Herkules Poirot: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Ciekawostki - uzupełnienie) Znacznik: edytor źródłowy |
(Już ten stub nie musi reklamować) Znacznik: przez API |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{stub|pos}} |
|||
[[Kategoria:Postacie fikcyjne]] |
[[Kategoria:Postacie fikcyjne]] |
Wersja z 20:34, 28 sty 2017
Herkules Poirot (czyt. Herkules Płaro, ur. przed I wojną światową, zm. w 1976) – postać z książek Agathy Christie i jeden z najsławniejszych i najobrzydliwiej bogatych detektywów zaraz po panu Sherlocku.
Wygląd i charakter
Pan Herkules nosi zwykle: garnitur ze szmateksu, spodnie po prapradziadku, laskę[1], monokl, zabrany Szalonookiemu Moody'emu i lakierki wątpliwej jakości.
Poirot jest niskim, nałogowym pedałem pedantem, usilnie starającym się być dżentelmenem. Chroni swoje wąsy jakby to było 100000 dolarów[2].
Czym dokładnie zajmuje się i zajmował Herkules Poirot?
Herkules jest belgijskim (choć niektórzy uważają, że francuskim) prywatnym detektywem. Wcześniej był policjantem i mieszkał w rodzinnej Belgii, następnie przeprowadził się do Anglii.
Jak Poirot rozwiązuje zagadki?
Oto typowy plan rozwiązywania zagadek przez Poirota:
- Herkules jakimś cudem jest tam, gdzie kogoś zamordowano lub pojawia w połowie akcji książki, żeby odkryć kto zabił.
- Przesłuchuje wszystkich po kolei. Podczas przesłuchania, wydaje się stosować znane z Harry'ego Pottera veritaserum (być może także to podjumał Szalonookiemu?). Wszyscy jego rozmówcy, nawet jeśli spotkali go tego samego dnia, bez oporów zwierzają mu się z największych sekretów, rodzinnych brudów oraz fetyszy. Wyjątkiem jest oczywiście morderca, choć zwykle i on papla na tyle dużo, żeby dać detektywowi do myślenia.
- Umiera ktoś inny.
- Herkules znowu przesłuchuje, a w międzyczasie zwykle umiera ktoś inny.
- Po serii przesłuchań i wypiciu pół litra czystej, Poirot wysyła list do wróżki która mówi mu kto jest winny, po czym przypisuje sobie zasługi. zawstydzając policjantów,którzy nie domyślili się, kto jest winny.
- Ogłoszenie werdyktu Herkulesa odbywa się każdorazowo poprzez zebranie w jednym miejscu wszystkich (niekiedy także i nieżyjących) bohaterów dramatu i jest poprzedzone
zbiorową orgiądługą dyskusją, podczas której Herkules wyciąga na światło dzienne wszystkie brudy każdego z osobna. Nawet jeśli morderca jest tylko jeden, i tak większość postaci okazuje się przy okazji ukrytymi gejami, kleptomananami, niewiernymi żonami, oszustami finansowymi lub kimś, kto trzy lata wcześniej nie zapłacił za frytki w Mac'u. - Zdemaskowany morderca w pierwszej chwili reaguje słowami "Ależ to jakieś niedorzeczności, monsieur Poirot!", ale gdy sprytny Belg przedstawia kolejne dowody, nawet najtwardszy koksu pęka i wsypuje się doszczętnie. Względnie strzela sobie w łeb na oczach wszystkich.
Ciekawostki
- Herkules to imię mitycznego półboga z greckich mitów[3].
- Mimo, że Poirot jest bardzo sławny, to i tak prawie nikt go nie rozpoznaje.
- Według Herkulesa każdą zagadkę można rozwiązać myśleniem; do śmierci nikt go nie wyprowadził z błędu.
- Poirot ma fioła na punkcie
Syberiisymetrii. - Część zagadek Herkules rozwiązywał wraz ze swoim angielskim
popychadłemprzyjacielem, niejakim Arthurem Hastingsem, którego zadaniem było głównie rżnięcie głupa, adorowanie wyczynów detektywa, a czasem naprowadzanie go na rozwiązanie zagadki jednym wypowiedzianym mimochodem zdaniem.
Niektóre książki, w których o nim przeczytasz
- Morderstwo w Orient Expressie – tutaj był tylko jeden zamordowany i aż 12 winnych, którym Poirot odpuścił karę[4].
- Kurtyna – tu Herkules popełnia samobójstwo i w wyniku tego umiera[5].
- Inicjały zbrodni– tym razem jest to książka Sophie Hannah
Montanyz 2014 roku, której akcja dzieje się gdzieś w latach trzydziestych ubiegłego wieku.