Słownik:Brydżowy

A

• as na warcie, gówno w karcie – słaba ręka z jednym lub dwoma zatrzymaniami

B

Partner rozgrywającego – króla brydża

• baranie – odzywka poza oficjalną licytacją, kierowana do partnera
• bez – przegrany kontrakt
• bezpartyjni – para przed partią
• bezpasowiec – osoba grająca pokrętnym systemem zabraniającym pasowania mimo beznadziejnej karty, gatunek szkodliwy i tępiony
• biłgorajskie bez atu – słabe bez atu poniżej 7 punktów (miltonów); rzekomo w Biłgoraju miało miejsce zdarzenie, w którym brydżysta zabił partnera za zalicytowanie bez atu z sześcioma punktami
• blotka – karta niższa od dziesiątki

C

• cynk – nielegalna informacja przekazana poza licytacją, np. podrapanie się za uchem ma być znakiem dla partnera do wyjścia w piki
• częściówka – gra nierobiąca partii albo robra
• częściówki nad kreską – odmiana brydża robrowego, w której aby wygrać dograną, należy grać tzw. grę robiącą

D

Dupek żołędny

• diabeł – postać mieszająca ogonem w kartach i powodującego rozkłady typu 6-0
• dograna – partia lub rober
• do fotografa – dobre karty, które okazują się bezużyteczne i nie biorą lew
• dojście do stołu – możliwość przejścia do wistowania kartami dziadka
• druga ręka jest od podcierania dupy – zasada nieprzebijania z drugiej ręki (od wistującego)
• dupek – walet
• durniu – nieformalna odzywka, podziękowanie za celny wist, robiący robra przeciwnikom
• dziadek – partner rozgrywającego, najczęściej zajmuje się parzeniem kawy
• dziwka – dama

F

• fałszywy renons – zagranie nie do koloru mimo posiadania karty w tym kolorze, uważane za przestępstwo brydżowe
• figura – walet, dama, król albo as
• figur na figur – nieformalna zasada przebijania przy impasowaniu
• flauta – słaba ręka, plaża

G

• górka – 1. nadróbki; 2. zapis nad kreską
• grać górą – zagrywać karty od najstarszej
• gra w kółko – brydż robrowy
• gulasz – rozgrywka po pobieżnym potasowaniu kart

H

• honor – 1. karta od 10 wzwyż; 2. pogardliwa nazwa dziesiątki

I

• idiota – każdy partner Wielkiego Brydżysty, niedoceniający jego geniuszu
• impas – sztuczka brydżowa, pokierowanie rozgrywką w taki sposób, by wysoka karta, która mogłaby wziąć lewę, spadła na kartę wyższą
• impas dziesiątki – impas najniższej możliwej karty, robienie bokami, gdy inaczej się nie da

J

• jeleń – "podłożony" partner, tajny współpracownik przeciwników

K

Karta-marzenie spragnionego brydżysty

• karta piwna – siódemka karo, zrzucona w ostatniej lewie jest wskazówką dla partnera, że należy postawić piwo
• karty nie kalendarz – zakaz zaglądania w zgrane już lewy
• kawiarnia – cztery damy
• Kibitzen still sitzen – zakaz odzywania się kibiców podczas gry
• klozet – pokój zamknięty podczas meczu brydżowego
• kolor – pik, kier, karo, trefl
• kolor boczny – kolor niebędący atutowym np. karo przy grze w piki
• kolorowa gra – gra we wszystko inne niż bez atu
• konwencja – brydżowe czary-mary, zespół sztucznych odzywek mających inne znaczenie niż powszechnie rozumiane, np. pytanie o asy, stayman, wilkosz
• korona – karty od asa do dziesiątki w jednym kolorze na ręku lub 4 asy
• koronka – wybrakowana korona, 4 karty z najwyższych w kolorze
• kreska – podstawowy element zapisu brydżowego, można zapisywać nad kreską (premie) albo pod kreską (licytowane gry)
• kretyn – partner rozgrywającego
• krótki brydż – poker

L

• leżą – przy wykładaniu dziadka nieformalne ogłoszenie renonsu; piki już leżą
• leżeć – przegrać kontrakt
• licytacja – pierwsza, budząca największe emocje faza rozdania
• licytacja naturalna – licytacja bez sztucznych konwencji, odzywki nazywają rzeczy po imieniu
• longier – powyżej 7 kart w kolorze

M

Konsekwencje przegranego szlemika w piki

• maksy – rodzaj turnieju w brydżu sportowym, gdzie liczy się najlepszy wynik (max.) osiągnięty przy stole na tych samych kartach
• mariaż – król i dama
• mariaż holenderski – król i walet
• mieszać – tasować karty
• miltony – punkty pomocnicze przy liczeniu siły ręki: as 4, król 3, dama 2, walet 1
• młodsze – kara i trefle
• młotek – kontra

N

• na stół pod stołem – zerwanie komunikacji ręka – stół
• na układy nie ma rady – wytłumaczenie przegranego kontraktu
• nadróbka – lewy powyżej zalicytowanego kontraktu
• nożyczki – układ impasowy, mogą być duże (as i dama) i małe (król i walet)

O

• obciągać – zgrywać atuty
• obłożyć – przegrać zapowiedziany kontrakt
• odzywka – podstawowy element licytacji, jednorazowe odezwanie się gracza
• odzywka forsująca – odzywka wymuszająca odpowiedź na partnerze, niezależnie od tego, jaką ma kartę
• odzywka zaporowa – wysoka odzywka oparta o długi kolor, mająca utrudnić komunikację przeciwnikom
• o, ku – standardowa reakcja rozgrywającego na wyłożenie dziadka
• ordery – miejsce, przy którym należy trzymać karty
• oszuście – nieformalna odzywka kierowana (treflowana?) zarówno do partnera jak i przeciwników

P

Bez jest dobry wszędzie poza brydżem

• partyjni – para po partii
• pas – najczęściej słyszana odzywka podczas licytacji, źródło licznych frustracji
• piąty kolor – bez atu
• pidwaki – dwa piki
• plaża – ręka o marnej sile, blotki
• po trzecim pasie nie odzywaj się kutasie – zasada w licytacji, nie dotyczy pierwszego okrążenia
• proste – rozgrywka na poziomie jednego
• prostego nie gramy – gry na wysokości 1 (poza bez atu) zapisuje się bez rozgrywania, chyba że prowadzą do dogranej
• północ – karta nie świnia, po północy się odmienia
• przejąć – dołożyć kartę bezpośrednio wyższą od zagranej
• przejście – komunikacja między stołem a ręką
• przerzucić się – zagrać kartę przed swoją kolejką
• przygwoździć – odkryć kartę, która została zagrana bezprawnie (np. nie do koloru) lub wypadła obrońcy; o zagraniu takiej karty decyduje rozgrywający
• przymus – wyższa szkoła brydżowej jazdy, takie pokierowanie rozgrywką by w końcówce spadły biorące karty
• pukanie w stół – zgłoszenie odzywki konwencyjnej. Puka partner zgłaszającego daną odzywkę.
• puszczać – dołożyć kartę nieprzebijającą

R

• renons – brak karty w danym kolorze
• ręka – karty w rękach rozgrywającego
• ręka dwukolorowa – ręka z dominującymi dwoma kolorami
• robiąca – gra dająca partię lub robra
• rozdanie – podstawowa część składowa gry w brydża, od jednej fali wyzwisk do drugiej

s

Szybkie lewy w kierach

• silny pas – system zakładający pasowanie z bardzo silną ręką. Uważany za szkodliwy moralnie
• Sokole Oko wódz impasów – gracz zaglądający przeciwnikom w karty
• spadła – o zagranej karcie
• spod dużego palca – 1. dokładanie kart bez namysłu; 2. nieprzemyślany, przypadkowy wist
• spod króla – zagranie kartą niższą mimo posiadania króla
• sprzęt – karty
• starsze – piki i kiery
• starszeństwo – ranga kolorów przy licytacji: bez atu, pik, kier, karo, trefl
• stół – karty dziadka leżące na stole
• studnia – wysoka gra nierobiąca dogranej, np. 3 piki, 4 trefle
• system – wyższa szkoła jazdy brydżowej, spójny zbiór konwencji, działający pod warunkiem, że partnerzy się rozumieją, np. acol, wspólny język
• swoje – ugranie kontraktu bez nadróbek
• szlem – gra siedem w kolor lub bez atu
• szlemik – gra sześć w kolor lub bez atu
• szybkie lewy – lewy niewymagające myślenia i w sposób oczywisty wynikające z rozkładu kart, których nie skopie nawet najgorszy brydżysta

Ś

• śruba – kontra
• św. Piatnik – mityczny patron brydżystów

T

• tęgie dzwonki – silne kara
• treflówka – zwana również Gerberem, jedna z najbardziej popularnych konwencji, pytanie o asy
• trzecia ręka bije a piszczy – zasada zachowania się przy impasie
• trzymanie, zatrzymanie – wysoka karta w kolorze bocznym
• tuz – as

W

Wykładany szlemik w piki. Jakby pogłówkować (impas króla kier), to nawet szlem wyjdzie

• wacek – walet
• wanna – sprzęt łazienkowy, karta idzie tej parze, która siedzi po długości wanny w domu rozgrywki
• w coś ty ku wyszedł! – najczęściej słyszana nieformalna odzywka, element wistu
• widełki patrz nożyczki
• wist – 1. pierwsze zagranie kartą w rozdaniu lub po ugraniu lewy; 2. gra karciana, pradziadek brydża
• wpadka – nieugranie wylicytowanego kontraktu
• w Pińczowie dnieje – prośba o wist
• wycyckać – ściągnąć atuty
• wykładana gra – gra, którą przeciwnicy uznaliby, gdyby rozgrywający wyłożył karty, pewna gra

Z

• zabawki – atuty
• z czwartej najlepszej – niepisana zasada wistu przy grze bez atu, nakazująca wyjście z czwartej najsilniejszej karty najdłuższego koloru
• zgłosić – wylicytować kolor po raz pierwszy
• z idiotami nie gram – nieformalna odzywka po nieudanej grze w obronie albo skopanej licytacji
• zrzucać – zagrywać karty niebiorące
• zrzutka – niebiorąca karta, często jest wskazaniem partnerowi koloru wistowego

Ż

• żyleta – bardzo silna karta