Super Dodge Ball

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Super Dodge Ball – klasyczna gra w zbijaka prosto od Technos. Oferowała ona graczom możliwość zagrania w jakąś zjebaną dziwną wersję tej gry (w Polsce znanej jako dwa ognie). Głównym celem gry było rozwalenie piłką graczy przeciwnika, zanim on to zrobi. Gra została wydana w USA, dlatego jako główny team to właśnie oni zastępują wszechobecną w grach tej firmy Japonię.

Tryby gry[edytuj • edytuj kod]

Gra posiadała ogromną (jak na te czasy) ilość trybów – aż 3:

  • World Cup Play – Puchar Świata w zbijaku, w którym zmierzymy się z reprezentantami krajów dominujących w tej dyscyplinie. Że, co? Nie oglądasz rozgrywek zbijaka?
  • Versus Play – pojedynek z kumplem, zwykle to właśnie tu młodzi gracze uczyli się przeklinać przegrywać.
  • Bean Ball – czyli ustawiamy zawodników w kółko i rzucamy się nawzajem. Wygrywa ostatni żywy. Multi jest dostępne.

Ponadto dostępne były 3 poziomy trudności zwiększające pasek życia przeciwnika, co zwiększało ilość bluzgów podczas gry.

Grafika[edytuj • edytuj kod]

Grafika była standardowa dla gier NES (czyt. jak pół dupy zza krzaka). Największym mankamentem gry była jej optymalizacja, a raczej jej brak. Gra zaczynała działać płynnie dopiero, gdy zginęła połowa zawodników. Niektórzy gracze nie chcieli czekać do tego momentu. Ładnie za to prezentowały się magiczne strzały, które zwykle kończyły się critical hitem, przez co były nadużywane przez pro.

Twarze zawodników wyglądały ładnie tylko na 2 głównych drużynach. Reszta miała mordy jak skrzyżowanie świni z małpą. Właśnie dlatego gra dostała limit wiekowy od 12 lat oraz oznaczenie straszne. Na plus można zaliczyć brak występowania BSODów podczas gry oraz krótki czas ładowania.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]