Kierownik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(po kawałku żeby konfliktów nikt nie narobił)
(zaraz zakatuję to jeszcze tylko się nie znam na kategoriach :/)
Linia 4: Linia 4:


== Typy kierowników ==
== Typy kierowników ==
1. najbardziej pospolity - przykład opisany powyżej,kierownik urodzony lub teoretycznie wyuczony
# '''przykład opisany powyżej''' – najbardziej pospolity, kierownik urodzony lub teoretycznie wyuczony
# '''kierownik swój chłop''' rzadko spotykany - najczęściej zdobył stanowisko dlatego że był dobry w tym co robił i nawet dyrektor wolał mu nie podskakiwać gdyż zdawał sobie sprawę ile mu zawdzięcza, lub jeśli dyrektor był człowiekiem to uhonorował go awansem za zasługi i ciężką pracę. Ten typ charakteryzuje się na ogół tym, że bardziej od swoich przełożonych lubi podwładnych, a jego praktyczna i teoretyczna wiedza jest wystarczająca aby mógł podskakiwać przełożonym bez negatywnych tego konsekwencji. Dodatkowo raczej nie myli swoich pracowników z niewolnikami. Dzięki tym cechom (wynikającym z tego, że kiedyś był normalnym pracownikiem i wraz ze zmianą punktu siedzenia nie zmienił punktu widzenia) jest powszechnie szanowany i lubiany przez pracowników. Niestety gatunek ten jest obecnie na wymarciu.
# '''kierownik dorobkiewicz''' łączy negatywne cechy dwóch poprzednich: pracował jako normalny człowiek, ale wraz ze zmianą punktu siedzenia zmienił punkt widzenia.


== Charakterystyczne określenia stosowane do opisu kierowników ==
2. kierownik swój chłop - rzadko spotykany - najcześciej zdobył stanowisko dlatego że był dobry w tym co robił i nawet dyrektor wolał mu nie podskakiwać gdyż zdawał sobie sprawę ile mu zawdzięcza, lub jeśli dyrektor był człowiekiem to uhonorował go awansem za zasługi i ciężką pracę. Ten typ charakteryzuje sie naogół tym, że bardziej od swoich przełozonych lubi podwładnych, a jego praktyczna i teoretyczna wiedza jest wystarczająca aby mógł podskakiwac przełożonym bez negatywnych tego konsekwencji. Dodatkowpo raczej nie myli swoich pracowników z niewolnikami. Dzięki tym cechom oraz, dotakowo, często, temu, że kiedyś był normalnym pracownikiem i wraz ze zmianą punktu siedzienia nie zmienił punktu widzenia, jest powszechnie szanowany i lubiany przez pracowników. Niestety gatunek ten jest obecnie na wymarciu.
# miłościwie nam panujący,

# najlitościwiej nami kierujący,
3. kierownik dorobkiewicz-nowokierownicki - łączy cechy dwóch poprzednich: pracował jako normalny człowiek, ale wraz ze zmianą punktu siedzenia zmienił punkt widzenia.
# szef,

# ch{{Cenzura3}}j, ku{{Cenzura3}}s

# ci{{Cenzura3}}a, pi{{Cenzura3}}a (wersja żeńska)

Określenia charakterystyczne dla opisania kierowników:

1. miłościwie nam panujący,

2. najlitościwiej nami kierujący,

3. szef,

4. wulgarne określenie męskiego narządu rozrodczego zaczynające się na "ch" a kończące na "j"

5. wulgarne określenie męskiego narządu rozrodczego zaczynające się na "ku" a kończące na "s"

6. kiedy kierownik jest kobietą - niecenzuralne określenie żeńskiego narządu rozrodczego zaczynające się na "ci" a kończące na "a", lub określenie tego samego narządu zaczynające się na "pi" a kończące na "a"

Wersja z 16:20, 18 gru 2014

Kierownikiem to każden jeden by chciał być, a robić to nie ma komu

Ferdynand Kiepski o kierownikach

Kierownik – z założenia osoba piastująca stanowisko kierownicze, mająca za zadanie kierowanie zasobami ludzkimi i branie pieniędzy za bycie za coś odpowiedzialnym. W praktyce najczęściej mianem tym określają się osoby którym wujek, szwagier, przyjaciel bądź dziadek z Wehrmachtu załatwił fajną robotę gdzie niewiele robią a i tak dostają wynagrodzenie równe kilkukrotności pensji swoich pracowników, zwanych niekiedy robolami, zaś przez samych kierowników często mylonych ze służbą lub niewolnikami. Do głównych zadań kierowników często należy wkCenzura2.svgnie pracowników, szukanie co by im jeszcze można dołożyć do obowiązków aby ująć ich sobie, wymyślanie powodów, dzięki którym można by ukarać pracowników, (np. zabraniem premii), czy też zmuszanie do podpisywania różnych pisemek które to w razie czego mają niby sprawić że staną odpowiedzialnymi za jakiekolwiek niepowodzenie. W wolnych chwilach (kiedy ma przerwę w gnębieniu pracowników) chodzi na różne narady bądź wchodzi pod stół dyrektora lub prezesa (zależy to od hierarchii firmy).

Typy kierowników

  1. przykład opisany powyżej – najbardziej pospolity, kierownik urodzony lub teoretycznie wyuczony
  2. kierownik swój chłop – rzadko spotykany - najczęściej zdobył stanowisko dlatego że był dobry w tym co robił i nawet dyrektor wolał mu nie podskakiwać gdyż zdawał sobie sprawę ile mu zawdzięcza, lub jeśli dyrektor był człowiekiem to uhonorował go awansem za zasługi i ciężką pracę. Ten typ charakteryzuje się na ogół tym, że bardziej od swoich przełożonych lubi podwładnych, a jego praktyczna i teoretyczna wiedza jest wystarczająca aby mógł podskakiwać przełożonym bez negatywnych tego konsekwencji. Dodatkowo raczej nie myli swoich pracowników z niewolnikami. Dzięki tym cechom (wynikającym z tego, że kiedyś był normalnym pracownikiem i wraz ze zmianą punktu siedzenia nie zmienił punktu widzenia) jest powszechnie szanowany i lubiany przez pracowników. Niestety gatunek ten jest obecnie na wymarciu.
  3. kierownik dorobkiewicz – łączy negatywne cechy dwóch poprzednich: pracował jako normalny człowiek, ale wraz ze zmianą punktu siedzenia zmienił punkt widzenia.

Charakterystyczne określenia stosowane do opisu kierowników

  1. miłościwie nam panujący,
  2. najlitościwiej nami kierujący,
  3. szef,
  4. chCenzura2.svgj, kuCenzura2.svgs
  5. ciCenzura2.svga, piCenzura2.svga (wersja żeńska)