Edytujesz „Wikingowie”

{{cytat|Jest tu jakaś Kinga która szuka Wikinga??|'''Samotny Wiking.'''}}

Gdy robili się głodni, a w pobliżu nie było żadnych zwierzątek, wpierdalali korę drzewną. Uważa się, że Wikingowie łupili co najwyżej przybrzeżne porty morskie, w rzeczywistości trzymali za mordę spory kawałek Wysp Brytyjskich, a nawet włości szkockich górali. Ich potomkowie, [[Normanowie]], mieli bazy wypadowe na terenie dzisiejszej [[Turcja|Turcji]] i [[Syria|Syrii]]. Posiadali świetne, szybkie łodzie nazywane drakkarami. Znakiem rozpoznawczym tych łodzi były wyrzeźbione na dziobie

głowy różnych potworów np. [[smok]]ów, [[gryf]]ów, czy żony wodza. Głównymi

rozrywkami Wikingów były: napadanie, rabowanie, mordowanie, gwałcenie, bossowanie, wykonywane zazwyczaj jednocześnie, w dowolnej kolejności. Każdy boss wikingów posiadał swój osobisty toporek. Przed zabójstwem ofiary wymachiwał nim rytualnie nad jej głową, aby po chwili odciąć nim głowę ofiary.

Bossowie wikingów mieli zazwyczaj trzech "kolegów" :

1. Najbardziej śmierdzący wiking

2. Wiking z najdłuższym ogonem

3. Wiking, który gotuje bigos.

Tradycją kultywowaną wśród wikingów było przyprawianie sobie rogów w wypadku udowodnionej zdrady małżeńskiej. Z czasem niewierność żon stała się tak powszechna, że wszyscy wikingowie wyruszali na wyprawy z przyprawionymi (profilaktycznie) rogami. Jednocześnie wstyd, który towarzyszył im podczas walki (wrogowie nie mogli powstrzymać się od śmiechu) potęgował dzikość, agresję, okrucieństwo, a jednocześnie obnażał tragizm człowieka odtrąconego, zdradzonego, pozbawionego ogniska domowego, tułającego się po świecie.

'''Pieśń o Bossie wikingów'''

Boss wikingów jeden,

miał toporków siedem,

popłynął na morze,

został mu się jeden.

Bossa serce płakało,

toporka nie widziało,

wiking napalony,

uciekł do bossa od żony.

==Zobacz też==

[[technoviking]]

[[nn:Vikinger]]

[[Kategoria:Narody]]