Użytkownik:PoszczucieHumoru/brudnopis

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Cholera wie po co mi ten szablon, ale niech już zostanie.

PoszczucieHumoru 14:07, 29 lip 2008 (UTC)

Wspinaczka[edytuj • edytuj kod]

Ogólna nazwa ludzkiej działalności polegającej na usiłowaniu przytrzymania się rękoma ściany, wbrew wszelkim chęciom grawitacji, próbującej człowieka od ściany oderwać. Osobę uprawiającą wspinaczkę nazywa się wspinaczem.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Już za pradawnych czasów ludzie z niewiadomych powodów usiłowali dotrzeć w miejsca dotychczas dla nich nieosiągalne, takie jak „wyspa na środku jeziora” czy „ta wielka góra za naszą osadą”. Niestety, niektórym ze śmiałków udawało się z takich eskapad powrócić, co skutkowało uznaniem takich wyzwań za wykonalne, a następnie poszukiwaniu kolejnych, jeszcze trudniejszych.

W szczególności pewna grupa ludzi upodobała sobie wchodzenie w nietypowe, wysokie miejsca, takie jak przełęcze, turnie i wysokie góry. Przy tym, jak się okazało, celem stało się wejście dokładnie tak, jak zostało to zaplanowane, a mniej istotnym – fakt, że na tę samą górę można było wejść z drugiej strony, wygodną ścieżką.

Od samego początku, w związku z wysoką śmiertelnością wspinaczy, trwały próby uczynienia wspinaczki bezpieczniejszym sportem, stąd po pierwszych próbach wspinaczki na żywca próbowano wykorzystywać liny i coraz lepsze metody asekuracji.



Typy wspinaczki (prowadzenie, węda, solo); Style wspinaczki (od OS do AF).

Typ:

  1. z liną
    1. wędka
    2. z dołem/prowadzenie
  2. bez liny
    1. solo
    2. buldering

Karabinek[edytuj • edytuj kod]

Rodzaj zahaczaka wykorzystywanego przez wspinaczy. Stosowany jest do łączenia elementów układu asekuracyjnego i do transportowania szpeju. Poza tym fajnie pstryka i strasznie szpanersko wygląda przy plecaku. Nazwa pochodzi z języka, z którego pochodzą wszystkie słowa związane z wojną i w szczególności z karabinami – od niemieckiego karabinerhaken oznaczającego hak do odwieszania karabinu.

Budowa[edytuj • edytuj kod]

Karabinki mają różne kształty: owalny, w kształcie litery „D” lub gruszki. Niezależnie od kształtu można podzielić je na dwie części: korpus oraz ruchome ramię zwane zamkiem. Dodatkowo na korpusie wypisywane są parametry wytrzymałościowe, podawane w kiloniutonach. Nikt nie ma pojęcia ile to jest jeden kiloniuton i czy to dużo, czy mało, niemniej jednak działa tu zasada „im więcej tym lepiej”.

Karabinki zakręcane[edytuj • edytuj kod]

Szczególną odmianą karabinka jest karabinek zakręcany (HMS, od niem. Halbmastwurfsicherung, co oznacza „Wypowiedzenie wojny jest naturalną koleją rzeczy i powinnością Narodu Niemieckiego, a w tym małym urządzeniu można zablokować zamek”). W odróżnieniu od zwykłych karabinków posiada on blokowany (zakręcany lub przesuwany) zamek, przez co niemożliwe jest otwarcie go bez odblokowania. Wbrew powszechnej opinii, blokada zamka nie służy bezpieczeństwu, a jedynie temu, by instruktorzy bez skrupułów mogli naciągać kursantów na alkohol[1]

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

Inna nazwa tego urządzenia – „karabińczyk” – popularna jest wśród budowlańców, strażaków i początkujących wspinaczy. Wypowiedzenie tego słowa w okolicach skały lub na ściance wspinaczkowej spowoduje, że wszyscy wspinacze dookoła zaczną traktować cię podejrzliwie i nikt, absolutnie nikt, nie pozwoli ci się asekurować.

Przypisy

  1. Na niektórych kursach (szczególnie taternickich) zwyczajem jest, że instruktorzy wymierzają karę za niedokręcone karabinki: jeden niedokręcony karabinek to jeden browar postawiony przez kursanta w schronie.