Wyniki konkursów „Różowy Słoń” i „Biały Kruk” już są!
Zobacz, które artykuły i grafiki czytelnicy wybrali jako najlepsze w 2020 roku.
Commodore 64
Commodore 64 (znany również jako Condomore 64, Złomodore, Komoda 64 lub C64) – urządzenie nazywane dla niepoznaki komputerem domowym, wyprodukowane w latach 80-tych, powszechnie służące do edukowania 8-letnich deweloperów, które miały się nauczyć jak obchodzić się z dżojstikiem i klawiaturą. Urządzenie było wykorzystywane w wielu firmach i przedsiębiorstwach pod pretekstem maszyny do pisania, bazy dla blondwłosej księgowej lub stolika na kawę.
Podobno zostało stworzone do sterowania automatycznymi szufladami w szafach i komodach.
Konstrukcja[edytuj • edytuj kod]
- Procesor: C64 jest wyposażony w bardzo wydajny 8-bitowy mikroprocesor MO(P)S Technology 6510, który wykonuje ponad 0,985 obliczeń na godzinę.
- Grafika: Ten komputer nie posiadał KARTY graficznej. Miał tylko wbudowany układ graficzny VIC-II, który oferował 1- i 2-bitową grafikę.
- Pamięć RAM: Zawierała 64 kilobajty. Bez przeszkód można na tym uruchomić dowolnego Windowsa.
- Pamięć ROM: Miała około 20 kilobajtów. Dodatkowo system oferował około 38 kB na
tekstowe pornoleprogramy w BASIC-u. - Dźwięk: Dzięki układowi SID, który obsługiwał dźwięk monofoniczny i 3 syntezatory dźwiękowe podłączone do jednego filtra. Przez to Commodore 64 był używany przez zespół Kombi w swoich najstarszych i najnowszych utworach. Do tej pory tworzona jest muzyka na tym komputerze.
- Gniazda: C64 posiadał gniazdo zasilacza, dzięki temu korzystał z dużej ilości prądu. Dwa porty dżojstików pozwoliły na podłączenie myszki, pada z Atari 2600 lub Segi Mega Drive oraz
mieczapióra świetlnego. Istnieje jeszcze Expansion Port, które oferuje czitowanie systemu.
Odbiorcy[edytuj • edytuj kod]
Podstawowymi odbiorcami były młode dzieci, które były niewolniczo zatrudniane jako deweloperzy gier. Uczyły się sztuki piracenia, czitowania i ruszania dżojstikiem. Niestety, Polacy mają zły gust i wybierają to, co najgorsze, więc ZX Spectrum i tak wygrywał. Ale na świecie C64 było najlepiej sprzedającą się mydelniczką w historii.
Co można było zrobić na C64[edytuj • edytuj kod]
- Włożyć kasetkę, iść na dwór i wrócić za dwa dni, kiedy dane się załadują;
- Wpatrywać się w telewizor z napisem COMMODORE 64 BASIC V2 i wmawiać matce, że to usterki w telewizji;
- Wyjąć wszystkie klawisze w klawiaturze i zrobić zestaw do Scrabble'a;
- Dać bratu dżojstikiem po łbie;
- Przypiąć magnetofon do sznurka i zacząć chodzić po ulicy, wołając „Mam łokmena, a wy nie!”;
- Postawić na komodzie i wmawiać ludziom, że przysłali wam to kosmici[1];
- Puścić piosenki Justina Biebera na kasetce i odczytać ukryte wiadomości[2];
- Wyrzucić do śmieci lub obniżyć klasę czystości pobliskiej rzeki.