Chałtura: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Chałtura''' – przejaw |
'''Chałtura''' – przejaw działalności artystycznej, cechujący się wysoką dozą przypadkowości. |
||
Chałtura polega na wykonywaniu przez przypadkowego [[artysta|artystę]] przypadkowych czynności artystycznych w zupełnie przypadkowym miejscu, przy udziale przypadkowej publiczności. Rzeczona publiczność jest bardzo często |
Chałtura polega na wykonywaniu przez przypadkowego [[artysta|artystę]] przypadkowych czynności artystycznych, w zupełnie przypadkowym miejscu, przy udziale przypadkowej publiczności. Rzeczona publiczność jest bardzo często zaskoczona napotkanym chałturnictwem, gdyż przyszła do [[hipermarket]]u kupić musztardę, a nie posłuchać [[Alicja Janosz|Ali Janosz]] czy powąchać [[Olivier Janiak|Oliviera Janiaka]]. |
||
| ⚫ | Na percepcję chałtury przez publiczność |
||
| ⚫ | Na percepcję chałtury przez publiczność, niewątpliwy wpływ ma postać chałturzącego. Najczęściej jest to [[Ludzie znani z tego, że są znani|ktoś znany]], najlepiej z [[telewizja|telewizji]], który ma niewiele do zaoferowania poza uśmiechem nr 5, okraszonym garniturem wybielonych [[zęby|zębów]]. Znajomość chałturzącego kończy się zazwyczaj w momencie, kiedy zaczyna on np. wykonywać utwory [[muzyka|muzyczne]], nieznane nikomu, poza sobą. |
||
| ⚫ | Wyższą formą chałtury jest udział w tzw. |
||
| ⚫ | Wyższą formą chałtury jest udział w tzw. „imprezach zamkniętych”. Chałturzący ma się tam doskonale wkomponować w produkt sponsora imprezy (np. w środki na wzdęcia) i ma mu być z nim do twarzy. Może wykonać kilka swoich utworów, ale dopiero w momencie, kiedy wszyscy będą na tyle [[Pijaństwo|pijani]], że nikt nie będzie się nim przejmował. Generalnie powinien się ładnie uśmiechać i pozować do zdjęć. Za wszystko dostaje grubą kasę. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Pomimo, że chałtura nie należy do [[lans]]u, pozwala się utrzymać znacznej rzeszy polskich artystów. |
Pomimo, że chałtura nie należy do [[lans]]u, pozwala się utrzymać znacznej rzeszy polskich artystów. |
||
Wersja z 17:09, 12 kwi 2012
Chałtura – przejaw działalności artystycznej, cechujący się wysoką dozą przypadkowości.
Chałtura polega na wykonywaniu przez przypadkowego artystę przypadkowych czynności artystycznych, w zupełnie przypadkowym miejscu, przy udziale przypadkowej publiczności. Rzeczona publiczność jest bardzo często zaskoczona napotkanym chałturnictwem, gdyż przyszła do hipermarketu kupić musztardę, a nie posłuchać Ali Janosz czy powąchać Oliviera Janiaka.
Na percepcję chałtury przez publiczność, niewątpliwy wpływ ma postać chałturzącego. Najczęściej jest to ktoś znany, najlepiej z telewizji, który ma niewiele do zaoferowania poza uśmiechem nr 5, okraszonym garniturem wybielonych zębów. Znajomość chałturzącego kończy się zazwyczaj w momencie, kiedy zaczyna on np. wykonywać utwory muzyczne, nieznane nikomu, poza sobą.
Wyższą formą chałtury jest udział w tzw. „imprezach zamkniętych”. Chałturzący ma się tam doskonale wkomponować w produkt sponsora imprezy (np. w środki na wzdęcia) i ma mu być z nim do twarzy. Może wykonać kilka swoich utworów, ale dopiero w momencie, kiedy wszyscy będą na tyle pijani, że nikt nie będzie się nim przejmował. Generalnie powinien się ładnie uśmiechać i pozować do zdjęć. Za wszystko dostaje grubą kasę.
Chałturę zazwyczaj kończy rozdanie kilkudziesięciu autografów na przypadkowych rzeczach (weksle, rachunki z Biedronki, kości podudzia).
Pomimo, że chałtura nie należy do lansu, pozwala się utrzymać znacznej rzeszy polskich artystów.
