Tekst źródłowy strony Języki łużyckie

== Cechy języka ==
Cechą języków łużyckich jest to, że brzmią jakby były stworzone przez nie do końca spolaczonego Czecha na ciężkim kacu. Zamieniają „r” na „ś” lub „sz” tak, jak Polacy, nawet tam, gdzie tego robić Polakowi nie wypada, pomijając przy okazji miejsca gdzie już z kolei wypada. „Na pśikład”, na przykład. Oprócz tego, uparcie dają „w” przed każdym możliwym „o” i „u” na początku słowa i ogółem robią to, co Słowianom wychodzi najlepiej – czyli jeden wielki burdel.

Co ciekawe, języki łużyckie mocno wpłynęły na rozwój języka niemieckiego – w języku niemieckim istnieją liczne zapożyczenia z łużyckiego, jak chociażby ''Baum'' – drzewo – łużyckie ''bom''. Podobieństwo jest oczywiste.