Romeo i Julia

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Ta komedia powstała tak dawno temu, że aż papier pożółkł

Romeo i Julia – dramat Szekspira, który dla większości jest komedią. Opowiada o dwóch nastolatkach, którzy naczytali się sekcji z pytaniami na bravo.pl i wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

„Romeo i Julia” zobrazowane za pomocą nawiedzonych pachołków

Prosta i nieskomplikowana. Akcja dzieje się w jakiejś Weronie, prawdopodobnie we Włoszech. W wyniku kryzysu i spadku przyrostu naturalnego istnieją tam tylko dwa rody – Monteki i Kapulet. Prowadzą oni między sobą wojnę, zapewne od momentu, gdy któryś z nich wyprodukował w piwnicy lepszy towar. W pierwszej scenie dochodzi do walki między służącymi. Zostaje rozproszona przez księcia Eskalusa, który w podstawówce przegrał każdą bójkę, w efekcie czego został pacyfistą, weganinem i hippisem.

W międzyczasie poznajemy Romea z Montekich – dzieciaka, który zakochał się w jakiejś Rosalindzie. Gdy dowiaduje się, że ona idzie na bal maskowy u Kapuletów, bez chwili zamysłu rusza za nią. Na balu jest także Julia Kapulet, rozpieszczona czytelniczka bravo. Dochodzi do rozmowy między tymi dwojga i młodzi fani wróżbity Macieja stwierdzają, że z powodu ułożenia gwiazd w równej linii musi być to prawdziwa miłość. W nocy Romeo udaje się pod balkon Julii, by wręczyć jej symbol swojego oddania – kajdanki z różowym futerkiem. Następnego dnia upajają ojca Laurentego Acodinem, by móc wreszcie się pobrać. Później dochodzi do ustawki, w której Romeo będący mistrzem kung-fu zabija kuzyna Julii – Tybalta i zostaje wygnany na wieczność. Julia dowiaduje się, że rodzice chcą ją wydać za Parysa i nie mają zamiaru wysłuchiwać bredni o spożywaniu zmywacza do paznokci, czy różowych kajdankach oddania. Szantażuje Laurentego i dostaje narkotyk, dzięki któremu będzie dwa dni nieprzytomna. Zdruzgotani rodzice wyprawiają pogrzeb, w głębi duszy ciesząc się, że oszczędzą na jedzeniu. Jednak list Laurentego do Romea z informacją o przedawkowaniu nie dociera. Chłopak kupuje u aptekarza truciznę, przychodzi do grobowca Julii, w międzyczasie testując nowy chwyt na Parysie. Następnie Romeo postanawia ją zażyć, bo jego życie jest bez sensu, a nawet sęsu. Chwilę później Julia się budzi i postanawia wzorem samurajów popełnić sudoku. Komedia kończy się wyjaśnieniem wszystkiego i wymuszonym pojednaniem obojga rodów.

Przesłanie[edytuj • edytuj kod]

Jak wiadomo, książka jest lekturą, więc powinna promować dobro i nauczyć czegoś rozwydrzone bachory, które nie potrafią napisać poprawnie słowa „mój”. Jednak wszyscy czytelnicy wiedzą, że poza okłamywaniem rodziców, kombinowaniem i popełnianiem grzechów ciężkich niczego nie uczy. Krążą pogłoski, że książka znajduje się w kanonie z polecenia masonów, których celem jest przekształcenie bezdusznego społeczeństwa we wrażliwe osoby. Wyszło to dość pokracznie, bo dzięki temu zamiast pracować niektórzy rozpaczają nad wszystkim co się da.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]


Jdt-str.GIF To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.