Andrzej Strejlau: Różnice pomiędzy wersjami
M (panie trenerze, melduję wykonanie zadania) |
Znacznik: edytor wizualny |
||
(Nie pokazano 52 wersji utworzonych przez 40 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiego trenera|imię|Andrzej}} |
|||
<code>''Śliczne zagranie.''</code> |
|||
{{cytat|Śliczne zagranie.|Ulubione powiedzenie '''trenera'''}} |
|||
{{cytat|Tak się gra w Europie.|Drugie ulubione powiedzenie}} |
|||
{{cytat|Diagonalne podanie…|Trzecie ulubione powiedzenie}} |
|||
{{cytat|Bądź co bądź…|Czwarte ulubione powiedzenie}} |
|||
{{Cytat|Jakby moja babcia żyła, byłaby najstarsza na Mokotowie!|Piąte ulubione powiedzenie}} |
|||
'''Andrzej Strejlau''' (właśc. '''Pan Czaszka''', '''Strejlau, ale nie Trafiau''', ur. [[19 lutego]] [[1940]] w Warszawie) – polski były trener piłkarski, równie były selekcjoner reprezentacji Polski, prof. dr (re)hab. [[Piłka nożna|piłki nożnej]], zdobywca Pucharu i Superpucharu z [[KP Legia Warszawa|Legią]]. |
|||
⚫ | |||
⚫ | Genialny teoretyk i analityk piłki kopanej. Znany ze swojej omnipotencji, elokwencji i rozpracowywania (na nowoczesnych telebimach [[Polsat]]u) taktyk drużyn piłkarskich. Ukończył eksternistyczny kurs trenerski w [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]]. Swego czasu był przybocznym tysiącletniego [[trener]]a [[Kazimierz Górski|Kazimierza Górskiego]], lecz znudziło mu się bycie giermkiem i sam został wielkim trenerem – bez wielkich sukcesów (może poza wygraną 1:0 z San Marino po golu strzelonym ręką). Często pojawia się w towarzystwie [[Mateusz Borek|Mateusza Borka]], [[Roman Kołtoń|Romana Kołtonia]] i [[Bożydar Iwanow|Bożydara Iwanowa]]. Odróżnia go od nich brak żelu i mongoloidalne rysy twarzy, które mają związek z jego pobytem w [[Chiny|Chinach]], gdzie trenował pierwszoligowy klub Cingpingnimabata. Kiedy cierpi na deficyt roboty w kanałach własności [[Polsat|Półsyfonu]], wędruje do Euroszprotu lub [[Telewizja Polska|Telewizji ''publicznej'']] skomentować jakiś mecz. O takich trenerach jak on często mówi się, że o piłce wiedzą wszystko, poza tym, jak pokonać rywala. |
||
{{stubspo}} |
|||
⚫ | |||
{{stub|pił|kat|Strejlau, Andrzej}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Strejlau, Andrzej}} |
|||
⚫ | |||
[[Kategoria:Komentatorzy sportowi]] |
Aktualna wersja na dzień 21:15, 27 sie 2024
Ten artykuł dotyczy polskiego trenera. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Śliczne zagranie.
- Ulubione powiedzenie trenera
Tak się gra w Europie.
- Drugie ulubione powiedzenie
Diagonalne podanie…
- Trzecie ulubione powiedzenie
Bądź co bądź…
- Czwarte ulubione powiedzenie
Jakby moja babcia żyła, byłaby najstarsza na Mokotowie!
- Piąte ulubione powiedzenie
Andrzej Strejlau (właśc. Pan Czaszka, Strejlau, ale nie Trafiau, ur. 19 lutego 1940 w Warszawie) – polski były trener piłkarski, równie były selekcjoner reprezentacji Polski, prof. dr (re)hab. piłki nożnej, zdobywca Pucharu i Superpucharu z Legią.
Genialny teoretyk i analityk piłki kopanej. Znany ze swojej omnipotencji, elokwencji i rozpracowywania (na nowoczesnych telebimach Polsatu) taktyk drużyn piłkarskich. Ukończył eksternistyczny kurs trenerski w PZPN. Swego czasu był przybocznym tysiącletniego trenera Kazimierza Górskiego, lecz znudziło mu się bycie giermkiem i sam został wielkim trenerem – bez wielkich sukcesów (może poza wygraną 1:0 z San Marino po golu strzelonym ręką). Często pojawia się w towarzystwie Mateusza Borka, Romana Kołtonia i Bożydara Iwanowa. Odróżnia go od nich brak żelu i mongoloidalne rysy twarzy, które mają związek z jego pobytem w Chinach, gdzie trenował pierwszoligowy klub Cingpingnimabata. Kiedy cierpi na deficyt roboty w kanałach własności Półsyfonu, wędruje do Euroszprotu lub Telewizji publicznej skomentować jakiś mecz. O takich trenerach jak on często mówi się, że o piłce wiedzą wszystko, poza tym, jak pokonać rywala.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny piłki nożnej. Jeśli odróżniasz Borubara od Perejry – rozbuduj go.