiaduje się, że Abstergo to w rzeczywistości organizacja założona przez Templariuszy, a asystentka badającego go doktora Vidica, Lucy, robi wszystkich w chuja i jest w rzeczywistości Asasynem.

Ostatnim celem Altaïra jest Robert de Sable, szef Templariuszy, chcący zajebać króla Ryszarda Kozia Wątroba Lwie Serce – a także przejąć władzę nad światem. Po nieudanym ataku na Roberta – podczas którego okazuje się, że to tak naprawdę przebrany za niego transwestyta – Asasyn udaje się do obozu króla, gdzie, po wyczerpującej walce, zabija de Sable'a. Przed śmiercią Robert mówi mu, że jego mistrz, Al Mualim, to w rzeczywistości zdrajca, gnida i Templariusz, który wykorzystał Altaïra do fantazji seksualnych wyeliminowania swoich wrogów, by mieć Fragment Edenu, dający władzę nad umysłami i nad krowami mlecznymi, tylko dla siebie.

Altair wkurwia się na mistrza, robi mu wjazd na chatę i, mimo sztuczek wykonywanych przez starca, zabija. Wszyscy są szczęśliwi, Fragment Edenu trafia w ręce Altaïra, Desmond ma zwidy i widzi dziwne znaki na ścianach laboratorium, a gracz cieszy się, że ta nudna gra się kończy.

Jak widać, fabuła AC jest zagmatwana i poplątana niczym włosy Boba Marleya. Plotka głosi, iż sami twórcy gry nie wiedzą, o co w tym wszystkim chodzi i, że została ona wymyślona przez nafaszerowanych haszyszem pensjonariuszy Chrześcijańskiego Ośrodka dla Opętanych w Mogielnicy.

Walka[edytuj • edytuj kod]

Popisowy ruch Altaïra, kontratak

Walka w AC jest dziecinnie prosta, do przejścia gry potrzebna jest tylko umiejętność wykonywania kontrataków. To w połączeniu z kulturą przeciwników, którzy, podobnie jak murzyńscy gangsterzy z amerykańskich filmów akcji, czekają grzecznie na swoją kolej, by rzucić się na gracza, sprawia, iż z większości walk toczonych z wielokrotnie liczniejszymi przeciwnikami wychodzimy bez obrażeń.

Aby nie było tak przyjemnie, mędrcy z Ubisoftu upchnęli w grze przeciwników zdolnych wytrzymać nawet trzy kontrataki. Wtedy istnieje niebezpieczeństwo, że gracz może usnąć na klawiaturze po kilkugodzinnej walce, polegającej na czekaniu, aż wróg zaatakuje i kontratakowaniu. Oprócz wpadnięcia do wody, jest to jedyny sposób by umrzeć w tej, jakże trudnej, grze.

Bohaterowie[edytuj • edytuj kod]

Ci dobrzy, szlachetni, piękni i takie tam[edytuj • edytuj kod]

  • Altaïr Ibn-La'Ahad – Asasyn, jeden z głównych bohaterów gry, przodek Desmonda. Rodzice go olali, po czym Al Mualim przygarnął, nakarmił, nauczył zabijać i skakać do siana. Po zabiciu mistrza to on zostaje szefem Asasynów. Był posiadaczem Fragmentu Edenu, za pomocą którego zrobił dla siebie zajebiste bronie.
  • Desmond Miles – współczesny Asasyn, który uciekł z domu i został złapany przez Abstergo, by odpłatnie pracować tam na pół etatu, w charakterze królika doświadczalnego.
  • Lucy Stillman – Asasyn, asystentka doktora Vidica. Była studentką medycyny, ale porzuciła uczelnię, gdyż uważano ją tam za wariatkę. Podczas sesji w Animusie pomagała Desmondowi, skracając jego czas przebywania w maszynie, opóźniając u niego tym samym, i tak nieuniknione, poplątanie zwojów mózgowych i zostanie warzywkiem, za co też Desmond zabił ją po przedawkowaniu haszyszu.(Ups, spoiler!)
  • Malik – Asasyn z czasów krucjat, przez Altaïra stracił brata i ucięto mu rękę przy samej dupie. Później przestał się na niego gniewać i pomógł mu w spuszczaniu wpierdolu mistrzowi Bractwa.
  • Nieznani Z Imienia I Nazwiska Asasyni Próbujący Odbić Desmonda – nic o nich nie wiemy, oprócz tego że nie żyją. Świeć, Panie, nad ich duszami [*] [*] [*].

Ci źli[edytuj • edytuj kod]

  • Warren Vidic – naukowiec pracujący dla Abstergo, zajmuje się badaniem pamięci genetycznej i molestowaniem asystentek[3].
  • Al Mualim – podwójny agent, zarówno Asasyn jak i Templariusz, użył Fragmentu Edenu, żeby stworzyć armię posłusznych sobie zombie, prawdopodobnie chciał nakręcić horror. Zabity przez Altaira.
  • Robert de Sable – Templariusz, łysy, nakoksowany i okręcony blachą szef zakonu. Zabity przez Altaira.
  • Osiem pozostałych celów Altaira – zwykle templariuszowskie przydupasy, większość z nich była gejami.

Bronie[edytuj • edytuj kod]

  • Ukryte ostrze (ang. hidden blade, HB) – ulubiona broń asasynów, jeden z ich znaków rozpoznawczych. W praktyce, ukryte ostrze jest używane tylko do dobijania i cichych morderstw, w walce nieskuteczne. Podobno można nim robić kontry, jednak wychodzą one tylko pryszczatym fanatykom gry, spędzającym w ciągu tygodnia więcej czasu przy komputerze niż XVI-wieczny chłop pańszczyźniany na polu owsa.
  • Miecz – najczęściej używana broń w grze, za jego pomocą można wybić oddział kulturalnych, czekających na swą kolej strażników szybciej, niż jesteś w stanie powiedzieć „Tetaumatawhakatangihangakoauaotamateaurehaeaturipukapihimaungahoronukupokaiwhenuaakitanarahu”.
  • Krótki miecz – zadaje mniejsze obrażenia niż miecz długi, ale za to lepiej się nim kontruje, co jest podstawą walki w AC.
  • Noże do rzucania – jedyna broń dystansowa, używana najczęściej do zabijania przechadzających się po dachach domostw łuczników. Mamy ich ograniczoną ilość, na szczęście można je łatwo zdobyć, okradając przechodniów.
  • Pięści – przydatne, gdy chcemy komuś obić ryj, by wymusić na nim zeznania. Oprócz tej sytuacji nieużywane. Dlaczego? Bo nie da się nimi kontrować[4].

W trailerze gry pojawiła się także kusza. Ubi wyruchało jednak graczy i tej broni zabrakło w grze. Dzięki temu, fora o AC zostały zalane poradami typu „jak zbjeszesz wszystkje flagi, nasrasz na bjurko Al Mualima i rozbijeż matce łep kowadłem to dosdanjeż kuszem”.

N00b i pr0 w AC[edytuj • edytuj kod]

Altair idący na ślepo przez miasto

N00b:

  • Nie potrafi wykonać kontry.
  • Przy skoku wiary nie trafia w siano.
  • Zamiast skradać się do celu, biegnie przez miasto, ściągając na siebie wszystkich strażników z dzielnicy.
  • Nie synchronizuje punktów widokowych, „bo po co”.
  • Nie ratuje mieszkańców, a potem dziwi się, że nie ma nigdzie pomocnych uczonych.
  • Podczas walki się nie zasłania, tylko tłucze cały czas mieczem, przez co ginie od ciosów w plecy.
  • Zabija cywili.
  • Nie potrafi walczyć z konia.
  • Szuka drzwi do biura asasynów.
  • Na dachy wchodzi po drabinach, wyznając zasadę „bezpieczeństwo jest najważniejsze”.
  • Nie zbiera flag.
  • Gdy wychodzi Desmondem z animusa nie wie, co robić, i, po chodzeniu przez godzinę w kółko, przeszukując laboratorium, idzie spać, nie grzebiąc w komputerze.
  • Nie używa orlego wzroku.
  • Zeskakuje z budynków wprost na ziemię, nawet z tych najwyższych.
  • Ciągle skacze do wody.
  • Zamiast wbiec po ścianie, używa drabiny.
  • Nie umie się chować.
  • Nie umie wykonać skoku wiary.

Pr0:

  • Zabija wszystkich przeciwników gołymi pięściami.
  • Jeździ koniem po mieście.
  • Potrafi pływać.
  • Przy zeskakiwaniu z budynków używa spadochronu.
  • Zabija przeciwników bez używania kontry.
  • Potrafi otwierać drzwi i wchodzić do domów.
  • Ma nieskończoną ilość noży do rzucania.
  • Strażnicy boją się go zaatakować.
  • Zabija asasyna podczas walki pokazowej.
  • Zbiera więcej flag, niż ich jest w grze.
  • Ma ponad 101% synchronizacji.
  • Zabija Roberta de Sable podczas walki na cmentarzu, choć go tam nie ma.
  • Król Ryszard wierzy mu na słowo.
  • Zabija stojącego na balkonie Al Mualima nożem do rzucania.
  • Nie zostaje zdegradowany na początku gry.
  • Daje Malikowi protezę ręki.
  • Potrafi wykonać assassynację z powietrza.

Objawy uzależnienia[edytuj • edytuj kod]

  • Wycinasz w dachu swojego domu otwór i mówisz, że to drzwi do biura Asasynów.
  • Chodzisz w szlafroku.
  • Po mieście poruszasz się w towarzystwie zakonników.
  • Wchodzisz na najwyższe bloki, by się zsynchronizować.
  • Zabijasz swojego wychowawcę w szkole, gdyż okazuje się, iż jest zdrajcą.
  • Gdy się z kimś bijesz, czekasz bezczynnie aż Cię zaatakuje, po czym wykonujesz kontratak.
  • Do szkoły idziesz po dachach.
  • Próbujesz kontrolować umysły jabłkiem kupionym na bazarze.
  • Szerokim łukiem omijasz wszelkie zbiorniki wodne.
  • Zbierasz wywieszone z okazji świąt państwowych flagi.
  • Gdy zbliżają się do Ciebie dresiarze, udajesz, że się modlisz.
  • Ucinasz sobie palec tasakiem. Bez znieczulenia.
  • Siadasz na ławkach w parku, by nie zostać wykrytym.
  • Nie potrafisz wjechać do miasta na koniu.
  • Gdy widzisz kogoś na dachu, rzucasz w niego nożem – przecież to może być łucznik!
  • Śpisz na poduszkach leżących na ziemi.
  • Gdy widzisz gołębie na dachu, myślisz, że można z niego oddać skok wiary.
  • Prosisz nauczycieli w szkole o pozwolenie na wykonanie misji.
  • Okradasz przechodniów.
  • Masz widelec przywiązany do nadgarstka i twierdzisz, że to ukryte ostrze.
  • Po rozmowie z kolegą zabijasz go, w końcu wie za dużo.
  • Rozcinasz sobie wargę, żeby mieć bliznę.
  • Wchodzisz pomiędzy dwóch ludzi i dziwisz się, dlaczego inni Cię widzą.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Łucznicy w AC atakują bez ostrzeżenia wszystkich, którzy znajdują się na dachach budynków. Dlatego powstaje pytanie, w jaki sposób tamtejsi kominiarze mogą wykonywać swoją pracę? Nie wiadomo także, jakim cudem na dachach znajdują się czasem ogrody.
  • Aby używać ukrytego ostrza, należało obciąć palec serdeczny u dłoni – było to symbolem rozpoznawczym Asasynów. Co ciekawe, tylko Altair ma obcięty palec, inni mają nienaruszone ręce.
  • Templariusze (jest ich w grze 60) też są ubrani w takie same białe szlafroki co Altair, z taką różnicą, że namalowali sobie z przodu krzyż. Gdy Altair zbliży się do Templariusza na mniej niż 5 metrów, on telepatycznie go wykrywa i atakuje.
  • Mimo gorącego klimatu, we wszystkich domach w grze są zamknięte okna. Wytłumaczyć to można tylko obecnością klimatyzacji w każdym, nawet najlichszym domu.
  • AC doczekało się swojej wersji na telefony komórkowe. Jedyne, co ją łączy z oryginałem to tytuł, cała reszta jest wzięta z dupy.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. jeśli jesteś zboczony, to zobaczysz jak Al-Mualim patrzy na Altaïra
  2. Harry Potter przeżył, to Altaïr niby nie może?
  3. biedna Lucy…
  4. W następnych częściach programiści Ubi naprawili swój błąd – dodali możliwość kontry gołymi łapami, którą łatwiej się wycina przeciwników niż innymi broniami