Tekst źródłowy strony Sobór

<code>You shall not pass!</code>
:<code>'''papież Gandalf II podczas soboru Winogronowego II'''</code>


'''Sobór''' – oficjalne zebranie wszelkich [[kardynał|kardynałów]] bądź [[biskup]]ów. Organizowany jest na [[teren]]ie zamkniętym, więc na sobór nigdy nie może dostać się szary [[obywatel]]. Na soborze poruszane są sprawy związane głównie z [[Kościół katolicki|Kościołem]]. Zebrani nie mogą kontaktować ze światem zewnętrznym. Zwykli [[człowiek|ludzie]] nie są godni uczestniczenia w soborze. Z nieoficjalnych źródeł wiadomo, że kler, zamiast obradować, zwykle się tam zajada.  

==Sobory==
(w nawiasach rok)

#Śmiecejski I ([[325]]) – [[potępienie]] arianizmu. Na tym pierwszym soborze ustanowiono kilka [[prawo|praw]], które będą ważne na przyszłe czasy. Dzisiaj wiadomo, że była to zmyłka, a soborzanie robili to, co lubili najbardziej. Potępili [[arianizm]]. Uważali bowiem za coś niemożliwego istnienie [[religia|religii]] obojętnej do nich.      
#Nestotlitenopolitański I ([[381]]) – na tym soborze, po wielu płaczach, zgrzytaniach zębów i podartych kartach, ustanowiono ogólny kształt modlitwy zwanej przez niektórych ''Credo'' (miała jednak status W EDYCJI). Inną sprawą było ustalenie osoby Obucha św.  Dotychczas uważano go za [[nic]] ważnego. Sam kardynał z Konstantynopola stwierdził, iż ''nie ma prawa ten, co nie ma głosu''.
#Truskawkowy ([[431]]) – tym razem uznano za wulgarne działanie &bdquo;tych głupków, nestorian&rdquo; (kard. Massencleff). Rozjuszeni kardynałowie po zakończeniu soboru wyważyli drzwi i zdewastowali [[Rzym]].  
#Pomidorowy ([[451]]) – na tym zebraniu nie podjęto żadnych ważnych spraw, a uznano jedynie, że aktualny [[papież]] dobrze gra w [[tenis]]a.
#Nestotlitenopolitański II ([[553]]) – soborzanie obejrzeli [[film dokumentalny]] pt. &bdquo;Z życia [[heretyk]]ów&rdquo;. Po tych emocjach chciano coś z nimi zrobić. Postanowiono po prostu ich zniszczyć. Wg papieża heretycy mogliby zaszkodzić kościelnej polityce.  
#Nestotlitenopolitański III ([[680]]–[[681]]) – braki w kadrze, spowodowane nagłymi atakami epilepsji po filmie puszczonym na poprzednim soborze, zmusiły aktualnych kardynałów do szybkiego działania. Mimo rozwiązania kilku lewych organizacji i zbananowania kilku przywódców, sprawa wyglądała bardzo źle. 
#Śmeciejski II ([[787]]) – poważne walki z herezją doprowadziły Kościół na skraj rozpaczy. Postanowiono jednak działać wolno i pewnymi krokami. Najpierw zajęto się sprawą niszczenia [[ikona|ikon]]. Użytkownicy [[Windows]]a skarżyli się na nagłe najazdy ze strony ortodoksyjnych wierzących. Soborzanie ustanowili zakaz ich niszczenia i otoczyli świętą [[cześć|czcią]].  
#Nestotlitenopolitański IV ([[869]]–[[870]]) – tym razem zajęto się sprawą niejakiego [[Focjusz]]a – słynnego [[teolog]]a i [[pisarz]]a. Według świadków biegał on po [[las|lesie]] i śpiewał sprośne piosenki (historycy wykazali, że było to kłamstwo, bo w wolnym czasie grał w lesie w [[szachy]]). Takie zachowanie postawiono w złym świetle i Focjusz musiał się pożegnać z ojczyzną. Zbulwersowani zwolennicy jego nauk obrazili się. Było to jedną z przyczyn Wielkiej Schizy. 
#Winogronowy I ([[1123]]) – postanowiono zadbać o przyszłość Kościoła. Zajęto się sprawą inwestytury – specjalnych aktów, dzięki którym możliwe jest prowadzenie znamienitych inwestycji.
#Winogronowy II ([[1139]]) – kolejną osobą, której dano [[banan]]a, był Arnold ze Schwarzwaldu. Podburzał on wiernych do wiary w rzeczy przeciwne do [[dogmat|dogmatów]] Kościoła. Sam biskup Olgard stwierdził, że ''Arnold pożera dzieci na surowo i podtruwa studnie''. Nie była to prawda, bo jak się później okazało, biskup Olgard wisiał Arnoldowi [[dużo]] pieniędzy.
#Winogronowy III ([[1179]]) – na tym soborze potępiono: albigensów – za pisanie bzdurnych książek i artykułów oraz ich niekatageryzowanie; waldensów – za obmawianie publiczne papieża; soldensów – za zbyt wysunięte do przodu teorie, jakoby [[Jezus Chrystus|Jezus]] nie był [[mesjasz]]em; coldengensów – za propagowanie białej magii; magibensów – za krytykę rządów; wiggibensów – za podsłuchiwanie pod drzwiami (do pokoju, gdzie sobór się odbywał).
#Winogronowy IV ([[1215]]) – uznano (wśród aplauzów biskupów i kardynałów), że papież jest najwyższy, jedyny, niepodzielny i posiadający najwyższą władzę. Następnie ówczesnemu papieżowi na głowę założono wieniec laurowy i przystrojono w purpurę.
#Czekoladowy I ([[1245]]) – ponieważ przewodniczący soboru nagle zachorował, przysłał [[list]] do zgromadzonych. Napisał w nim, że [[cesarz]] Fryderyk II ma być ekshumowany. Stanowiło to pewien problem, gdyż ów cesarz jeszcze żył. Na szczęście zmarł tajemniczo i został pochowany. Kilka tygodni później został ekshumowany. Jednak, gdy przewodniczący wyzdrowiał, okazało się, że w liście popełnił mały błąd i cesarz Fryderyk miał być ekskomunikowany, a nie ekshumowany.
#Czekoladowy II ([[1274]]) – pozbawiono władzy cesarza Liechtensteinu. Uzasadniono to słowami ''bo tak''.
#Bananowy ([[1311]]–[[1312]]) – stępienie templariuszy (za posiadanie większego majątku od cesarza [[Francja|Francji]] i ukrywanie tajemnicy o Jezusie), Mocicellli (za brudne gangsterskie porachunki), Begardowerwów (bo soborzanie mieli zły humor) i Begerów (rzucili na nich [[klątwa|klątwę]] i uznali, ze ich potomkowie nigdy nie będą należeć do sensownej partii politycznej).
#Fistaszkowy ([[1414]]–[[1418]]) – [[banan]] dla Wycalifa – za to, że był brzydki. Biskup Anangrami uznał go za pomiot [[Szatan]]a, po czym się rozpłakał. Decyzja była jednogłośna. [[Jan Hus]] miał również zostać zbananowany za rozpijanie wiernych winem, niewiarę i jedzenie [[dziewica|dziewic]]. Potępiono Polskę za [[Grunwald]].
#Ananasowy ([[1439]]) – soborzanie zakazali gry w piłkę ręczną.
#Winogronowy V ([[1517]]) – nie uznano nic nowego. Było to tylko zwykłe spotkanie towarzyskie po latach.
#Mydlencki ([[1545]]–[[1563]]) – jeden z ważniejszych soborów. [[kościół katolicki|Kościół]] uznał naukę [[Marcin Luter|Lutra]] za obraźliwą i kłamliwą. Zarzucił Lutrowi brak opieki nad potomstwem i doprowadzenie do rozłamu. Stwierdzono też, że on, [[Kalwin]] i ich [[wyznawcy]] powinni zostać wyrzuceni z Kościoła. Podjęto również zadanie reformacji, znane pod kryptonimem &bdquo;Ostateczne rozwiązanie kwestii heretyckiej&rdquo;. Pod broń powołano znowu [[Inkwizycja|Świętą Inkwizycję]].
#Pekiński I ([[1870]]) – podczas tego zebrania uznano papieża za nieomylnego, tzn. wszystko, co powiedział (ale tylko ''ex cathedra''), miało być prawdą. [[Zabawa]] skończyła się jednak, gdy rozbawiony papież narzucał podwładnym wiarę, że <math>2+2=65</math> i kolor czarny ma kolor zielony. Ograniczono więc tę władzę do [[teologia|teologii]]. Papieża związano, żeby się nie sprzeciwiał. 
#Pekiński II ([[1963]]) – ustanowiono kilka rzeczy związanych z mszą. Miała być ona prowadzona w języku [[suahili]], a [[kapłan]] miał stać na deskorolce na rękach. Rzeczy te zostały później zmienione w różnych dekretach, z powodu niemiłych wieści o złamanych rękach i rozstrojach nerwowych.
# Nowozelandzki ([[2006]]) – ceremonię eucharystii we mszy świętej zamieniono na konkurs mokrego podkoszulka; ustanowiono też święto Zesłania [[Barbie|Lalki Barbie]] ([[9 marca]]).

[[Kategoria:Teologia]]
[[Kategoria:Kościół]]