Andrzej Bursa: Różnice pomiędzy wersjami
M (bot wprowadza drobne poprawki) Znacznik: przez API |
|||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiego pisarza|imię|Andrzej}} |
{{sur|polskiego pisarza|imię|Andrzej}} |
||
{{Osoba styl}} |
|||
⚫ | |||
{{cytat|Milszy mi jest pantofelek<br />od ciebie ty s{{cenzura3}}synie.|[[Andrzej Bursa]] o '''pantofelku'''}} |
|||
{{cytat|[pisać] o perspektywach rozwoju małych miasteczek<br />ale<br />mam w dupie małe miasteczka<br />mam w dupie małe miasteczka<br />mam w dupie małe miasteczka!|Poeta [[Poradnik:Jak opierdalać się konkretnie|opierdalający się w sobotę]]}} |
|||
{{cytat|Poeta cierpi za miliony<br />od 10 do 13.20|[[Andrzej Bursa]] o swojej pracy dorywczej}} |
|||
⚫ | '''Andrzej Bursa''' – polski [[poeta]], który cierpiał za miliony od [[21 marca]] [[1932]] do [[15 listopada]] [[1957]]. Autor licznych wierszy, poematu „Luiza” oraz powieści „Zabicie ciotki”. Pracował jako [[dziennikarz]], jednak nie znosił tej pracy, szczególnie w sobotę, bo wtedy twórca miał w [[dupa|dupie]] małe miasteczka, miał w [[dupa|dupie]] małe miasteczka i miał w [[dupa|dupie]] małe miasteczka. Jego działalność artystyczna trwała bardzo krótko (tylko trzy lata), gdyż poeta zmarł przedwcześnie z powodu niedorozwoju aorty, lecz i tak milszy mu był [[pantofelek]] od ciebie, ty s{{cenzura3}}synie. |
||
==Biografia== |
== Biografia == |
||
W latach dziecięcych poeta miał problem [[fizyka|z przezwyciężeniem prawa ciążenia]]. Trudno mu było się nauczyć chodzić, gdyż ludzie wmawiali mu, że po świecie trzeba się czołgać |
W latach dziecięcych poeta miał problem [[fizyka|z przezwyciężeniem prawa ciążenia]]. Trudno mu było się nauczyć chodzić, gdyż ludzie wmawiali mu, że po świecie trzeba się czołgać. Na szczęście ktoś zwrócił mu na to uwagę, że nie powinien tak robić. |
||
Mężczyzna uczęszczał do [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]] na kierunku dziennikarstwa, ale przeniósł się na Wydział Filologiczny UJ, bo uznał, że potrafi lepiej mówić po [[język bułgarski|bułgarsku]]. W [[1952]] ożenił się z Ludwiką Szemioth, którzy później starali się tak, żeby nie było dziecka. Niestety nie udało im się: w tym samym roku urodził się ich syn Michał. Poeta wychowywał chłopca mniej więcej tak jak rodzice [[Lovecraft]]a, bo m.in. kazał mu się ubierać w łach, zapiąć łach i szanować łach zamiast płaszcza. Ponadto pokazał mu jedną z kilkunastu gier dziecięcych, w których potrzeba aniołka do podnoszenia i opuszczania głowy oraz staruszka do torturowania wszelaki sposób, a bajki opowiadane przez poetę były o cesarzu każącego ścinać głowy. |
|||
Syn pisarza bał się bardzo księżyca, stąd też autor kazał mu zgasnąć. Była to główna przyczyna licznych wybuchów paniki w Polsce, gdy satelita zniknął na chwilę. |
Syn pisarza bał się bardzo księżyca, stąd też autor kazał mu zgasnąć. Była to główna przyczyna licznych wybuchów paniki w Polsce, gdy satelita zniknął na chwilę. |
||
Linia 13: | Linia 17: | ||
Nagle w [[1955]] autor postanowił zostać poetą, bo uznał, że będąc nim można [[Poradnik:Jak opierdalać się konkretnie|nic nie robić]], nie trzeba wstawać rano, ma się cztery żony, nowy [[sweter]], zamszowe [[buty]] i [[pies|psa]]. |
Nagle w [[1955]] autor postanowił zostać poetą, bo uznał, że będąc nim można [[Poradnik:Jak opierdalać się konkretnie|nic nie robić]], nie trzeba wstawać rano, ma się cztery żony, nowy [[sweter]], zamszowe [[buty]] i [[pies|psa]]. |
||
Zmarł w [[1957]] roku. Początkowo spekulowano, że popełnił [[samobójstwo]], bo miał błyszczący fiński [[nóż]] z napisem „Made in Finland”, |
Zmarł w [[1957]] roku. Początkowo spekulowano, że popełnił [[samobójstwo]], bo miał błyszczący fiński [[nóż]] z napisem „Made in Finland”, dzięki któremu mógł nim zabić bawoła i ciąć trzaski na ogniska, jednak okazało się, że Bursa opuścił ziemski padół w wyniku wrodzonej wady aorty. |
||
== Twórczość == |
|||
{{stub|biog|kat|Bursa, Andrzej}} |
|||
Autor jest słynny głównie z wierszy, które w przeciwieństwie do twórczości [[Trzej dyżurni polscy wieszczowie|wybitnych poetów cierpiących za miliony]] takich jak [[Adam Mickiewicz]], [[Juliusz Słowacki]] czy [[Zygmunt Krasiński]], nie były pisane kwiecistym językiem, bo Bursa wiedział, że nikt poza szkołą nie tknie poezji, a nikomu nie chce się przebijać przez grubą warstwę środków stylistycznych i innych ceregieli, by odpowiedzieć sobie na pytanie, co autor miał k{{cenzura3}}a na myśli. |
|||
Mimo iż kpił z romantycznych poetów, to ironicznie jego samego można zaliczyć do [[Romantyzm|romantyków]], gdyż był indywidualistą niezwiązanym z żadnymi, ówcześnie licznymi, grupami literackimi oraz buntował się przeciwko zastanej rzeczywistości, jednak zamiast przeżywać głęboką miłość, aby potem dokonać niezliczonych prób samobójczych, wolał pisać wiersze. Wyszło mu to na zdrowie psychiczne (na fizyczne niestety nie). |
|||
{{DEFAULTSORT:Bursa, Andrzej}} |
{{DEFAULTSORT:Bursa, Andrzej}} |
||
[[Kategoria:Polscy pisarze]] |
[[Kategoria:Polscy pisarze]] |
Aktualna wersja na dzień 21:24, 2 paź 2016
Ten artykuł dotyczy polskiego pisarza. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Ten artykuł jest pisany w stylu osoby (lub czego tam), której dotyczy i może nie być zrozumiały dla wszystkich. |
Milszy mi jest pantofelek
od ciebie ty ssynie.
- Andrzej Bursa o pantofelku
[pisać] o perspektywach rozwoju małych miasteczek
ale
mam w dupie małe miasteczka
mam w dupie małe miasteczka
mam w dupie małe miasteczka!
Poeta cierpi za miliony
od 10 do 13.20
- Andrzej Bursa o swojej pracy dorywczej
Andrzej Bursa – polski poeta, który cierpiał za miliony od 21 marca 1932 do 15 listopada 1957. Autor licznych wierszy, poematu „Luiza” oraz powieści „Zabicie ciotki”. Pracował jako dziennikarz, jednak nie znosił tej pracy, szczególnie w sobotę, bo wtedy twórca miał w dupie małe miasteczka, miał w dupie małe miasteczka i miał w dupie małe miasteczka. Jego działalność artystyczna trwała bardzo krótko (tylko trzy lata), gdyż poeta zmarł przedwcześnie z powodu niedorozwoju aorty, lecz i tak milszy mu był pantofelek od ciebie, ty ssynie.
Biografia[edytuj • edytuj kod]
W latach dziecięcych poeta miał problem z przezwyciężeniem prawa ciążenia. Trudno mu było się nauczyć chodzić, gdyż ludzie wmawiali mu, że po świecie trzeba się czołgać. Na szczęście ktoś zwrócił mu na to uwagę, że nie powinien tak robić.
Mężczyzna uczęszczał do Uniwersytetu Jagiellońskiego na kierunku dziennikarstwa, ale przeniósł się na Wydział Filologiczny UJ, bo uznał, że potrafi lepiej mówić po bułgarsku. W 1952 ożenił się z Ludwiką Szemioth, którzy później starali się tak, żeby nie było dziecka. Niestety nie udało im się: w tym samym roku urodził się ich syn Michał. Poeta wychowywał chłopca mniej więcej tak jak rodzice Lovecrafta, bo m.in. kazał mu się ubierać w łach, zapiąć łach i szanować łach zamiast płaszcza. Ponadto pokazał mu jedną z kilkunastu gier dziecięcych, w których potrzeba aniołka do podnoszenia i opuszczania głowy oraz staruszka do torturowania wszelaki sposób, a bajki opowiadane przez poetę były o cesarzu każącego ścinać głowy.
Syn pisarza bał się bardzo księżyca, stąd też autor kazał mu zgasnąć. Była to główna przyczyna licznych wybuchów paniki w Polsce, gdy satelita zniknął na chwilę.
Od 1954 pisarz pracował jako reporter Dziennika Polskiego, lecz później żałował tej decyzji.
Nagle w 1955 autor postanowił zostać poetą, bo uznał, że będąc nim można nic nie robić, nie trzeba wstawać rano, ma się cztery żony, nowy sweter, zamszowe buty i psa.
Zmarł w 1957 roku. Początkowo spekulowano, że popełnił samobójstwo, bo miał błyszczący fiński nóż z napisem „Made in Finland”, dzięki któremu mógł nim zabić bawoła i ciąć trzaski na ogniska, jednak okazało się, że Bursa opuścił ziemski padół w wyniku wrodzonej wady aorty.
Twórczość[edytuj • edytuj kod]
Autor jest słynny głównie z wierszy, które w przeciwieństwie do twórczości wybitnych poetów cierpiących za miliony takich jak Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki czy Zygmunt Krasiński, nie były pisane kwiecistym językiem, bo Bursa wiedział, że nikt poza szkołą nie tknie poezji, a nikomu nie chce się przebijać przez grubą warstwę środków stylistycznych i innych ceregieli, by odpowiedzieć sobie na pytanie, co autor miał ka na myśli.
Mimo iż kpił z romantycznych poetów, to ironicznie jego samego można zaliczyć do romantyków, gdyż był indywidualistą niezwiązanym z żadnymi, ówcześnie licznymi, grupami literackimi oraz buntował się przeciwko zastanej rzeczywistości, jednak zamiast przeżywać głęboką miłość, aby potem dokonać niezliczonych prób samobójczych, wolał pisać wiersze. Wyszło mu to na zdrowie psychiczne (na fizyczne niestety nie).