Teatr: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 4: | Linia 4: | ||
== Specyfika == |
== Specyfika == |
||
Interesującą kwestią jest to, że wydźwięk wielu słów na scenie teatralnej jest inny niż w prawdziwym życiu. Na przykład, w teatrze nikogo nie dziwi seria inwektyw i przekleństw wypowiedziana przez aktora. Może to być nawet monolog, składający się jedynie z powszechnie znanych słów na [[chuj|ch]], [[dupa|d]], [[kurwa|k]], [[pizda|p]], a i tak publiczność uzna to za [[bełkot pseudonaukowy|"nonkonformistyczny przekaz o treściach ambiwalentno- |
Interesującą kwestią jest to, że wydźwięk wielu słów na scenie teatralnej jest inny niż w prawdziwym życiu. Na przykład, w teatrze nikogo nie dziwi seria inwektyw i przekleństw wypowiedziana przez aktora. Może to być nawet monolog, składający się jedynie z powszechnie znanych słów na [[chuj|ch]], [[dupa|d]], [[kurwa|k]], [[pizda|p]], a i tak publiczność uzna to za [[bełkot pseudonaukowy|"nonkonformistyczny przekaz o treściach ambiwalentno-pejoratywnych, zawierający cechy dekadentyzmu w korelacji z prokrastynacją"]]. Co ciekawe, nigdy nie powiedzieli by tak o [[dresiarz|kimkolwiek]], kto wypowiada podobne słowa np. w autobusie, opisując walory swojego nowego telefonu lub o [[kibol|bywalcu]] stadionów piłkarskich, komentującym niezrozumiałą dla niego decyzję sędziego. |
||
{{Stubkul}} |
{{Stubkul}} |
Wersja z 19:58, 3 sty 2010
Teatr- powszechny sposób wyłudzania pieniędzy od ludzi w zamian za pokazywanie im jako sztuk innych ludzi, którzy chodzą po scenie i coś gadają. Cały mechanizm opiera się na założeniu, że przeciętny człowiek nie rozpoznałby prawdziwej sztuki nawet, gdyby naplułaby mu w twarz. Proceder ten wykorzystuje naiwność ludzi już od ponad 3000 lat.
Początki Teatru
Teatr wywodzi się z Grecji, od uroczystości na cześć boga pijaków meneli wina (czt. dobra okazja żeby się upijać bez marudzenia żony). Kilku najbardziej pijanych wyszło na środek i zaczęło się wygłupiać i tak powstał Choca... teatr.
Specyfika
Interesującą kwestią jest to, że wydźwięk wielu słów na scenie teatralnej jest inny niż w prawdziwym życiu. Na przykład, w teatrze nikogo nie dziwi seria inwektyw i przekleństw wypowiedziana przez aktora. Może to być nawet monolog, składający się jedynie z powszechnie znanych słów na ch, d, k, p, a i tak publiczność uzna to za "nonkonformistyczny przekaz o treściach ambiwalentno-pejoratywnych, zawierający cechy dekadentyzmu w korelacji z prokrastynacją". Co ciekawe, nigdy nie powiedzieli by tak o kimkolwiek, kto wypowiada podobne słowa np. w autobusie, opisując walory swojego nowego telefonu lub o bywalcu stadionów piłkarskich, komentującym niezrozumiałą dla niego decyzję sędziego.