Vikersundbakken
Przyjemnie się tu skacze
- Maciej Kot po trzech skokach w okolicy 125 metra na Vikersundbakken
Vikersundbakken – największa skocznia narciarska na świecie. Padł na niej rekord świata 253.5 metra. Na jej budowę poświęcono ponad 10 milionów euro. Mimo to, konstruktorzy się nie popisali i zrobili ją… za dużą.
Belka startowa[edytuj • edytuj kod]
Mimo delikatnie niesprzyjających warunków oraz niskiej prędkości na progu, niektórzy zawodnicy szybują poza granice bezpieczeństwa. W związku z tym Walter Hofer postanowił na zawody Pucharu Świata w 2011 dobudować cztery belki startowe: 0 (słownie: zero), −1, −2 oraz −3. Wtedy dopiero widać, jak zależy organizatorom na bezpieczeństwie, gdy duża część stawki ratuje się od śmierci w okolicach 130 metra. Jako że były one prowizoryczne, zdecydowano się dobudować na stałe pięć nowych stopni. Chociaż wróble ćwierkają, że w przyszłości i one mogą nie wystarczyć…
Charakterystyka[edytuj • edytuj kod]
Skocznia w Vikersund cechuje się tym, że w odróżnieniu od innych skoczni mamucich, nie należy lecieć wysoko. Patent na ten obiekt opracował Johan Remen Evensen: płaskie wyjście z progu powodujące dobicie do ziemi, po to, aby w okolicach 150-ego metra wzbić się wysoko niczym w grze Deluxe Ski Jump 3 i polecieć ponad 240 metrów, w przeciwieństwie do Jurija Tepesa, który leciał jakieś 15 metrów nad ziemią i wylądował ledwo poza rozmiarem skoczni.
Dziwna charakterystyka skoczni sprawia, że skacze się na niej tak daleko jak na Letalnicy w Planicy, tyle, że z prędkością najazdową o 10 km/h mniejszą. Wywołane jest to położeniem na nizinie (nie w górach) oraz nieco bardziej pochylonym zeskokiem. Cechą charakterystyczną tej skoczni jest to, że gdy odbywają się tu Mistrzostwa świata w lotach narciarskich, zawsze musi wiać silny wiatr.
Skocznia, zawstydzona przez Petera Prevca (248,5 metra na Letalnicy telemarkiem), zatrudniła samego Hofera, aby podczas zawodów był wiatr pod narty, oraz żeby jeden zawodnik zawsze miał wystarczająco wysoko ustawioną belkę. Skoro już brać odwet na Słoweńcach, to po całości. Do tego trudnego zadania wybrany został Norweg Bjørn Einar Romøren Andreas Stjernen. Nikt o tym nie wiedział, ale gdyby wiedział, to dziwiłby się, czemu taki nikt, a nie Fannemel. Stjernen jednak sprostał zadaniu i pokazał Letalnicy co o niej myśli, lądując telemarkiem na 249 metrze. Hofer jednak zapomniał powiedzieć o belkach Borkowi Sedlakowi bo Stjernen przerżnął zawody z kretesem. Pod koniec konkursu Prevc niezamierzenie zawstydził Letalnicę jeszcze bardziej, lądując stylem rozpaczliwym tam gdzie Stjernen.
Rekordy[edytuj • edytuj kod]
- Rekord skoczni: Stefan Kraft – 253.5 m.
- Pijany rekord skoczni: Dmitrij Wasiljew – 254 m.
- Antyrekord skoczni: Michael Glasder – 70.0 m.
- Polski antyrekord skoczni: Marcin Bachleda – 102 m[1].
- Rekord czasu spędzenia na belce startowej: Anders Fannemel – 40 sekund.
- Rekord długości rozmowy telefonicznej na terenie obiektu: Anders Jacobsen – 7 minut 12 sekund.
- Rekord wypowiedzianych przekleństw na terenie obiektu: Bjørn Einar Romøren – nie obliczono.
- Rekord wypowiedzianego pojedynczego słowa na terenie obiektu: Andrzej Stękała – wypowiedział słowo „Dwa” 5 razy.
- Rekord liczby modernizacji skoczni od momentu przebudowy w 2010 roku: 6
- Rekord liczby zmiany profilu progu skoczni od momentu przebudowy w 2010 roku: 3
