Edytujesz „Warszawa Zachodnia”

Na stacji znajduje się <s>siedem</s> osiem normalnych [[peron]]ów i jeden nienormalny. Peron numer jeden jest oddzielony od reszty estetycznymi kasami i zatrzymują się na nim tylko [[WKD|wukadki]]. Na pozostałych torach stają<ref>„Stają” to bardzo trafne określenie, bywa że zostają tam na całkiem długo</ref> prawdziwe pociągi. Wszystkie normalne perony są połączone ciasnym przejściem podziemnym, które po północnej stronie zakończone jest obdartą halą z kilkoma zamkniętymi [[kasa]]mi. Z drugiej strony tunelu mamy kilka opcji – można wejść do jednej z cudnych budek z [[kebab]]ami<ref>[[Sraczka|Satysfakcja]] gwarantowana!</ref>, pozachwycać się [[Cyganie|cygańską]] muzyką, wejść do futurystycznej hali południowej, bądź pójść na [[autobus]]. Jedynym problem przy korzystaniu z dworca autobusowego może być bariera językowa, gdyż wszystkie napisy na dworcu są w [[Język ukraiński|języku ukraińskim]]. Największą atrakcją dworca jest ''jedyny'' lokal w nowej hali – [[McDonald’s|Mak]].

Legenda sama w sobie i ewenement na skalę krajową, a może nawet światową. Kiedyś był to oddzielny przystanek (nazywał się Warszawa Wola), ale w [[2012]] [[PKP]] z litości włączyło to cudo do dworca jako niesławny ''peron'' <s>ósmy</s> dziewiąty. Od tej pory miejsce to zachęca pasażerów do podróżowania koleją. Dojście na ten peron było banalne – wystarczyło wyjść z północnej hali dworcowej, skręcić w lewo, iść po zapadającym się [[Chodnik|chodniczku]] jakieś dwieście [[metr]]ów, minąć szerokim łukiem [[Menel|lokalny folklor]], polawirować między płotkami i przejść przez nieużywane tory. A teraz to z remontów dłuższą drogą idziesz, że masz 33,3% szans, że pociąg na który chcesz iść, odjedzie ci przed nosem. Chyba że masz szczęście i akurat [[Melex|meleks]] się pojawi.