Vim: Różnice pomiędzy wersjami
M (przekatowane) |
M (drobne) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:vimlogo.svg|200px|right|thumb|jedyny element wizualny w vim - logo]] |
||
'''Vim''' – edytor [[tekst]]u w systemach typu [[UNIX]]. Nazwa pochodzi od [[język czeski|czeskiego]] wyrazu ''nevím'' (nie wiem), będącego reakcją na wyjątkowo pokrętny sposób posługiwania się tym edytorem. Poprzednia wersja miała nazwę ''[[vi]]'' i pochodziła od [[język łaciński|łacińskiego]] wyrazu ''vi'' (na siłę) jako że posługiwanie się tym edytorem wymaga wyjątkowej siły fizycznej. Edytor nosi nazwę modalnego (łac. ''modus'' – nastrój) gdyż podczas pracy towarzyszą skrajne nastroje: od totalnego wkurwu po euforię, gdy wreszcie uda się coś napisać i zachować<ref>ba, ale gdzie?</ref>. Stan uspokojenia osiąga się wyłączając ''vim'' i odpalając <s>[[Office|MS Office]]</s> [[Open Office]]. |
'''Vim''' – edytor [[tekst]]u w systemach typu [[UNIX]]. Nazwa pochodzi od [[język czeski|czeskiego]] wyrazu ''nevím'' (nie wiem), będącego reakcją na wyjątkowo pokrętny sposób posługiwania się tym edytorem. Poprzednia wersja miała nazwę ''[[vi]]'' i pochodziła od [[język łaciński|łacińskiego]] wyrazu ''vi'' (na siłę) jako że posługiwanie się tym edytorem wymaga wyjątkowej siły fizycznej. Edytor nosi nazwę modalnego (łac. ''modus'' – nastrój) gdyż podczas pracy towarzyszą skrajne nastroje: od totalnego wkurwu po euforię, gdy wreszcie uda się coś napisać i zachować<ref>ba, ale gdzie?</ref>. Stan uspokojenia osiąga się wyłączając ''vim'' i odpalając <s>[[Office|MS Office]]</s> [[Open Office]]. |
||
Wersja z 13:04, 20 lis 2010
Vim – edytor tekstu w systemach typu UNIX. Nazwa pochodzi od czeskiego wyrazu nevím (nie wiem), będącego reakcją na wyjątkowo pokrętny sposób posługiwania się tym edytorem. Poprzednia wersja miała nazwę vi i pochodziła od łacińskiego wyrazu vi (na siłę) jako że posługiwanie się tym edytorem wymaga wyjątkowej siły fizycznej. Edytor nosi nazwę modalnego (łac. modus – nastrój) gdyż podczas pracy towarzyszą skrajne nastroje: od totalnego wkurwu po euforię, gdy wreszcie uda się coś napisać i zachować[1]. Stan uspokojenia osiąga się wyłączając vim i odpalając MS Office Open Office.
Obsługa
Po wpisaniu komendy vim oczom ukazuje się pusty ekran – znak, ze jesteśmy w edytorze. Program pracuje w kilku trybach:
- tryb wstawiania – gdzie litery oznaczają litery.
- tryb modalny – litery nie oznaczają liter a polecenia. Podobno powstały od angielskich skrótów, co nie jest do końca potwierdzone. I tak np. l oznacza: przesuń kursor w prawo. Praca w tym trybie przypomina nieco grę na fortepianie i jest zalecana do trenowania palcówek.
- tryb wizualny – stosuje się go, kiedy dwa pozostałe zawiodą.
Kontrowersje
Choć vi uważany jest za najlepszy edytor tekstu[potrzebne źródło], jest zwalczany przez kościół "Emacs"[2]. Aby wygenerować losowy ciąg znaków, użytkownicy Emacsa włączają vi i usiłują zamknąć ten edytor[3].
Uwaga
Aby udowodnić, że edytor do czegoś się jednak nadaje, niniejszy tekst powstał właśnie w vim.