Pistolet TT: Różnice pomiędzy wersjami
M (linkfix) |
(cdn.) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Gdy rozpoczeła się Druga Wojna, radzieckie dowództwo szybko zorientowało się, że nie dysponuje niczym, co możnaby uznać za broń osobistą (no chyba, ze uznać za takową saperkę...). Jako że oficerowi Armi Czerwonej nie chcieli być gorsi od Niemców i sprzymierzeńców z Zachodu, postanowiono szybko skonstruować jakiś pistolet na ich potrzeby. Inżynierowie sowieccy rzeczywiście w bardzo szybkim tepie ukradli od amerykanów projekt jednego z nowych pistoletów Colta, po czym dostosowali go do realiów radzieckich. Dostosowanie polegało na usunięciu zbędbnych części, takich jak np. bezpiecznik oraz zastąpieniu wszystkich komponentów dobrej jakości lub drogich w produkcji ekonomicznymi zamiennikami produkowanymi w Rosji. Ponadto przerobiono pistolet do używania amunicji 7,62*23 mm, takiej samej jak stosowana w [[PPSz|pepeszy]] (dawała ona zapewne największy ładunek prochowy w historii broni krótkiej). |
Gdy rozpoczeła się Druga Wojna, radzieckie dowództwo szybko zorientowało się, że nie dysponuje niczym, co możnaby uznać za broń osobistą (no chyba, ze uznać za takową saperkę...). Jako że oficerowi Armi Czerwonej nie chcieli być gorsi od Niemców i sprzymierzeńców z Zachodu, postanowiono szybko skonstruować jakiś pistolet na ich potrzeby. Inżynierowie sowieccy rzeczywiście w bardzo szybkim tepie ukradli od amerykanów projekt jednego z nowych pistoletów Colta, po czym dostosowali go do realiów radzieckich. Dostosowanie polegało na usunięciu zbędbnych części, takich jak np. bezpiecznik oraz zastąpieniu wszystkich komponentów dobrej jakości lub drogich w produkcji ekonomicznymi zamiennikami produkowanymi w Rosji. Ponadto przerobiono pistolet do używania amunicji 7,62*23 mm, takiej samej jak stosowana w [[PPSz|pepeszy]] (dawała ona zapewne największy ładunek prochowy w historii broni krótkiej). |
||
W wyniku tych modyfikacji otrzymano broń niezwykłą, posiadającą unikalne cechy. Przede wszystkim była ona niezwykle niebepieczna, szczególnie dla używającego, bo nigdy nie |
W wyniku tych modyfikacji otrzymano broń niezwykłą, posiadającą unikalne cechy. Przede wszystkim była ona niezwykle niebepieczna, szczególnie dla używającego, bo nigdy nie można było przewidzieć, kiedy wypali (skutek braku bezpiecznika). W połączeniu z potwornym odrzutem dawało to niewykle ciekawe efekty. Broń posiadała także umiejętności specjalne, takie jak na przykład, nie występujące w żadnych innych pistoletach, strzelanie serią. Gdy rozlatywała się blokada zamka półautomatycznego, co zdarzało sie wcale nie rzadko, pistolet wywalał serią cały magazynek, w wyniku czego najczęściej wyrywał się strzelającemu z ręki i go zabijał. Dzięki takim właściwościom broń ta budziła większy strach wśród Rosjan, niż wśród Niemców. Trudno powiedzieć, czy w obliczu tych faktów wysoką celność i siłę rażenia TT-etki można uznać za jej zalety... |
||
Wrótce po II wojnie, gdy radzieccy konstruktorzy stworzyli pistolet Makarow, (co prawda do niczego się nie nadający, ale przynajmniej dość rzadko uśmiercający swojego użytkownika) TT-etki zaczęto masowo wywozić do krajów bloku wschodniego, Aby sie ich jak najszybciej pozbyć. W krajach tych, do których należy również Polska, broń ta jest używana do dziś |
|||
Wersja z 12:42, 29 maj 2007
 |
Ten artykuł jest w edycji i kogoś właśnie osłabiło w trakcie jego pisania. Aby go nie dobić, poczekaj aż wytrzeźwieje i dokończy swoją twórczość. Jeżeli trwałoby to zbyt długo, skontaktuj się z administratorem lub z użytkownikiem o nicku Towarzysz Alchemik. |
TT - Radziecki pistolet stworzony na począdku Drugiej Wojny Światowej.
Gdy rozpoczeła się Druga Wojna, radzieckie dowództwo szybko zorientowało się, że nie dysponuje niczym, co możnaby uznać za broń osobistą (no chyba, ze uznać za takową saperkę...). Jako że oficerowi Armi Czerwonej nie chcieli być gorsi od Niemców i sprzymierzeńców z Zachodu, postanowiono szybko skonstruować jakiś pistolet na ich potrzeby. Inżynierowie sowieccy rzeczywiście w bardzo szybkim tepie ukradli od amerykanów projekt jednego z nowych pistoletów Colta, po czym dostosowali go do realiów radzieckich. Dostosowanie polegało na usunięciu zbędbnych części, takich jak np. bezpiecznik oraz zastąpieniu wszystkich komponentów dobrej jakości lub drogich w produkcji ekonomicznymi zamiennikami produkowanymi w Rosji. Ponadto przerobiono pistolet do używania amunicji 7,62*23 mm, takiej samej jak stosowana w pepeszy (dawała ona zapewne największy ładunek prochowy w historii broni krótkiej).
W wyniku tych modyfikacji otrzymano broń niezwykłą, posiadającą unikalne cechy. Przede wszystkim była ona niezwykle niebepieczna, szczególnie dla używającego, bo nigdy nie można było przewidzieć, kiedy wypali (skutek braku bezpiecznika). W połączeniu z potwornym odrzutem dawało to niewykle ciekawe efekty. Broń posiadała także umiejętności specjalne, takie jak na przykład, nie występujące w żadnych innych pistoletach, strzelanie serią. Gdy rozlatywała się blokada zamka półautomatycznego, co zdarzało sie wcale nie rzadko, pistolet wywalał serią cały magazynek, w wyniku czego najczęściej wyrywał się strzelającemu z ręki i go zabijał. Dzięki takim właściwościom broń ta budziła większy strach wśród Rosjan, niż wśród Niemców. Trudno powiedzieć, czy w obliczu tych faktów wysoką celność i siłę rażenia TT-etki można uznać za jej zalety...
Wrótce po II wojnie, gdy radzieccy konstruktorzy stworzyli pistolet Makarow, (co prawda do niczego się nie nadający, ale przynajmniej dość rzadko uśmiercający swojego użytkownika) TT-etki zaczęto masowo wywozić do krajów bloku wschodniego, Aby sie ich jak najszybciej pozbyć. W krajach tych, do których należy również Polska, broń ta jest używana do dziś
