Bitwa o Berkeley

Bitwa o Berkeley
Konflikt	Wojna lewacko-kekistańska
Data	3 marca – 16 kwietnia 2017
Miejsce	Berkeley, Państwo Lewackie
Wynik	zdecydowane zwycięstwo sił kekistaństich okupacja Berkeley wycofanie armii lewackiej do piwnicy mamy
Strony
Państwo Lewackie Albania Szwecja	Kekistan Stany Zjednoczone Wielka Brytania Japonia
Dowódcy
George Soros Louise Rosealma †	Donald Trump Based Stickman Nathan Damigo
Siły
500 użytecznych idiotów i bojowych morświnów	600 rednecków, memiarzy i zbrojnie autystycznych
Straty
potłuczone żebra złamany nos kilkanaście kilo niemytych dredów złamane światopoglądy Materialne: 1 safe space 1 telefon komórkowy	1 starszy pan potraktowany gazem pieprzowym

Bitwa o Berkeley – seria dwóch większych i wielu mniejszych zbrojnych starć, jedna z największych i najbardziej krwawych bitew w nowożytnej Ameryce Północnej. Miała miejsce w Berkeley w Kalifornii w dniach 3 marca–16 kwietnia 2017, kiedy starli się ze sobą lokalni autochtoni w postaci cherlawych studenciaków z białych przedmieść z monitoringiem uzbrojonych w niemyte dredy i autodestrukcyjną ideologię oraz najeźdźcy w postaci wszelkiej maści prawicowców wyposażonych w cholesterol, czerwone karki, kijki oraz memy.

Podłoże i przyczyny

Bitwa o Berkeley jest największą pośród wielu w czasie wojny ogarniającej Państwo Lewackie, znanego również jako Kalifornia, ze stolicą właśnie w Berkeley.

Pierwsze ognie wojny zatliły się 1 lutego 2017, gdy lokalnym autochtonom nie spodobał się pomysł wystąpienia pewnego faceta z greckim nazwiskiem lubiącym dzieci. Rzecz jasna, nie chodziło im o jego stosunek do dzieci a jego fashystoffskie, rasistowskie poglądy pt. kulturowe samobójstwo to zły pomysł.

Państwo Lewackie postawiło w stan gotowości swoje wojska, które obległy szybko stolicę, podejrzewając atak Świętej Armii Boga-Imperatora z Republiki Kekistanu. Do ataku jednak nie doszło, więc żołnierze postanowili rozładować adrenalinę na niewinnych przechodniach, jak „wyglądający jak nazista” Syryjczyk oraz infrastrukturze miejskiej włączając w to okna lokalnego Stabucksa, co poskutkowało kilkoma zakazami wstępu. Akt uznano za inside job mający na celu obniżenie morale.

Chorągiew 1. Korpusu Kijowników z Berkeley

Przebieg bitwy

Pierwsze starcie miało miejsce 3 i 4 marca, kiedy do Berkeley faktycznie wkroczyły siły kekistańskie dowodzone przez generała armii i dowódcę 1. Korpusu Kijowników, Based Stickmana. Wojska kekistańskie wycofały się, gdy Based Stickman został wzięty w niewolę i odbity.

Przez kolejny miesiąc dochodziło wyłącznie do mniejszych starć wygrywanych na zmianę przez obie strony, doprowadzając do patowej sytuacji. Największy ruch odbył się 18-20 marca, gdy strona lewacka zaczęła nasyłać fale morświnów bojowych. Ich ofensywa szybko się skończyła ze względu na połamane tipsy, zaplątane włosy pod pachami, ataki astmy i stany przedzawałowe.

W pierwszych dniach kwietnia do ofensywy przeszli kekistańczycy, jednak również musieli ustąpić, gdy skończyło się Mountain Dew i właśnie zaczynało się wieczorne pasmo anime. Wszystko jednak zmieniło się, gdy do Berkeley dotarły posiłki armii kekistańskiej.

15 kwietnia doszło do kolejnego, jeszcze większego starcia, w którym znacznie lepiej uzbrojona i wyszkolona armia kekistańska dowodzona przez gen. armii Based Stickmana oraz majora Nathana Damigo zdziesiątkowała obrońców i zajęła miasto.

Bitwa, która trwała wiele godzin i pochłonęła niezliczone ofiary (głównie w młodocianych dredach, zębach i światopoglądach) ostatecznie zakończyła się, gdy dowódczyni armii lewackiej, Louise Rosealma została pokonana w pojedynku z majorem Damigo.

Znaczenie bitwy

Z bitwy o Berkeley można wynieść jeden główny wniosek: kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. Do czasu bitwy prawicowi aktywiści dali się lać tym lewicowym ze względu na media szczujące pierwszych i kryjące drugich. To dało tzw. antifie mylne wrażenie, że prawica nie tylko zaczyna się, ale i kończy na tłustych mieszkańcach maminych piwnic trzepiących do narysowanych cycków.

Tym razem jednak miarka się przebrała i biała młodzież ze szklarniowych środowisk białych przedmieść boleśnie przekonała się o tym, że po prawej stronie barykady faktycznie nie ma wykształciuchów. Są za to motocykliści, robotnicy i żołnierze. Każdy, komu przeszło chociaż przez myśl siłowe starcie z taką grupą będąc niczym więcej, niż ważącym 60 kilo chucherkiem napędzanym mlekiem sojowym może być określony wyłącznie jako kretyn, nawet jeśli uzbroi się w petardy.