Julian Tuwim: Różnice pomiędzy wersjami
M (bardzo dr.) Znacznik: edytor źródłowy |
M (→Młodość: o, może tak) Znacznik: edytor źródłowy |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
== Młodość == |
== Młodość == |
||
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą „Skamander” (w [[Biblioteka Narodowa|Bibliotece Narodowej]] zachowały się dowody – roczniki „pisma literackiego” wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, |
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą „Skamander” (w [[Biblioteka Narodowa|Bibliotece Narodowej]] zachowały się dowody – roczniki „pisma literackiego” wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, którym był niejaki Antonim Słonimskim, popełnił tom „W oparach absurdu”, do dziś wydawany i chętnie czytany. Godne wzmianki są też ''Czary i czarty polskie'' oraz (również wielokrotnie wznawiany) ''Polski słownik pijacki''. |
||
== Wiek dojrzały == |
== Wiek dojrzały == |
Wersja z 14:48, 14 mar 2015
Ten artykuł dotyczy polskiego poety. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
…bo kaczka to złodziejka i pijaczka.
- Tuwim podczas występu w TV
Julian Tuwim' (właśc. Jan Wim, ur. 13 września 1894 w Łodzi, zm. 27 grudnia 1953 w Zakopanem) – polski poeta i ogrodnik. Mistrz nonsensu. Z głównych nonsensownych dokonań Mistrza trzy zasługują na szczególną uwagę:
Dzieciństwo
Znany eksperymentator w dziedzinie pirotechniki.
Młodość
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą „Skamander” (w Bibliotece Narodowej zachowały się dowody – roczniki „pisma literackiego” wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, którym był niejaki Antonim Słonimskim, popełnił tom „W oparach absurdu”, do dziś wydawany i chętnie czytany. Godne wzmianki są też Czary i czarty polskie oraz (również wielokrotnie wznawiany) Polski słownik pijacki.
Wiek dojrzały
Pozazdrościwszy sławy rolnika – poety Hezjodowi (Prace i dnie), Katonowi (De agri cultura), Wergilemu (Georgiki), wreszcie Rejowi (Żywot człowieka poczciwego) i Mickiewiczowi (Pan Tadeusz, ks. I – Gospodarstwo) w monumentalnej, pisanej mową wiązaną monografii Kwiaty Polskie zebrał swe doświadczenia na polu ogrodnictwa.
Spuścizna
Dzieła Mistrza wciąż służą do torturowania nieletnich; maleństwa zmuszane są słuchać wierszyka o Lokomotywie, nastolatki zaś przepisują jego wiersze (Kto Tuwima wiersz przepisał / Jako własny Tobie wysłał); wawrzyn należy mu się jednak za potraktowany serio (2007) przez publicystów i polityków fragment parodii: Judejczykowie falą na nas walą.