Biuro (amerykański serial telewizyjny)
|
Ten artykuł dotyczy serialu. Zobacz też inne znaczenia tego słowa. |
W Biurze jak to w biurze – ruszają do pracy!
- Comedy Central o Biurze
Biuro to jedyny serial na świecie, przy którego produkcji protestowali jego właśni fani.
- Profesor Jadwiga Staniszkis odnośnie protestów fanów Biura dotyczących wycinania losowych scen przez twórców
Biuro (The Office) – amerykański serial komediowy, remake brytyjskiej wersji tego serialu, którego oprócz oryginalnej formy wyróżnia również czołówka, na której serial opiera swój sukces.
Fabuła[edytuj • edytuj kod]
Rzecz się dzieje w Scranton w Pensylwanii w regionalnej firmie Dunder Mifflin, sprzedającej… papier. Wszystkie 90 odcinków ma miejsce w jednym biurze, zasadniczo w tym samym pokoju… Scenarzyści musieli mieć niezłą wyobraźnię, aby nie się nie powtarzać. Serial ukazuje zawiłe relacje międzyludzkie w pracy.
Casting[edytuj • edytuj kod]
Po przepytaniu dwudziestu pięciu znanych aktorów, jako dwudziestego szóstego zapytano Steve'a Carella, który się zgodził. za 90 odcinków serialu zarobił 15 750 000 $…
B.J. Novak jako scenarzysta obsadził samego siebie w roli Ryana Howarda.
Aktor John Krasinski grający Jima dostał tę rolę tylko dlatego, że zwyzywał producentów podczas stania w kolejce na castingu… Producenci byli zachwyceni.
Postaci[edytuj • edytuj kod]
Michael Scott[edytuj • edytuj kod]
Jestem najlepszym szefem na świecie… Mam ten kubek [z napisem „World's Best Boss”]. Kupiłem go w kiosku za cztery dolary.
- Michael sam o sobie
Czyli rzucasz mnie ze względu na charakter, a nie wygląd? Dzięki Bogu…
- Michael do Jan Levinson
Byłem kiedyś na polowaniu. Postrzeliłem jelenia w nogę. Później, przez godzinę dobijałem go łopatą
- Michael w refleksji dotyczącej zwalniania pracowników.
Michael jest narcystycznym świrem uważającym się za najlepszego szefa na świecie. Uważa się za zabawnego, jednak jego żarty są z grubsza żałosne. Jest też zadufany w sobie i nie przyjmuje żadnej krytyki z zewnątrz. Stara się stworzyć pozory bycia „wporzo”, gdyż wszystkie niekorzystne decyzje, które musi podjąć zrzuca na barki Dwighta.
Dwight Schrute[edytuj • edytuj kod]
Jestem dyrektorem asystującym
- Dwight sam o sobie
Jesteś asystentem dyrektora. To nie do końca to samo
- Michael do Dwighta
Ta sala konferencyjna to moje biuro! Wyjdź!
- Dwight do Stanleya
Po raz kolejny powtórzę… To tylko twoje tymczasowe miejsce pracy!
- Michael do Dwighta
Dwight jest służbistą, pracoholikiem i lizusem, który nieustannie wywyższa się ponad swoje stanowisko. Jego życiowym marzeniem jest zajęcie miejsca Michaela. Nieustannie powtarza, że trzeba zwolnić część personelu. Reszta współpracowników nieustannie robi sobie z niego żarty, że wspomnimy chociażby zalanie jego sprzętu biurowego galaretką albo wmówienie mu, że następnego dnia jest sobota, a nie piątek…
Jim Halpert[edytuj • edytuj kod]
Lubię Pam…
- Jim do kamery
Ach…
- Jim patrzący na Pam
Jim – najlepszy sprzedawca w firmie. Wokół niego toczą się dwa główne wątki – jest zakochany w recepcjonistce Pam i związane z tym miłosne zabiegi, a także nieustanne robienie dowcipów Dwight'owi. Jim nieustannie musiał rywalizować z chłopakiem Pam. Pam też go lubi, ale jednak ma narzeczonego całe 3 lata…
Pam Beesly[edytuj • edytuj kod]
Dobrze, że nie odszedłeś… Gdybyś odszedł.. palnęłabym sobie w łeb
- Pam do Jima
Powiedziała, że palnęłaby sobie w łeb. Ale to takie przyjacielskie stwierdzenie… Nic wielkiego.. Ot, tak.
- Jim o Pam smutnym głosem do kamery.
Recepcjonistka w biurze pozostająca w związku narzeczeńskim przez ponad 3 lata, nieustannie podrywana przez Jima i padająca ofiarą kiepskich żartów Michaela… Momentami ma dosyć tej pracy, ale dzielnie znosi upokorzenia.
Ryan Howard[edytuj • edytuj kod]
Howard? Jak Kaczor Howard?
- Michael z takim poczuciem humoru, jakie tylko on rozumie…
Rozważam celibat…
- Ryan w odpowiedzi na początki flirtu ze strony jednej z pracownic, aby szybko uciąć temat.
Pracownik tymczasowy przez pierwsze trzy sezony. Ogólnie jest mu wszystko jedno i zasadniczo czeka aż nie będzie musiał pracować. Przechodzi obojętnie wobec wszystkiego i robi wszystko co mu każą. Inne postaci niejednokrotnie zwierzają mu się ze swoich problemów, mimo iż go to nic nie obchodzi. W kolejnych sezonach wspina się na szczyty firmy, żeby potem spaść aż na stanowisko tymczasowego recepcjonisty…
Stanley Hudson[edytuj • edytuj kod]
A centrem będzie oczywiście Stanley.
- Michael o Stanleyu w odniesieniu do meczu koszykówki z pracownikami magazynu.
Dlaczego oczywiście?
- Stanley do Michaela?
Co? Nic takiego nie powiedziałem. Wydawało ci się!
- Michael w obronie własnej
Wszyscy słyszeli.
- Pam
Eee… Ludzie różne rzeczy mówią…
- Michael
Jedyny czarnoskóry pracownik w firmie. Nie został zwolniony w pierwszym sezonie, gdyż stwierdził, iż będzie to rasizm. Michael uważał go za najlepszego koszykarza, „bo jest czarny”. Jednak… był najgorszy, co było jakby przełamaniem stereotypu. Ogólnie patrzy z zażenowaniem na wszystko co dzieje się w biurze.
Phyllis Lapin-Vance[edytuj • edytuj kod]
Daj spokój Phyllis… Nie możesz grać z nami w kosza… Przecież jesteś babą i jesteś sta… Ekhm.. gru… eee… jesteś kobietą.
- Michael o Phyllis.
Phyllis jest pracownicą w biurze. Jest gruba i ma ponad czterdzieści lat, w związku z czym Michael nieustannie ją obraża, pozbawiając ją wszelkich resztek kobiecości i uważając ją za gorszą niż ktokolwiek. Podczas meczu koszykówki okazało się, że świetnie gra w kosza, ale Michael nie chciał pozwolić jej grać, bo jest „stara i gruba”… Mimo to Phyllis jest miła i uczynna, lubi plotki i bardzo przeżywa wszelkie docinki ze strony Michaela. W odcinku „Parszywe Święta” podarowała Michaelowi własnoręcznie uszytą rękawicę kuchenną. Jednak Michael był zdruzgotany, bo „on kupił Howardowi MP3”, a on dostał durną rękawicę. Phyllis się popłakała, bo przy grze w „Parszywe Święta” jej prezent był powszechnie uważany za najgorszy ze wszystkich.
Kevin Malone[edytuj • edytuj kod]
Na pewno uprawiali seks!
- Kevin o Michaelu i Jan
Kevin to stary gruby zboczeniec pracujący w księgowości. Jest złośliwy i cały czas obgaduje innych za plecami, najczęściej wraz z Oscarem lub Angelą – resztą pracowników księgowości.
Czołówka[edytuj • edytuj kod]
Czołówka Biura jest uważana za „Najlepszą czołówkę serialu telewizyjnego wszech czasów”. Zwłaszcza rozchodzi się o wręcz hipnotyzującą muzykę. Żeby podkreślić jej wspaniałość przez pierwsze dwa sezony napisy końcowe były puszczane w ciszy, od 3 już puszczano melodię. Czołówka została napisana przez zespół The Scrantons specjalnie dla serialu i nosi tytuł US Office Theme Song. Rzesze ludzi z całego świata popisują się na YouTube swoją maestrią w odgrywaniu melodii z czołówki. Można by rzec, że sukces serialu bazuje na czołówce, bo jak to mówią – początek filmu/serialu jest najważniejszy. Są ludzie, którzy oglądają Biuro tylko po to, aby posłuchać tej melodii…
Fani[edytuj • edytuj kod]
Twórcy serialu niejednokrotnie wycinali pojedyncze sceny z odcinków, które później były publikowane na różnych stronach. Chcieli, aby fani zasypywali się plotkami w internecie dotyczącymi danych scen i konsekwencji, zwłaszcza, że często były to sceny kluczowe. Po proteście fanów, eksperyment cofnięto.
Reakcje[edytuj • edytuj kod]
Remake serialu przebił oryginał. W 2006 roku zdobył Nagrodę Emmy za najlepszy serial roku.