Tekst źródłowy strony Język niemiecki

== Niemiecka gramatyka ==
Uważana za bardzo łatwą i logiczną, co potwierdza stare porzekadło<br>
''Gdyby nie te der die das<br>to by byli Niemcy z nas.''

W gramatyce niemieckiej obowiązuje [[zasada]] ''Arbeit macht frei!'', dlatego najważniejszy jest porządek wyrazów w [[zdanie|zdaniu]]. Porównaj:
* ''Ich frage dich.''
* ''Jetzt frage ich dich.''
* ''Ich weiss, dass ich dich jetzt frage.''
* ''Ich sehe sie an.''
* ''Ich will sie ansehen.''
* ''Ich habe sie angesehen.''
* ''Sie ist angesehen worden.''
* ''Ich habe gehört, dass sie angesehen worden sei.''

I pryska mit o słynnym niemieckim porządku, a pojawia się znana skądinąd ''[[Polnische Wirtschaft]]''.

Każdy wyraz ma [[rodzaj]] podobny jak w języku polskim – męski, żeński lub nijaki, który określa się odpowiednim [[rodzajnik]]iem, odpowiednio: ''der'', ''die'' lub ''das''. Niemiecka logika nakazuje zatem, aby obok siebie istniały np. ''der Bank'' i ''die Bank''. W liczbie mnogiej niezależnie od rodzaju stosuje się rodzajnik ''die''. Z tego powodu uczniowie na sprawdzianach starają się użyć jak najwięcej słów w liczbie mnogiej.

Wszystkie [[rzeczownik]]i zapisujemy wielką literą, stąd wyjątkowo uciążliwe czytanie tekstu, bo właściwie nie wiadomo, gdzie [[zdanie]] się zaczyna a gdzie kończy.

Język niemiecki cechuje bardzo mała liczba zapożyczeń – mówi się np. ''Fernsehen'' zamiast ''Television'', albo ''Taschenrechner'' zamiast ''Kalkulator'', co znacznie ułatwia nauczenie się tegoż języka.