Tekst źródłowy strony Esperanto

'''Esperanto''' – pierwszy i do tej pory jedyny powszechnie znany język sztuczny, stworzony w XIX wieku przez białostoczanina [[Ludwik Zamenhof|Ludwika Zamenhofa]]. Znany tylko z nazwy, gdyż tak naprawdę nikt nim nie mówi. Choć łatwy do opanowania, nikt nie kwapi się do jego nauki, gdyż zdecydowawszy się na poznanie języka obcego, każdy wybiera taki, w którym gdziekolwiek się dogada. Wynik – językiem tym (nie) mówi się już półtora wieku, a jeszcze istnieje.

Esperanto ma na świecie kilkuset ''native speakerów'' (którzy oburzeni obwołują się ''denaskuloj''), w tym noblistę i mistrza szachowego. Oprócz tego wielu esperantystów wpaja swoim dzieciom pierwsze esperanckie morfemy już w pierwszych miesiącach życia, co owocuje ich (bachorów) niewiarygodnym wygadaniem.

Mimo tego, wbrew pozorom esperantyści istnieją. Co roku o lasce przychodzą na przeróżne zjazdy, m. in. esperantystów kolejarzy, esperantystów anarchistów, esperantystów emerytów, esperantystów rencistów, esperantystów bezrobotnych, esperantystów (sam se coś dopisz). Z okazji 150. urodzin Ludwika Łazarza Zamenhofa, w roku 2009 w Białymstoku odbędzie się [http://94uk.bialystok.pl/ 94. Światowy Kongres Esperanto] - sprawdzian dla komunikacji miejskiej i jej miłośników.


== Czy twój dziadek jest esperantystą? ==
Jeśli już upewniłeś się, że twoje dziecko nie jest [[emo]], nie myśl, że możesz być bezpieczny. Możliwe , że twój dziadek lub ojciec też ma jakąś "pasję". Esperancja u seniorów ma wiele przeróżnych objawów, m. in.:

* Dziadek zaczyna korzystać z [[Internet|Internetu]]. Zaczyna dopytywać się, gdzie jest "enter", bo chce sobie wejść na [[Tego hasła nie ma|jakąś esperancką stronę]]. Zbulwersowany interwencją układu Busha, hegemonią angielskiego i "nikczemną polityką językową" otwiera sobie [http://lernu.net lernu!] albo [http://eventeo.net eventeo] i śmiejąc się w głos mówi ci, że ten język wciąż żyje!
* Dziadek zaczyna mieć kolegów. I to nie byle jakich kolegów! Kolegów z całego świata - z Rumunii, Korei, Węgier, Portugalii i Watykanu! "Niach niach, to wszystko dzięki esperanto", śmieje się w głos. Prowadzi z nimi zażartą korespondencję, dzięki wynalazkowi [[Snikers|Snikersa]].
* Lubi kolor zielony. Wywiesza gdzieś charakterystyczną flagę, żeby [[sąsiedzi]] wiedzieli.
* Znikają ci wszędzie książki do angielskiego, [[język fiński|fińskiego]] i niemieckiego. Zwłaszcza tego pierwszego.
* Od dziadka dowiadujesz się, że "ta hegemonia angielskiego, te świadome pójście na rzeź, dobrowolny powrót do czasów zaborców to na dobre nikomu jeszcze na dobre nie wyszło! A tobie to już na pewno nie wyjdzie!". Jeśli palicie w domu gazem, dowiadujesz się też, że dziadek potrzebował rozpałki.
* Odkrywa w sobie dar pedagogiczny - zawzięcie próbuje uczyć swoich najmłodszych wnuków i prawnuków pierwszych morfemów, śmiejąc się do nich charakterystycznym, starczym śmieszkiem i pochylając się nisko nad kołyską, w nadziei, że eo jest tak łatwe, że nawet półroczniak może się go nauczyć.
* Zmienia intonację swojego śmiechu. Zamiast "Cha, cha!" zaczyna wzorem [[Święty Mikołaj|Mikołaja]] wołać "Ĥo, ĥo!". To bardziej po esperancku.
* Na pytania typu "która godzina?", "Jak się masz?", "Zadowolony z emerytury?", "Dużo ludzi było w kościele?" odpowiada po esperancku, po czym próbuje ci wyperswadować, jak doskonale go rozumiesz, bo przecież esperanto jest takie naturalne!
* Jeśli uczęszcza na uniwersytet trzeciego wieku, w zeszytaĥ sponaniĉnie stawja daŝki, ĵebi poĉviĉic pjękną pisovnję.
* Wyraża spontaniczną chęć przeprowadzenia się na najbliższą ulicę Zamenhofa (w każdym mieście jest przynajmniej jedna). Jeśli takiej nie ma, chce się przeprowadzić do sąsiedniego miasta, żeby ziemi obiecanej szukać dalej.
{{języki}}

[[Kategoria:Języki świata]]

[[simple:Esperanto]]

[[pt:Esperanto]]

[[ca:Esperanto]]
[[de:Esperanto]]
[[en:Esperanto]]
[[eo:Esperanto]]
[[es:Esperanto]]
[[fr:Espéranto]]
[[he:אספרנטו]]
[[ja:エスペラント]]
[[ko:에스페란토]]
[[lt:Esperanto]]
[[lv:Esperanto]]
[[ru:Эсперанто]]
[[tr:Esperanto]]
[[zh-tw:世界語]]