Edytujesz „Edyp”

[[Plik:Sofa.jpg|right|thumb|200px|Autor archiwalnych zapisów historii Edypa]]

[[Plik:Nuclear fireball.jpg|right|thumb|200px|Teby widziane z Koryntu]]

Nie była ona zbyt dobra zdaniem [[Krytyka literacka|krytyków]], którzy od początku do teraz utrzymują się w swoich przekonaniach, że jego biografia to tragedia. Zaczęła się ona narodzinami i skończyła na [[śmierć|zgonie]]<ref>W dodatku Starożytny Teatr Grecki ustalił, że obie czynności zdarzyły się tego samego dnia</ref>. Urodził się jako syn swojej przyszłej [[żona|żony]] i miejscowego [[gej|pedała]], który ściągnął na niego klątwę Wyroczni<ref>[[Wyrok|Wyroczni]], nie [[Google|Wyroczni]]</ref>, a następnie pokazał swoją [[miłość]] ojcowską i tą do chłopców przebijaniem stóp i porzuceniem w górach. I tu miał być już koniec historii, ale Fatum się nie zgodziła i zaczęła doprowadzać wszystko do tego, by nieomylna Wyrocznia znowu triumfowała. A tak naprawdę to doprowadzili do tego pasterze, którzy zobaczyli Edypa i pomyśleli „To nie [[Sparta]], tu dzieci nie porzucamy!” po czym wzięli go i dali w prezencie władcy Koryntu. Zrobili to, by się wkurzył, bo sam nie ma dzieci, ale ten go przygarnął wraz z żoną i ich plan oficjalnie został sp{{Cenzura}}olony. Nagle Edyp stał się dorosły i usłyszał od delfinów, że zabije [[ojciec|ojca]] i poślubi [[matka|matkę]]. Jego reakcją na to była ucieczka z domu i zabicie jakiegoś dziadka przewożonego przez eskortę. Miał on na imię <del>[[Laos]]</del> Lajos. Niewzruszony Edyp w końcu wyszedł z Peloponezu i dostał się do Teb, gdzie akurat miasto niszczył [[Sfinks]]. Labdakid załatwił [[Egipt|egipski]] monument i dostał za żonę wybrankę o imieniu Jokasta<ref>Ale [http://pl.wikipedia.org/wiki/Edyp zdaniem Wikipedii] nie dostał Jokasty, tylko jej rękę</ref>. Edyp szybko dokonał dzieł i spłodził czwórkę dzieci: Polinika, Eteoklesa, Antygonę i Ismenę. Kochająca rodzina nagle stała się ofiarą [[bomba atomowa|pewnego zaburzenia funkcjonowania okolicy]], a sam Edyp dostał zlecenie od [[Krzysztof Rutkowski|Detektywa Rutkowskiego]], wedle którego miał znaleźć zabójcę poprzedniego [[król]]a, którym był jego ojciec i powiedzieć mu o wynikach poszukiwań. Poszedł więc do wróżbity, który wyznał mu, że delfiny to bardzo mądre stworzenia i miały rację w tym, co ir-ir-ir-ir-kają. Sługa mu jeszcze dopowiedział to samo, co delfiny i król ułożył sobie całą swoją historię – [[morderstwo|zabił]], [[seks|wydymał]], a delfiny za karę rzuciły na niego Bombę Atomową<ref>Bywały gorsze interpretacje [[Fakt (gazeta)|faktów]]</ref>. Jego żonmatka Jokasta jednak nie potrzebowała bomby do śmierci, gdyż [[Samobójstwo|zabiła się sama]]. Detektyw Rutkowski nigdy się nie dowiedział, co się stało, więc wrócił do sprawy [[Katarzyna Waśniewska|Katarzyny]], a Edyp spełnił wolę widzów i wydał karę za zabójstwo poprzedniego króla, a dokładniej sam sobie wydał karę za tę zbrodnię. Wygnał się i zmarł w jakimś Kolmass w towarzystwie swojej rodzonej siostrcórki – Antygony, która w spadku po nim otrzymała karnet na zostanie bohaterką drugiego dzieła Sofoklesa zatytułowanego własnym imieniem.

[[Plik:Rzezba Mysliciel.jpg|right|thumb|210px|A Kreon jeszcze żyje i ma się dobrze]]

* '''Lajos''' – ojciec-pedał, który sprowadził mu klątwę obściskując się z 14-letnim chłopcem. Porzucił Edypa na [[Pustynia|pustyni]], a ten w zamian go zabił.

Edyp miał różnych dziwnych znajomych w swoim życiu, ale miał też inne stosunki, o których nawet sam nie wiedział albo był zbyt dumny, by o tym powiedzieć. Ale ostatecznie jego znajomość z [[Sigmund Freud|Frojndem]] była taka, że Freud go znał, a on go nie. Co więcej, Zygmunt wiedział o nim wszystko, co dało się wiedzieć i poszedł krok naprzód nazywając Edypa „Zakompleksionym tyranem, który nie poznałby siebie samego, gdyby stanął obok” i jego wraz ze wszystkimi motherfuckerami nazwał osobami z '''Kompleksem Edypa'''. Był tak utrwalony w tym wizerunku, że nie uznawał kompleksu Elektry specjalnie, by to Edyp jedynie został zapamiętany jako jedyny i niepodzielny „zabójca-ruchacz”.

==Zobacz też==

*[[Kompleks]]

{{GM2012v2/Art|III}}